Şunu biliyordum ki uzun bir süre kimse gelmeyecek.
Uzun süre aç kalırsam ve bir anda yersem zehri köklemiş ve iğrenç bir şey yemiş olurum.
Bu nedenle yavaş yavaş yemeye karar verdim.
Bir kaşık aldıktan sonra olacakları beklemeye ve bundan sonra yiyeceğim kadarı belirlemeye karar verdim.
Belli bir süre son midem bulanmaya başladı ve başım döndü. Sonra gerçekliği hayalden ayıramaz oldum.
Karanlık bir odadaydım.
Burası çok tanıdık geliyor.
Karanlık ve boşlukla dolu bir yer, hiç birşey göremesen bile tanıdıklık hissini atmadığım yer. Orada öylece oturdum. Ses çıkarmadım.
Adım sesleri duyduğumda ister istemez titredim. Bu gerçek değil...
Adım sesleri yaklaştı. Oda karanlıktı, oda sessizdi ama ayak sesleri herhangi bir sesten daha yüksekti.
Beden titredi ve zihnim gerçek olmadığını söylesede bir yanım inkar ediyor ve gerçek diye fısıldıyordu.
Adım sesleri yakında durdu.
Derin bir sessizlik çöktüğünde cızırtılı bir kapı sesi duydum. Titriyor ve ter döküyordum.
Buradan çıkmak istiyorum! Olmadı.
Titremeye devam ettim ve burada hapsolmuştum. Ya bu gerçeklikse ve diğer her şey yalansa.
Hayır kabul etmiyorum. Ama vücudum aksini söylüyor.
Odaya iki kişi giriyor. Oda artık aydınlık.
İki kişi gülümsüyor ve onları görünce elimi uzatıp durmalarını işaret ediyorum.
Onlar gülümsüyor.
Ayağı kalktığımda yüzler netleşiyor.
Anne...baba?
Koşuyorum ama ne sesim çıkıyor ne de onlara yaklaşıyorum. Ve sonra bir anda karanlık bir şey üzerlerine atıyor.
Gülümseyen figürler parçalara ayrılırken izliyorum. İstemiyorum... Hayır anne...bana! Sizi tekrar kaybedemem!
Tekrar? Evet bu gerçeklik değil olmamalı!
Ve oda tekrar karanlık. Işık yok ama kan var. Karanlıkta kan kahverengi iğrenç bir şeye benziyor.
O değişik şey işini bitirince kafasını bana çeviriyor ve koşmaya başlıyor.
-Hayır!
Gözlerimi açtığımda terler içindeydim.
Neler oldu?
Yemeğe baktım.
Bu şey bana bunları gördürttü!
Yattım ve uyumaya çalıştım yine de görüntüler gözümün önünden gitmiyordu.
Onu yememek için aç kalmaya karar verdim.
Ama işe yaramadı. Kimse gelmeyecekti ve o şey çürümeden yemek daha mantıklı.
Kendimi hazırladım ve biraz daha yedim.
Aynı şeyi gördüm. Ailem ölüyor ve ben sıraya geçiyordum.
Her seferinde çığlıkla uyandım.
Korkunçtu.
Ve sonunda tamamen tekte bitirmeye karar verdim çünkü bir kaç değer daha dayanamazdım.
Bu seferki en gerçekçisiydi.
Bu odayı biliyorum ama aslında bilmiyorum. Ve bu değişik canlı...
Her şey aynıydı. Ama bu seferkinin sonu farklıydı... Ben...ben öldüm...
Canavar beni parçalara ayırdı ve yok oldum.
Hiç kimseye yardım edemeden ne de yeni bir dünya bulamadan. Ben... öldüm.
Uyanınca başım da sevimsiz duruyordu.
-Sonunda bitirdin. Eğlenceli miydi?
-Seni parçalara ayırırken alacağım zevkle kıyaslanamaz.
-Utangaç olma canım.
-...
-Ama merak etme etkisi yıllarca sürüyor bazen ölene kadar bile! Yani gecekeri kâbus göreceksin. Bir şey değil.
Ne... Daha fazlası mı? Hayır...
-Ama bunun için bir panzehir var.
-Nefesini yorma senin için çalışmayacağım.
-Yazık oldu. Bundan sadece ateş klanı üretebilir.
Sizi öldürünce hepsini alacağım.
-Yakında yeni odana geçeceksin. Özel eşyalarla donatıldığından biraz sürüyor. Ama en yakın zamanda kavuşacaksın.
...
-Aslında seni bir bağımlı yapmak isterdim böylece bana bağlı kalmak zorunda olurdun. Ama gücün açısından zararlı. Bir de güzel bir haber bu gün gücünü kullanmayı öğreneceksin!
-Ha hani sana itaat edene ka...
Dışarıda acil yardıma ihtiyaçları olmalı.
-Hazır ol çünkü acımayacağım. Bir de iyileştirmek için kızı getirin!
Ellerimden kan akıyordu. Ve kafamdan ve başka yerlerden de....
Halisunasyonlar sırasında olmuş olmalı.
-İyi iş çıkarırsan böyle ödüller alırsın.
Demek yeni taktik deniyor. Sanki kanarım.
Ama onu kabul etmeden bunun sayesinde bir şeyler kazanabilirim.
Güç kullanmayı öğrenmek işime gelir yani ödülde cabası.
Bir anda kendimi tekrar o siyah yerde buldum ve son duyduğum bir fısıltıydı.
-Demek fazla ilaç koyamam gerekiyordu...
...
__________
Yazar:Villainesssss
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boyutlar Arası
FantasyBildiğimiz dünya yıkılalı çok oldu. Dünyanın her tarafında bilinmeyen geçitler açıldı ve dünya bilinmeyen canavarlarla kuşatıldı. İnsanlar çok kısa sürede adapte olsa da bir çoğu öldü ve hala güçsüzler. Bir grup arkadaş yeni ev arayışında geçitlerde...
