Abimin arkadaşı (+18) -Yeniden Yazılıyor

16

İki haftam daha İstanbul'da geçmişti. Elif sık sık bize geliyordu. Onunla çok eğleniyordum. Çok hareketli bir kızdı. Beraber alışverişe çıkıp bir sürü şey almıştık. Odamı baştan dekore ettik. Duvar kağıtları, bir duvar aynası, yapay çiçekler, kapı süsleri, güzel bir lamba ve daha nicesi ile odayı güzelce süslemistik. Abim de bu sıra masraftan hiç kaçmıyordu. Abim işletme okuyordu. Bir yandna okuyup bir yandan çalışıyordu. Açıkçası onu çok da zorlamak istemiyordum ama elife de hayır diyemiyordum.

Yine bir gün elifle benim odamda oturmuş magazin dergilerine bakıyorduk.

"Selin geliyorsun dimi bizle?"
"Yani bilmiyorum."
"Yaaa."

Elif tam karşıma oturdu ve parmaklarımı tuttu. Yavaş yavaş temasa alıştırmaya çalışıyordu beni.

"Geel. Çok eglenicez. Biz her sene tatile gideriz. Hayvan gibi eğleniriz."
"Bilemiyorum elif."
"Denize gider yuzeriz. Deli gibi yer içeriz. Abimler tatilde yemeye içmeye sinir getirmez. Belki yeni insanlarla tanışırız."
"Ben yüzmem."
"Yüzme bilmiyor musun?"

Babamın kolyesinin ucunu tuttum. Parmaklarımı üstünde gezdirdim.

"Hayır."
"Gerçekten mi? Mudanyada yaşıyorsun yani. Eviniz de duyduğum kadarıyla şehir içinde değilmiş. Evimin önünde bir deniz olsa her gün girerdim."
"Sizin evinizin önünde de havuz yok muydu?"
"Öyle de. Deniz kadar eğlenceli olmuyor. Hep aynı derinlikte durgun klorlu bir su birikintisi işte. Neyse onu boş ver de. Sen niye hiç yüzme öğrenmedin?"
"Babam yüzünden."

Elife bir anda kendimi açmıştım ve bundan anında pişman olmuştum.

"Baban mi?"
"Ya boş ver. Öğrenmedim işte hiç."
"E gel işte bizimle tatile. Gökhan abi öğretir sana."
"Gökhan abi mi?"
"Evet bana yüzmeyi o öğretmişti."

Demek Gökhan abi elife yüzme öğretmişti. Neydi bu içimdeki duygu? Kıskançlık mi? Neden böyle hissedeyim ki?

"Yok hayır. Ben yüzme öğrenmek istemiyorum."
"Aman sen bilirsin. Aa yatla denize açılsak."
"Elif içinde deniz olan hiçbir şeyi yapmak istemiyorum."
"Selin bir sorun mu var?"
"Hayır. Sadeve istemiyorum."
"Yani sen bilirsin. Sadece kolyenin görünce denize meraklısın sanmıştım. Tüm odanı da denizci eşyaları ile döşedin. Seviyorsun sanmıştım."

Sessiz kaldım. Elif de konuyu hızlıca değiştirdi.

"Şimdi geliyor musun gelmiyor musun?"
"Geliyorum."
"Ayyy yaşasın!!!"

Elif Gökhan abiyi arayıp benim de geleceğimi söyledi. Hemen bir valize gerekli eşyalarımı yerleştirdik. Yarın sabah yola çıkacaktık.

Sabah olduğunda kapıda iki araba belirdi. Bir arabayı Gökhan abi diğerini Koray abi sürüyordu. Abim tabii ki Gökhan abinin arabasina binmişti. Ben de onun peşinden gidecekken elif beni tuttu.

"Sen bizle gelsen olmaz mı? Abi?"
"İstersen gelebilirsin selincim."

Elifle beraber Koray abinin arabasına bindik. Orkun abi de Gökhan abinin arabasına bindi. Abim Koray abiyi kırk kere tembihledi. Elif arkada ben önde oturduk.

Yola çıktığımızda Koray abi dikiz aynasından arkada kendine adeta yatak kurmuş elife baktı.

"Gittiğimiz yer de İzmir yani. Çok uzak da değil."
"Yol yoldur abi. Ben uyurum."

Arkamı dönüp elife baktım.

"Uyumak için mi çağırdın beni?"
"Abimle yarım saat sohbet et sen de uyursun zaten."

Gülerek önüme döndüm. Koray abi alınmamıştı. Hatta o da gülüyordu.

"Essek sipasi."

Gökhan abiler önde onların hemen arkasında biz vardık.

"Eeee selin alıştın mi buraya?"
"Evet. Burası çok güzel."
"Tatilde de eglenirsin bizimle. Geldiğine çok mutlu oldum. Açıkçası bizimkiler dağıtırken bir yandsn onlarla bir yandan elifle ilgilenmeyi sevmiyordum. Şimdi Elif'in yanında senin gibi bir arkadaşı olacağı düşüncesi beni rahatlatıyor."
"Uslu birer kız olacağımıza söz veriyorum."

Arkadan elif konuştu.

"Ben vermiyorum."

Yine hep beraber güldük.

"Seni odaya kilitlicem elif. Orada takıl."

Elif öne yaklaştı ve koltuklara tutundu.

"Bara kilitlesene."

Elif ve Koray abinin kardeşlik ilişkisi çok hoştu. Aynı anneden değillerdi belki ama bunun eksikliği hiç yoktu. Biz abimle aynı anne aynı baba olmasina rağmen birbirimize uzaktık. Zamanla düzeleceğini umut ediyorum.

Yol boyunca Elif'in şımarık tavırları ile eğlendik ve bol bol güldük. Öğlen gibi otele varmıştık. Odalar ayrılacaktı. Ben ve elif bir odada kalıyorduk. Geçen seneki tatile Orkun abi ve Koray abi beraber kalmış ama anlaşamamışlar bu yüzden bu yıl abim ve Koray abi beraber kalacaktı. Orkun abiyle de Gökhan abi beraber kalacaktı. Oda kartlarını alıp odalarımıza çıktık. Elif kapıya yakın taraftaki yatağa kondu. Bense camdan dışarı baktim

"Burası gerçekten çok güzel."
"İyi ki gelmişsin değil mi?"

Yemek yiyip eşyaları yerleştirene kadar akşam olmuştu. Abimlerle beraber bara indik..