JEREMAEH 2 SIDES (Possessive Series #2)(UNDER EDITING)

CHAPTER 27

● JEREMAEH TWO SIDES ●

Author: Binibining Nadine

CHAPTER 27

"Daryll, it's me si Jeremaeh. Na dahilan ng pagka hospital mo, sinisi ako ni daddy dahil sa nangyari sayo at sa lahat lahat."-saad nito na tumutulo ang luha mula sa mga mata niya.

Paanong maging siya si Jeremaeh.?

"Muntik na kita mapatày nung nasa bicol tàyo para sa birthday ni lolo."-she added. Napailing iling ako na parang hindi makapaniwala sa mga sinasabi niya. "Hindi ka pa rin ba kumbinsido na ako si Jeremaeh?"-seryosong tanong nito.

"Lasing ka lang, halika na iuuwi na kita."-i said at akmang hahawakan ang kamay niya ng kabigin niya ito.

Magkaibigan sila ni Jeremaeh, kaya possible na malaman niya ang lahat na ginawa ni Jeremaeh.

"You know what, simula nung bata pa tayo. Sobra na akong naiinis sayo, inaagaw mo ang pamilya ko sakin, Daryll. Kaya sanà nung naaksidente tayo. Sana namàtay kana lang."-saad niya at binulyawan ako sa huli.

May kinuha naman siya sa bag niya isa itong wipes. At pinunas sa mukha niya.

"Ayaw mo maniwala na ako ito.-saad niya habang pinupunasan ng wipes ang mukha niya at unti unting natatanggal ang make up niya. Dahil napunta ang dumi nito sa wipes.

Halos matulala ako sa nakita ko, ibig sabihin?

Kaya ba palagi kong nakikita si Savannah sa mukha niya dahil iisa lang sila. Pero pano niya nagagawang ibahin ang boses niya.?

Lahat ng alaala at ginawa namin ni Savannah. Bumalik lahat sa isipan ko.

Nung unang nakita ko siya sa bar ng gabing yun at may nangyari samin.

At sumunod sa kotse na siya pa mismo ang nag aya. Pero panong magagawa ni Jeremaeh na ayain ako?

"Mahirap ba paniwalaan Daryll? Binaboy mo ang katawan kò, habang si Savannah ako. At ang Savannah na kasama mo, hindi niya alam ang ginagawa niya. Naiintindihan mo ba ako? Ha!"-sabi pa nito at tinulak tulak niya pa ako pero mahina lang ito.

Sobrang naguguluhan pa rin ako sa nangyayari? Napaka impossible kasi na aayain ako ni Jeremaeh na may mangyari samin lalo na't galit na galit siya sakin.

"I hate you so much Daryll!"-saad niya na paulit ulit habang hinahampas ang dibdib ko. Yinakap ko naman siya, habang patuloy pa rin ito sa paghampas sakin pero sobrang hina na lang nito.

"I hatè you! So much!"-she said habang humahagolhol ito sa iyak.

"I'm sorry. Im sorry."-i said na mahigpit siyang yinayakap.

Alam ko mali ako, kaya dapat lang na magalit siya sakin. Tatanggapin ko, anumang parusa ang ibibigay niya.

"Sige lang Rema, saktan mo lang ako. Kung yun ang ikakagaan ng loob mo. Tatanggapin ko."-i said at tuluyang bumagsak ang nagbabadyang luha sa mata ko.

"I hàte you!"-saad niya habang patuloy na humahagolhol sa bisig ko.

Hinawakan ko ang magkabilang mukha niya at inangat ito para tumingin sakin.

"I'm sorry."-tanging sambit ko at dinikìt ang labi ko sa labi niya na kinatigil niya sa pag iyak. Na kalaunan ay sinagòt niya ang bawat halìk ko.

Pareho kaming lumuluha, lumuluhang naghahalikàn.

Hindi ko alam kung pano siya mapapatahan, kaya ganito na lang ang naisip kong gawin para tumigil siya sa pag iyak.

After naming maghalikàn, bigla na lang siya bumagsak sa dibdib ko kaya napayakap ako rito.