Herkes şaşkındı.
Birisi bağırarak ekledi.
-Ha bu imkansız asıllar yok edildi!
Ama Kahraman gülümsedi.
-Sen güçlü ırk insanların liderlerinin bir anda yok edilebileceğine gerçekten inanıyor musun!?
Adam haklı bir isyan içindeydi.
-Artık en güçlü ırk değiliz. Geçmişe tutunmanın bir faydası yok ki şayet o bir asıl olup bizi kurtarmak için gelmişse bile buradan çıkmamız imkansız...
-Girebiliyorsak çıkadabiliriz! Siz burada boş yere ölmek mi istiyorsunuz!
Başkası bağırdı.
-Hiç bir gücümüz yok! Kaçmaya çalışıp yakalanırsak ölmeyecek miyiz savaşacak olsak bile kurtulma ihtimalimiz var!
Bu sadece çok saçma... Kurtuluş için bir şansları var ama yine de onu almıyormular?
Yaşlı bir adam öne çıktı.
-Kurtuluşa olan inancımızı yitireli çok oldu. Bazılarımız ellerinde ve şüpheli bir harekette öldürülecekler. Biz kurtulacak olsak bile onlar ölecekse biz bunu kabul edemeyiz. Savaşarak onurlu bir şekilde ölmeyi tercih ederiz.
Şimdi anlıyorum. Olay kurtulmak istememeleri değil... Başkası olsaydı düşünmeden kabul ederdi buradan kaçmak için ama onlar bunu kabul etmedi.
Bu sefer sesini yükselten ben oldum.
-Yine de buna razı gelemeyiz! Burada ölmenize ya da çalıştırılmanıza göz yumamam! Geçmişiniz gücünüzün göstergesidir tek yapmanız gereken unuttuğunuz ihtişamı hatırlamak! Diğerleri gelince onlara haber edin ve hazır olun! Dediğiniz esirleri kurtaracağına hayatım üzerine yemin ediyorum!
Derin bir sessizlik vardı ve ağlayan birini gördüm.
Herkes açıkça sıkılmıştı. Yaşayacak bir hayatları varmıydı ki bile! Burada onların hayatlarını çalmışlardı!
Bazıları geçmişe bağlı kalmamaları gerektiğini ve kabullenmeleri gerektiğini söyledi.
Bazısı diğerleri için kendini feda edeceğini söyledi.
Ve bir de hala güçlerine güvenenler vardı.
-Ben size güvenmek istiyorum! İnsanlık bu kadar çabuk yıkılmaz!
Sonra diğerlerine döndü.
-Çok zor bir durumda olsak da zaten zor anlardan doğmuş bir klan değil miyiz! Neden kendi gücümüzü küçümseyip daha gelişmiş olduğu için onları altında çalışalım ki! Niye onların kölesi olalım ki!
Bu sefer bir itiraz yükseldi.
-Onlar çok daha geliştiler! Bir sürü ilaçları ve askerleri var. Tek hamle de hepimizi silebilirler! Onlardan biri olmayı tercih ederdim!
-O zaman git ve onlar için ayak işi yapmaya devam et ben savaşacağım!
Ne kadar acı keşke onlardan olsaydım diyor farkında değil ki diğer ırklar hala onlardan korkuyor.
Sonuçta bunu diyen biri hala insan sayılmaz. Kendini düşmanın şanına kaptırmış ve kölelik yapmayı kabul ediyor.
Adam devam etti.
-Ölüm her zaman orada olacak bizim için ve bizim tek yapabileceğimiz şikayet etmek! Sadece suçu başkalarına atamayız! Biz bir şey yapmazsak bizim için başka bir ırk bir şey yapmayacak! Hiç gücümüz yok ve mühür koydular ama bu durmamız için bir neden değil! Eğer çalışırsak güçlerimizi geri alabilir ve savaşabiliriz!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boyutlar Arası
FantasyBildiğimiz dünya yıkılalı çok oldu. Dünyanın her tarafında bilinmeyen geçitler açıldı ve dünya bilinmeyen canavarlarla kuşatıldı. İnsanlar çok kısa sürede adapte olsa da bir çoğu öldü ve hala güçsüzler. Bir grup arkadaş yeni ev arayışında geçitlerde...
