Park Jimin
"Hena daha ne kadar kaçacaksın benden?"
Gülerek konuşup peşinden ilerlemeye devam ettiğimde adımlarını hızlandırdı. Bu hareketine gözlerimi devirdim ve onun gibi adımlarımı hızlandırarak onu belinden yakaladım.
Kendime çevirdiğimde çatık kaşlarıyla bana baktığını gürüp gülümsedim.
"Böyle bakarak sinirli değil de tatlı oluyorsun, haberin olsun."
Beni iterek kollarımdan kurtuldu ve "Ne istiyorsun benden?" dedi kollarını göğsünde bağlayıp.
"Bir gece?"
Sinirle omzuma vurup "Gıcıklık yapmayı kes!" deyince kıkırdadım ve belini tuttum yeniden.
"Bu hallerine ayrı aşığım."
Gözlerini devirdi ve "Bunu diğer kızlara da söyledin mi?" dedi.
Kasabada konuştuğum kızlarla yattığım falan yoktu ama onun bu kıskanç halleri hoşuma gitmiyor değildi.
"Onunla yatmadığımı biliyorsun."
Gözlerini kaçırıp "Yatmadığını söylediğin için inanıyorum sana ama emin olamam değil mi?" dedi.
"Hena onunla yatmadım."
"Neden evindeydi o zaman?! Neden yatağındaydı Jimin?!"
"Hena, sakinleşir misin?" Saçlarını yavaşça kulağının arkasına iterek konuştuğumda derin bir nefes aldı.
"Sakinim."
Derin bir nefes aldım ve "O kızın evimde olmasını abin istedi." dememle kaşlarını çattı.
"Neden abim senden böyle bir şey istesin? Şimdi de yalanlarına onu mu katıyorsun?!"
Tamam sinirli olması bazen hoşuma gidiyordu ama kesinlikle şuan eğlenmiyordum. Bu halini görmek istemiyordum.
"Güzelim dinle beni bir. Yalan söylemiyorum. Gerçekten abin istedi." Etrafıma bakıp kimsenin etrafımızda olmadığına emin olduktan sonra yeniden ona döndüm.
"Birinin vampirlerle işbirliği yaptığını düşünüyoruz."
Bana şaşkınlıkla bakmaya başladığında sakin olması için belini okşadım. Şuan gidip birilerini parçalayabilirdi sonuçta ve ben bunu istemiyordum.
"Nasıl? Kim yapar böyle bir şeyi? O kız mı?!"
"Hayır değil. O olmadığını o gece anladık."
"Jimin düzgün anlat şunu! Nasıl anlamış olabilirsiniz?!"
Derin bir nefes alarak "Bak bizim planlarımızı biri sürekli vampirlere iletiyordu, bu sayede onlar şehrin uç kısımlarını işgal edebildiler. O kızdan şüphelendiğimiz için de abin benim onunla yakınlaşmamı istedi. O gün benim yanıma geldiğinde abinle sahte bir plandan bahsettik. Duydu ama kimseye bir şey söylemedi. Akşam konuştuğumuz yere gitti bizimkiler ama kimse yoktu."
"Belki anladı sizin numara yaptığınızı."
"Alfa'nın tek başına orada olacağını söyledik. Numara olduğundan şüphelense bile vampirler bu fırsatı kaçırmazdı. Gizliden de olsa gelip bakarlardı ki kız masum. Buna eminiz."
"Nereden eminsiniz acaba?"
"O benim yanımdayken abinlerin konuştuğu başka bir yerde vampirler görmüş çünkü. O değil anlayacağın."
Kaşlarını çatarak bana bakmaya devam etti ve sinirle omzuma vurdu.
"Peki bu olanlardan benim neden haberim yok?!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
War Of Races - Jeon Jungkook
Fanfiction"Sana bağımlı oldum, tıpkı kanına olduğum gibi." "Katilime aşık oldum, tıpkı bir aptal gibi."
