Merhabalar burası canavarların volta attığı ve avcıların açılarından çok birbiriyle savaştığı bir yer.
Öyle ki canavarlar kimse onları öldürmeye gelmeyince volta atmaya başlamış der bir rivayette.
-Demek dediğin yer burası.
-Evet.
Güvenliğin olmadığı bu yerde birbirini öldüren öldürene.
-Hey sence klanından biri seni görüp geri ister mi? Ama tam da arkadaş olmuştuk.
-...
Tyler'a döndüm.
-Canavarlar da iyi ama bence şansımız varken klanlardan kişiler seçmeliyiz. Daha çok ediyorlar.
-Ama bu zor... Onlar çok daha güçlüler.
-Wendy! Seni çözersem bana yardım edersin değil mi? Ya da güzel ilaçlarının hepsini Tyler içecekmiş.
-Huh?
Tyler ellerini salladı.
-Öldüreceksen onu öldür ben masumum.
-Hadi ama savaşa geldik. Oh şuna bakın ileride iki kişi duruyor onlara ne dersiniz?
Rüzgar kız konuştu.
-Onlar toprak klanından. Zor olacaktır ve daha ne kadar güçlü olduklarını bile bilmiyoruz.
-Öğrenebiliriz.
Gülümseyerek ilerledim ve diğer ikisi şaşkınlıkla bana baktı.
Bir sonraki hamlemi beklerlerken kılıcımı çıkardım ve fırlattım.
İki aynı anda şaşırdı.
-He?
Kılıç ayakta duran iki kişiden birine tam saplanacakken kişi onu tek eliyle durdurdu ve bana baktı.
-Haha şu işe bak sanırım güçlüler.
-Sakinim...sakinim... Hey buraya geliyorlar!
Tyler hemen uzaklaşmaya başladı.
-Güçleriniz var yani dövüşün!
Ne kadar da güzel bir ekip.
-Ellerimi aç!
Ellerini açtığım anda yer sallanmaya başladı.
-Uç!
Wendy beni tuttu ve havalandık.
Bu sırada toprak ikiye ayrıldı.
-Woah az kalsın düşüyorduk! Ne şans ama.
Wendy ellerini gevşettiğinde onu durdurdum.
-Ben ölürsem onları tek başına yenemezsin.
-Sen de rüzgarı kontrol edebiliyorsun.
-...Evet beni bırakabilirsin. Ahem.
Kılıcımı tutan adam kibirli bir ifadeyle baktı.
-Ahaha onu geri verir misin lazım oluyor da.
Kılıcımı sıktı.
-Hey! Onu kıracaksın!
-Bize ilk bulaşan sizdiniz! Hangi klanın ajanları olduğunuzu söyleyin ve acısız bir şekilde ölün!
Ah evet sanırım tüm herkes de en güçlü benim sendromu var. Şimdi en güçlü ben olduğum için bunu demeleri yanlış tabi.
-Biz...
Belki de yalan söylemek daha iyi olur.
-Biz ateş klanından gönderildik! Böylece rüzgar klanı ve ateş klanının birlikteliği imzalanarak toprak klanı karşımıza alınacak!
-Biliyordum! Sizi ve klanınızı yok edeceğiz! Kardeşim.
Kardeşim dediği kişiye döndü ve kafasını salladı.
Yere ellerini değdirdiklerinde göğe doğru kayalar uzandı.
-Kaç!
İkimiz de ayrı taraflara uçtuk.
Ellerimi yukarı doğru kaldırdım ve güç topladım, güç yoğunlaştığı zaman serbest bıraktım ve büyük bir rüzgar akımı ikiliye doğru ilerledi.
Bundan bir kalkan yaparak kaçındılar.
-Wendy aynı anda! Güçlerimizi birleştirelim!
Birlikte aynı hamleyi denedik.
Yine de ikili daha güçlüydü.
Onlar saldırı için hazırlanırken düşündüm. Yeni birşeyler bulmam lazım...
Bir anda rüzgarı hissettim. Bu çok daha farklıydı. Tenime sürtünüp geçti...
İlk kez onu hissettiğimi hissettim.
Ona şekil verebilirim. Aklıma gelen ilk şey kılıcımdı. Ve bir anda elimde onu buldum.
Kılıcım rüzgadan oluştu ama en güçlü metalden bile daha güçlü hissettiriyordu.
Yere indim ve ikiliye doğru ilerledim
Havadan saldırmam imkansız kalkanları var ama yüzyüze gelirsem saldırmayı deneyecekler ve her saldırıda bir açık vardır!
-Wendy soldaki senin sağdaki benim!
Kafasını salladı ve hedeflere doğru ilerledik.
-Lanet kılıcımı verseydin bunlar olmayacaktı!
-Onu fırlatmadan önce düşünmeliydin!
Aslında haklı ama her iki şekilde de onları öldürmek için dövüşecektik.
Elimdeki kılıcı daha büyük olarak hayal ettiğim de cidden büyüdü.
Böylece havada kılıçlar çarpıştı.
-Ha!? Benim silahımla beni yenemezsin!
-Dene ve gör! Sadece bir insan köle olduğuna eminim!
Sanırım beni rüzgar klanının bir kölesi sandı. Farketmez öldükten sonra bu bilgi işine yaramayacak.
-Buna ne dersin?
Diğer elime bir kılıç hayal ettim ve boynuna dayadım.
-Haa beni yakaladın...
Dedim. Çünkü ben de boynumda sivri uçlu toprağı hissedebiliyordum.
Wendy hala kapışıyordu.
Tyler'ı gözlerimle aradım.
-Bir anlaşma yapalım.
-Huh?
-Biz para bulmak için geldik. Siz zenginsiniz. Size klanların sırlarından bahsedeyim ve anlaşalım.
-Sanki bu ucuz numaraya gelirmişim gibi!
Anlaşabilirdik...
Taşı kırmak için rüzgarı kullandım.
Kılıçlar çarpışmaya devam etti ve sonunda onun elindeki kılıç düştü.
-Şimdi bittin!
-Henüz değil!
Yer aniden sallanınca ne olduğunu anladım.
Uçabilirim!
Ve tam bu sırada Tyler toprak adama atladı. İkisi benim üzerime düşünce birlikte aşağı doğru düştük.
-Wendy döneceğiz!
Huh burada neresi?
_________
Yazar:Villainesssss
![](https://img.wattpad.com/cover/330733323-288-k491703.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boyutlar Arası
FantasiBildiğimiz dünya yıkılalı çok oldu. Dünyanın her tarafında bilinmeyen geçitler açıldı ve dünya bilinmeyen canavarlarla kuşatıldı. İnsanlar çok kısa sürede adapte olsa da bir çoğu öldü ve hala güçsüzler. Bir grup arkadaş yeni ev arayışında geçitlerde...