Abimin arkadaşı (+18) -Yeniden Yazılıyor

22

Gözlerimi açtığımda abim odamdaydı. Yerde oturuyordu.

"Abi?"

Abim hemen ayağa kalktı. Yanima oturdu ve saçlarımı okşadı.

"Bir şey çok kızım. Sen uyu."

Üstümü örttü.

"Selin?"
"Efendim abi."
"Beraber uyuyalim mi? Çocukken olduğu gibi."

En huzurlu uykularım abimle olanlardı.

Bir şey demeden kafamı salladım. Abim örtünün üstüne uzandı. Kafamı göğsüne koydum ve uyudum.

************
-Gokhanin ağzından.

Elimde kutuyla eve geldim. ferdi de koltukta uyuyakalmıştı. kapı sesini duyunca hemen uyandı. uykunun etkisiyle yanındaki sopayı kaldırıp üstüme geldi. havaya kaldırdığı sopayı tuttum. 

"isyana mı başladın?"

"abi?" 

sopayı bir kenara attı. 

"abi sen nerelerdesin? herkes seni arıyor? sen o şerefsizden yardım mı istedin?

koltuğa oturdum. kutuyu hemen ayağımın dibine bıraktım. 

"kendisi başta yardım etti. o arabayı beni tuzağa düşürmek için oraya getirdi. arabam bu yüzden günlerdir tamirde. yolda giderken de hiç olmayack yerlerde önüm kesildi. bilerek yaptı. yardım istememi istedi."

"abi sen ölümün ucunda olsan ondan yardım istemezdin."

"durum farklıydı."

"ne yapacaksın şimdi? adamları her yerde."

"bilmiyorum. bir yolunu bukacağım. ondan korktuğum da yok. gerekirse giderim yanına. onun istediği de bu zaten bana sahip olmak."

"seni oraya göndermem. bizimkiler bizim mekanlarda nöbet tutuyor."

bir an daldım. ona baba dediğimi hatırladım. artık zaafımın farkındaydı. bana bir şey yapmak için seline bir zarar verebilirdi. 

"Selin kara. onun da başına birisini dikin. uzaktan izlesin. rahatsız etmesin."

"kara mı? abi..."

"yok lan. sevgilim. bizim alpin kardeşi."

"bir an korktum."

ferdinin ensesine vurdum. koltuktan düştü. 

"bir daha korku ile alakalı bir cümle duymicam. tüm duygularını söker alırım. anladın mı beni?"

"anladım patron"

benim yanımdaki herkes gibi ferdi de benden korkardı. korkması da gerekiyordu. otoritemi sağlam tutmanın tek yolu buydu. 

ferdi yere düşünce kutuyu gördü

"bu ne?"

"kasetler. cdye çevrilecek."

"hemen hallettiriyim."

"bu kasetlere benden başka kimse dokunmayacak."

"tamam abi."

"güzel. yemek yedin mi?"

"sen ortalıkta yokken bu kadar sıkıntlı durumda ne yemeği?"

"olmaz öyle şey. bahçedekileri de çağırın. artık pizza mı söylüyorsunuz bir şey yapın. benden."

ferdi gülümsedi

"tamam abi"

"nöbetleşe yiyin. kapıda bir iki gözcü mutlaka olsun."