Abimin arkadaşı (+18) -Yeniden Yazılıyor

32

×××× Elif~

Hastaneden çıkıp eve geldik. Abim ve orkun abi gelmişti. Odam zemin katta olduğu için zorlamadan odama gidebilmiştim. 

Annem gelip üstümü değiştirdi ve en azından saçımı ve vücudumun bir kısmını alcilari islatmadan yıkadı.

Annem iş yerine gitmek zorunda olduğu için çok kalamadı ve hazırlanıp evden çıktı. 

Odamda saçımı kurutmaya çalışıyordum ama tek kolla çok zordu. Kolum artık ağrımaya başlamıştı. Saç kurutma makinesini daha fazla tutamadım ve elimden kayıp düştü.  Alçılı ayağıma düşünce aslında alçı acısını çok hissetmeme izin vermese de canım acıdığı için bağırdım.  Abimle orkun abi koşarak odama geldi.

-elif !
-elif iyi misin?

Onlara baktım.

-elimden düştü.  Ayağım acidi biraz.

Abim yaklaşıp hafif sarılıp saçlarımı öptü.

-ödüm koptu elif dikkat etsene biraz.

Orkun abi yerden saç kurutma makinesini aldı ve komodinin ustune bıraktı.

-Koray yemek yanmadan geri gidelim hadi. Elif iyi zaten

Ya ağzımı bozdurma bana orkun!

Abim iyi olduğuma emin olduktan sonra orkun abiyle beraber odadan çıktı. 

Hafif göz yaşlarım aktı. Odamdaki makyaj aynasının önüne oturdum ve saçlarımı taramaya çalıştım. Saçlarım kivircik olduğu için taranması zordu. Nemliyken tarayabilirim diye düşündüm. 

Yavaş yavaş tararken bir anda elimin üstünde bir seu hissettim. Gözlerimi sıkıca kapattım

-Allahım lütfen koca bir örümcek olmasın yalvarırım.

Kikirdama sesi duydum. Ikinci bir sey daha hissettim ve anladım ki bunlar eldi. El tarağı elimden alıp saçımı taramaya başladı.

-Aç gözünü bir örümcek saç tarayamaz.

Gözümü açıp baktım. Orkun abi arkamda saçlarımı tarıyordu. 

-Orkun abi? Sen ne yapıyorsun?
-Az önceki haline çok üzüldüm. Yardım etmek istedim biraz.  Koray izin vermezdi ben de iki dakikalığına kaçtım.

Kalbim küt küt atıyordu. Sanki üst kat komşusu koltukları tutup yere çarpıyor gibi ses çıkıyordu. 

Duymaması için dua ettim. 

-Üzülmene gerek yok. Yani kendi suçum.  Cezasını çekiyorum.
-Değil. Yani biraz öyle diyelim. Koraya söylesen koray size evde oturun demezdi. En kötü iki hava alır gelirdiniz. Ama istediğiniz şeyin biraz aksiyon olduğunun farkındayım.

Sandalyeyi çevirip arkama döndüm. 

-Abim asla izin vermiyor. Tamam beni de her yere kendisi ile beraber götürüyor ama eglenmeme izin vermiyor ki! Alkol içsem sarhoş olma, dans etsem herkes bakar olmaz. Biraz eğlenmek istiyorum. Kendi arkadaşlarım olmasına bile izin vermiyor. Siz dışında sadece selin var.  Siz varsınız da sizle bile rahatça görüşemiyorum.  Mesela senle.
-Benle mi

Onla mı? Ne diyorum ben?!

-E-evet yani senle. Odama gelirken bile abimden gizli geliyorsun. Sıkıldım artık altın kafeste yaşamaktan. Bak Alp abi selini gökhan abiyle yalnız bırakıyor. Neredeyse her akşam beraberler. Bir defa olsun alp abi bir şey demedi.
-Onların arasında bir şey olamaz çünkü.
-Niye senle benim aramda olabilir mi sanki?

Dalga geçer gibi söylemiştim ama söylediğim şeyin yine çok geç farkına varmıştım.  Orkun abi de geri çekildi.

-Tabii ki olamaz.  Ben onu kastetmedim. Ya selin biraz daha sakin bir kız. Beraberken alkol alsalar bile sıkıntı olmaz çünkü zaten kendilerini kaybetmezler gibi düşün. Biz ne zaman alkol alsak bizim ekipte ben dağıtırım, hep beraberken sen. Kendimize hakim olmakta onlara göre daha acemiyiz sanırım.

Gülümsedi. Ben de gülümsedim. 

Haklıydı. Ben selinin yerinde olsam 100 kere aşık olurdum. Şu an bile hicbir yakınlık olmadan Orkuna bu kadar asiksam her akşam başbaşa olsak neler neler yapardık....

-Yasemin burda olsa ben de Alp'e emanet etmek yerine Koray'a ederdim.
-Neden?
-Koray kültürlü edebiyatçı sakin adam. Alp dediğin kişi picin teki.

Ikimiz de kahkaha attık. 

-Bir de sürekli ortadan kaybolup duruyor. Ben ona kız vermezdim.
-Yasemin'i çok merak ediyorum 
-Açıkcası ben de öyle.  Gelirse bir gün tanistiririm sizi de imkansız gibi.

-ORKUN KAPAT ŞU TELEFONU ARTIK NEREDESIN?!

Orkun abi hızla ayağa kalktı . 

-Ben artık kaçıyorum. 10 dakika sonra yemeğe gelirsin.
-Seke seke tavsan gibi gelirim artık. 

Yine gulustuk ve gitti. Kalbim küt küt atıyordu. Çok mutluydum.