Abimin arkadaşı (+18) -Yeniden Yazılıyor

33

Selin~

Uyandığımda hala gökhanin kolları arasindaydim. Pencereden gelen günışığı gözlerimi kör etmişti. biraz kiprandim.  Gökhan da hemen uyandı.

-Günaydın. 

Işığı fark etti ve eliyle gözlerime gelmesini engelledi. Oturur pozisyona geçip ona baktım.

-Günaydın. 

Ağlamaktan sesim gitmişti.

-Ben sana bir bardak su getireyim. 
-Böyle iyiyim. Sağol. 

Gökhan cebinden telefonunu çıkarıp baktı. Kaslarıni çattı.

-Bir sorun mu var?
-Yok hayır.

Telefonu geri cebine koydu. Ayağa kalktı.

-Sen hicbir şey yiyemedin. Kalk kahvaltıya gidelim.
-Kahvaltiya mi? Nereye?

Gökhan bir iki saniye düşündü 

-Gel Koray bize kahvaltı hazırlar. Hem seni de elifin yanına bırakırım. Konuşursunuz biraz. Akşama doğru alp gelir zaten. Alır seni.
-Sen?
-Ben?
-Sen beni bırakıp gidecek misin?

Gökhan tekrar oturdu.

-Gerçekten artık erteleyemeyecegim işlerim var.
-Baş harfi gülsüm olan işlerin mi?
-Evet.

Yüzüm düştü. En azından dün akşam öğrendiği şeylerden sonra bu şekilde gitmeyeceğini düşünüyordum.

Yere doğru bakarken çenemi işaret parmağı ile kaldırıp ona bakmamı sağladı. 

-Aramız nasıl?
-İyi.  Kotu olması için bir neden yok. Bu arada dün aksam-
-Dün akşam hakkında konuşmak zorunda değiliz Selin. Bunca zaman bununla yaşadın. Sana bundan 1 gün öncesi veya 2 ay öncesinden farklı bakmicam.  Göreceğim tek fark aslında farkında olduğumdan daha güçlü olduğun. 

Gülümsedim.

-Aslında teşekkür edecektim. Her şey için. Hastanede başını belaya soktugun için de dün akşam beni dinleyip teselli ettiğin için de.

O da gülümsedi ve saçlarımı okşadı. 

-Ne teşekkürü güzelim. Abinim ben senin. Tabii ki bunları yapacağım. 

SÖVECEM HA.

Gökhan tekrar ayağa kalktı. Ben de basta ondan yardim alarak ayağa kalktım. Ayağa kalkmamla sırtımda geniş bir ağrı hissetmem bir oldu. Acıyla koltuğa geri düştüm.

-AĞHH
-Ne oldu? Iyi misin?

Elimle sırtıma dokunmaya çalıştım. Gökhan beni durdurdu.

-Sırtına kocaman bir cam girmişti. Onun dikişleri. Aslında dikişler alinali baya oldu ama acısını yeni hissediyorsundur.

Sırtımda cam mı? Gökhan rüyamın sonunda beni sırtımdan vurup öldürüyordu. 

Rüyanın etkisi ile gokhandan korkup kendimi geri çektim.

-Korkmana gerek yok. Basta felç kalma ihtimalin vardı ama şu an yok. Ama biraz yürümek eklemlerine iyi gelecek. Iki aydır sadece uyuyorsun.

Ikimiz de artık çıkmaya hazırken abim eve geldi. Beni ayakta görmek onu mutlu etmişti.

-Benim uyuyan güzelim uyanmış.

Gelip bana sarıldı ve saçlarımdan öptü.

-Nereye gidiyorsunuz?
-Koray bize kahvaltı hazırlamış.