Boyutlar Arası

Bölüm2 İlk Boyut Kapısına Doğru

Bahsetmek gerekirse insanların yaptığı araştırmalara göre bazı türler tespit edildi.

Canavar olarak bahsettiğimiz şeyler de gruplara ayrılıyor. Bazıları bizim gibi akıllı hatta onlara yakalanan bir kaç insan grubu yok edildi.

Amaçları ne ve hangi boyuttan geldiklerini bilmiyoruz eh ama öğrenmek zor olmasa gerek.

Daha önce öldürülen nadir canavarlar üzerinde araştırılma yapıldı.

Bedenlerinde bazı taşlar var. Bu taşlar onların zayıf noktası sayılabilir. Ama canlıya göre yeri değişebiliyor.

Genellikle kafatasının içinde olsa da bu dediğim gibi değişebilir. Bu yüzden bir kılıç kullanmayı tercih ediyorum.

Yola çıktığımızda diğerleri çok heyecanlıydı.

-Sonunda yola çıktığımıza inanamıyorum. (Sienna)

Rowen fazla heyecanlı bir kişiliğe sahip değildi. Onun ve benim ailemin geçmişte arkadaş olduğunu duymuştum.

Bu yüzden isimlerimiz benziyor. Ah ve ailesi bana gerçekten iyi davranmıştı. Yine de yöneticiye karşı gelemezler.

Rowen sakince cevap verdi.

-Yakın bölgeler çoktan keşfedildi. Ana görevimiz boyut kapılarını keşfetmek. Seymour koordinatları söylüyorum.

-Rowen daha yumuşak olamaz mısın. Kim bilir her an ölebiliriz. (Seymour)

Sienna iç çekti.

-Haah kim sizinle yolculuk yapmak ister ki? En azından Rowena burada.

Elimi tuttu ve gülümsedi.

Bu ikili beni yakın zamanda aşağı atacak ama şimdi çok yakınlar. Sanırım plandan haberleri yok.

Diğer üç kişi beni atacak olmalı.

Kampın dışına çıktığımızda karşılaştığımız ilk şey yıkılmış olan dünyaydı.

Hurdalar, yıkık binalar ve yer yer ölü canavarlar.

Bedenleri öylesine büyük ki kampa taşımak çok zor olurdu.

Sienna titredi.

-Bunları öldüren şeyi hayal etmek bile istemiyorum.

İlk kapıya doğru ilerledik.

Rowen arada bir rapor veriyor ve diğerleriyle iletişime geçiyordu.

-İlk kapıya varmak üzereyiz. Henüz bir canavarla karşılaşmadık. Yeni canavar cesetlerinin yerlerini belirtiyorum...

O her şeyi anlatırken dışarıyı izledim. Her şey olmadan önce dünyanın nasıl bir yer olduğunu merak ediyorum.

Görebildiğim tek şey yıkımın izleri, yeni olmasına rağmen içi çürümüş bir yönetim ve yaşam mücadelesi.

Bazı kitaplarda çiçekler ve ağaçlar anlatılıyor. Dışarıda koşan insanlar ve hayvanlar.

Şimdi yiyeceklerimizi ölen canavarlardan ya da belirli grupların klonladığı hayvanlardan alıyoruz.

Hatta bir kaç grup özel bir bölgede bitki yetiştiriyor.

İnsanların çok hızlı toparlandığını söylemem gerek.

Giderken önde oturan çocuk telaşla işaret etti.

-Seymour dur!

-Huh?

İleride büyük bir şeyin gölgesi vardı.

Rowen bağırdı.

-Bu...bu bir kemirgen tipi! Hızlan ve geçide git!