Abimin arkadaşı (+18) -Yeniden Yazılıyor

41

-Elif

Alp abiyi aradım. Canım çok acımıştı ağlamaya başlamıştım.

Alp abi telefonu açmamıştı. Yine bir yerlerde uyuya kalmıştı büyük ihtimalle. Abime bu olayı nasıl anlatacağımı bilmediğim için orkunu aradım.

"Efendim prenses."
"Orkun abi... "
"Lan elif?! İyi misin? Nerdesin niye ağlıyorsun?"
"Orkun abi selin... Selin'e Gökhan'ın gideceğini söyledim. Çekti gitti. Merdivenden inmeye çalışırken bacağımı acıttim. Canım çok acıyor hareket edemiyorum."
"Tamam güzelim bekle simdi. Alp'in evin desin dimi?"
"Evet. Nolur hızlı gel "
"Hemen geliyorum prensesim bekle."

Telefonu kapattım. Ağlıyordum ama ağlamam orkunun benim için endiselenmesi ve güzelim gibi şeyler söylemesi içimde kelebekler ucusmasija sebep oldu. Hatta istemsizce gülümsedim.

Yerde bir süre daha oturdum. Ardından kapı sesi geldi. Orkun gelmişti.

"Elif! Elif!"
"Yukardayim."

Orkun hızlı adımlarla merdiveni çıktı. Selinin odasına geldi. Yerde oturmuş ona bakıyordum. Çok endiselenmieti.

"Elif... İyi misin"
"Canım çok acıyor."

Evet canım çok aciyordu ama şu an orkuna nazlaniyordum.

Orkun eğilip kolumu tuttu.

"Ayağa kalkabilecek misin?"

Kalkabilirdim ama niye kalkayim ki? "

"Hayır."
"Tamam güzelim sorun değil."

Dudaklarım gülecek gibi yukarı kalktı ama hemen kendimi durdurdum.

Orkun bir elini bacaklarımın altından geçirdi. Diğer eli de belimde beni havaya kaldırdı. Ellerimi boynuna doladım.

Gözgöze geldik. İkimiz de gözlerimizi çekmedik. Birkaç saniye öylece durduk. Orkunun gözbebekleri büyümüştü.

Derin bir nefes alıp kafasını çevirdi.

"Eve götüreyim ben seni."

Orkun merdivenden aşağı inerken çok dikkatliydi. Sürekli düşecek gibi hissediyordum. Bu yüzden ona daha sıkı sarılıyordum.

Merdivenler bittiğinde bana seslendi. Ben gözlerim kapalı ona sarılıyordum. Başımı omzuna yaslamistim.

"Gözlerini açabilirsin."

Gözlerimi açtım dediği gibi. Bana bakıp gülümsedi.

"Niye gülüyorsun?"
"Hiç."
"Ya orkun abii."
"Yeri geldiğinde herkesi dize getiren kızın böyle kediye dönüşmesi komik geldi."

Bende onunla beraber güldüm.

"Eski formuma dönmeme az kaldı."
"Belli belli. Gördük az önce."
"Yaa dalga geciceksen bırak beni."

Hafif debelendim ama o beni daha sıkı tuttu.

"Tamam tamam bişi demiyorum dur."

Orkun evden cıkıp arabaya yöneldi. Mobese nezosu balkondan görebiliyordum. Kumsal da hemen yanındaydı. Kumsal orkundan eskiden hoşlanıyordu. Ona inat orkuna daha sıkı sarıldım. Elimi yüzünde gezdirerek gülümsedim. Orkun şaşırmıştı.

"Ne yapıyosun kız?"

Genişçe gülümseyip dudaklarımı elimden geldiğince oynatmadan konuştum.

"Bozma kumsal bakıyor."

Orkun sesli bi şekilde gülmeye başladı.

"Orkun bozma dedim iyi ki!"