Abimin arkadaşı (+18) -Yeniden Yazılıyor

47

-Yasemin

Özkan bey ile gerekli parayı yatırdık. Gitmeden el sıkıştık

"Ne yalan söyleyeyim yeni mezun bir avukatin bu kadar etkili olabileceğini düşünmedim. Mahkeme salonundaki bakışlarınız duruşunuz savunmanızdan etkilendim."

"Sağolun Özkan bey."
"Eğer çalıştığın bir yer yoksa şirketimde size her daim bir yer var."
"Bir süre dinlenmek bana iyi gelecek. Teklifinizi sonraya saklıyorum."

Özkan bey güldü.

"Tam da sizden beklediğim gibi bir cevap. Görüşmek üzere."
"İyi günler."

Özkan bey ile vedalaşıp Gökhan'ın yanına gittim. Arabanın anahtarını alıp herkesten uzakta bekleyen Alp'in yanına gittim.

"Bin arabaya."
"Gökhan gelmiyor mu?"
"Onlar beraber gidecek. Selinle şu an aynı ortamda olmak istemezsin diye düşündüm."
"Doğru"

Alp arabaya bindi. Onun peşinden bende şoför koltuğuna geçtim.

"Kemeri tak."
"Sıkıyo"
"Alp!"
"Buyur yasemin."

Ona kızdım ama daha fazla bir şey demedim. Arabayı çalıştırdım.

Alp pencereyi açıp dışarı baktı. Otomatik pencereyi kapattım. Alp de bana döndü. Ne yapmaya çalıştığımi soruyordu sanki.

"Eeee."
"Ne eeee?"
"Bir şey demen gerekmiyor mu sence? "
"Sanmam."

On cama döndü.

Sinirlerimle oynuyordu âdeta.

"Bir özür dile. Veya teşekkür et."
"Teşekkürü anladım da özür niye dilemem gerekiyor?"
"Hakkımı yedin. Çıkaramazsın beni diyordun."
"Çıkmak da istemiyordum. Mahkemede kalemi bacağıma batirmasan hakime de aynısını söyleyecektim."

İyice sinirlenmiştim. Arabayı kenara çekip durdurdum.

"Derdin ne senin? Ömrün boyunca hapis yatmaktan kurtardım seni!"

Alp bana döndü ve yaklaştı.

"Ömrüm boyunca hapis yatmak istiyordum."
"Ergensin Alp."

Alp geri çekildi.

"Sana göre bunların hepsi basit bir dava dimi?"

Alp'e sinirlenip hızlıca gaza bastım. Benden bunu beklemiyordu. Bi anda geri yaslandı ve tutunacak bir yer aradı.

"Yasemin yavaş!"
"Seninle şimdi konuşmayacağım."

Alp emniyet kemerini takmıştı.

İstanbul'a çok kısa bir sürede varmıştık. Bir arkadaşımın evine gidiyordum.

"Yanlış tarafa gidiyorsun."
"Kes."

Alp cidden sesini kesmişti. Eve vardığımızda hızlıca arabadan inip eve gittim. Çantadan anahtarları çıkarıp eve girdim.

Alp'in arkamdan geleceğini çok iyi bildiğim için onu çağırmadım.

Buse evdeydi.

"Yasemin bu ne hal?"
"Buse arka kapıdan evden çıkar mısın?"
"Niye kız?"

Pencereden Alp'in geldiğini gördüm.

"Hızlı."
"Tamam tamam."

Buse çantasını alıp mutfak kapısından çıktı.

Alp de çok geçmeden eve girdi.

"Niye getirdin beni buraya?"
"Sen ergen aptalın tekisin!"

Alp gülümsedi.