Ch 31: ហួងហែង

2.1K 98 4
                                    


កន្លងផុតអស់រយៈពេលជិត 2 ម៉ោង អូមេហ្កាតូចក៏ដេកអស់សភាពនៅលើគ្រែ ក្នុងរង្វង់ដៃរឹងមាំ។ ចំណែកឯ រាងក្រាស់ក៏មិនបានទៅណាឆ្ងាយ នៅតែសម្ងំក្នុងខ្លួនគេ ដើម្បីទទួលបានភាពកក់ក្តៅ និងរួមរឹតគួរឲ្យចង់ប្រាថ្នា។

"អឹម"
ថេយ៉ុង ក្រហឹមនៅដើមកនិងជ្រួញចិញ្ចើមជាប់ ហាក់ដូចដេកមិនបានសុខស្រួល មានដឹងដល់អណ្ដើតក្ដៅ សើមដែលកំពុងលិតក្រលាស់លើកំពូលស្រួចរបស់ខ្លួន។

"ជុប* អូនភ្ញាក់ហើយ?"
រាងក្រាស់ ងើបចេញគល់ទ្រូងទន់ល្មើយ ដោយលិតមាត់លិតកមិនទាន់ចង់បញ្ឈប់។ និយាយត្រង់ចុះ បើឲ្យលេងតាមកម្លាំងរបស់នាយវិញមិនដឹងថេយ៉ុងពីរនាក់ទប់នាយជាប់រឺអត់ផង។

"អឹក ជុង! អូនកម្រើកមិនរួច"
ថេយ៍ បើកភ្នែកភ្លឹសៗមើលទៅគេយ៉ាងគួរឱ្យអាណិត ក្នុងពេលដែលត្រូវគេញាំញីទាំងកំពុងគេងលក់។

"អាស! បានហើយ ដកវាចេញទៅណា ហឹក"
នាយតូច ស្រែកភ្លាត់មាត់ម្ដងទៀត ពេលដឹងដល់វត្ថុរឹងដែលកំពុងសម្ងំនៅក្នុងខ្លួននាយចាប់ផ្តើមរីកធំទៅៗ ធ្វើឲ្យនាយសឹងតែផ្ទុះទៅហើយ។

"វានឹកអូនហ្នឹងណា ទើបចង់សម្ងំឲ្យបានយូរ"
"បង... អាស... បងកាន់តែរោគចិត្តហើយ ហាស"
ជុងហ្គុក នៅមិនព្រមដកថយ ហើយនៅធ្វើមុខងាប់បានទៀតទាំងក្នុងស្ថានភាពតឹងតែងបែបនេះ។

"គ្រាន់តែនៅស្ងៀមៗ មិនកម្រើកទេ"
"បើនៅស្ងៀមៗ ម៉េចក៏ធំទៅៗ? ហឹក!"
"ហឹសៗ កុំខ្លាច បងដឹងថាអូនទទួលវាបានស្រាប់ហើយ"
នាយសើច នៅដើមកទាំងអារម្មណ៍ល្អ មិនបានគិតខ្វល់ខ្វាយពីមនុស្សកំពុងរំអួយអីបន្តិច ព្រោះដឹងហ្នឹងណា ថាពួកគេត្រូវដងត្រូវផ្លែនឹងគ្នា ទោះនាយធំបន្តិច ក៏ថេយ៉ុងអាចគ្រប់គ្រងវាបានដដែល។

"អាស... អូនឈឺ... អឹម"
ដោយអត់ទ្រាំការឈឺចាប់មិនបាន ថេយ៍ក៏សម្រេចងើបខាំស្មារបស់គេបន្ថយការឈឺចាប់ និងឲ្យគេដឹងថា ពេលនេះនាយមានអារម្មណ៍បែបណា។

"អូយ... ហ៊ានខាំបងផងហេស?"
"ចុះយ៉ាងម៉េច? អាក៎..."
និយាយមិនទាន់ផុតពីមាត់ផង នាយតូចក៏ស្រែកភ្លាត់មាត់ ពេលត្រូវគេកម្រើកចង្កេះ ដោលចេញដោលចូលខ្លាំងៗ នៅចាប់ត្រកៀកនាយជាប់ មិនឲ្យគេចទៅណាទៀត។ ពិតជាឃោរឃៅខ្លាំងណាស់។

Star in the dark ⭐ [Complete ✅]Where stories live. Discover now