Bölüm30 Yeni Biri

126 24 17
                                    

Eğer havada ondan kaçamıyorsam aklımı kullanırım!

Bir anda aşağı doğru dalışa geçtim ve o da tereddütsüz takip etti.

-Bu şekilde benden kaçamazsın!

-Hah emin misin?

Yere çok yakınken sırt üstü döndüm ve ellerimi yukarı doğru çektim.

Böylece toprak yükseldi ve hızla aşağı inen onun için büyük bir duvar ördü.

Oraya çarpıp düştüğünde bunun onu öldürmeyeceği belliydi ve kazandığım çok küçük zaman aralığında yapılması en mantıklı şey... Kaçmak!

Hızla ilerledim ve ilerideki volkanlarla dolu yerde durmadan ilerledim.

Arkamda kimse görünmese bile devam ettim. Kafasını sert vurmuş olmalı. En azından bir yere kadar takip eder sanıyordum.

Sonunda ateş adamların olduğu büyük şehre benzeyen bir yere ulaştım.

Bu görünüşle anlayacaklar...

Bana bir pelerin ya da benzer bir şey lazım.

Boyut kapılarının kontrol edildiğine eminim. Yani geçmem imkansız olacak. Bu nedenle en mantıklı hareket burada saklanmak ve doğru zamanı beklemek olacak.

Ah tabi o zamana kadar yakalanmazsam... Ve eğer yakalanırsam işte bu sefer gerçekten kafayı yiyebilirim.

Şehrin en karanlık sokaklarına girdim burada her şey çok farklı.

Hiç yanan bir ev gördünüz mü... Yani ev yanıyor ama için de yaşıyorlar. Sokakta yürürken önüme ilk çıkan adamı devirdim ve üzerindekileri aldım.

Karşılığında hiç bir şey veremedim. Kıyafetlerimi o askerinkiyle değiştim. Bunları bırakırsam izim belli olur. Bunları yakmam gerek.

Üzerimi değişince diğerlerini elimde tuttum ve bir anda küle dönüştüler.

Adamın üzerinde olan her şeyi alıp gittim.

Şimdi kendimi kötü hissediyorum ama aksi halinde o yere geri dönme riskim artacak.

Kalmak için bir yer bulmam gerek. Özellikle şehirde kalmak istiyorum. Çünkü sevimsiz dışarıda hayatta kalabileceğimi ve buna yöneleceğimi düşünecek.

Bir de beni birilerinden saklamaya çalıştığı için şehirde açık açık aratamaz.

O adam açıkça fakir ve parası yok. Doğal olarak benim de üzerimde yok. Yani bir oda bile kiralayamam.

Karanlık sokaklarda ilerlemeye devam ederken bir yandan da düşündüm.

Ahh kesinlikle umutsuz sert ve soğuk... Aslında sıcak ve yakan zeminde uyumam gerekecek.

Gerçi o kadar da kötü değil.

Veya sadece birini soyabilirim.

Adamın cebinde bulduğum bu değişik metal parçasını çıkardım. Bunun bir bıçak olması gerekiyor sanırım.

Köşeden adım sesleri geliyordu ve bende durmadan ilerledim.

Tam köşeden dönecekken karşıdan gelene o metali doğrulttum. Ama aynı şekilde o da beni tehdit ediyordu.

-Ne istiyorsun?

-Ne istiyorsun?

Dedik aynı anda.

Taktığı pelerinin altında bıçağı tutan elinin parmakları göründü.

-Dur sen insan mısın?

Kafasını şaşkınlıkla kaldırdı.

-Biz kardeş sayılırız! At silahları.

Adamdan aldığım şapkayı ve yüzümü örtün diye kafama koyduğum şeyi indirdim.

Bunu yerde buldum. Ama oldukça kullanıcı.

-Sen insansın...

Fazla zeki.

-Ama nasıl daha önce buraya kadar gelebilen bir insan görmedim.

-Ah aslında kendi isteğimle geldim sayılmaz.

-?

-Birisi onun için çalışmamı istiyor. Maalesef bunun için fazla iyiyim. Ama işkenceyle ısrar ediyor tsk tsk. Şu alev adamlar tatmin olmayı öğrenmeli.

-Dur o acil durumu başlatan kişi sen miydim yoksa?

-Daha yeni kaçtım.

-Gerçekten... Herkesin dikkati dağıldığın da bende kaçtım! Ama sen kimsin?

-Ben mi? Sadece önemsiz biri ama sen neden işkence görüyordun?

-Onlara katılmam için.

O da benim gibi mi!? Belki de bana cevapları verebilir!

Ama ya iyi biri değilse... Belki de onlar için çalışan bir köledir. Bilmiyorum.

Dikkatli olmakta fayda var. Ona sorular soracağım ve gerçek mi değil mi olduğunu anlarız.

_________
Yazar:Villainesssss

Geçmiş olsun herkese. Hepinizin iyi olmasını diliyorum cidden çok korkunç olaylar peşpeşe yaşandı.

Umarım bu sefer en azından ders alırız...  Çok kayıp ve yaralı var.

Kayıpları olanların başı sağolsun. Umarım çabuk bir şekilde fiziksel ve mental yaralanmalarınızı atlatırsınız.

Çabucak bu günlerin geçmesi dileğiyle.

Boyutlar Arası Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin