"Lucius Malfoy'un da canı cehenneme! Rahat bırakın artık bizi!"
💥
Sonraki birkaç gün boyunca Fred ile George'un özgürlüğe kaçışının hikâyesi öyle sık anlatıldı ki, Esther çok geçmeden bunun bir Hogwarts efsanesi haline geleceğini anladı; aradan bir hafta geçtiğinde, neredeyse görgü tanıkları bile ikizlerin kapıdan dışarı uçup gitmeden önce Umbridge'in üzerine dalışa geçip Tezekbombası yağdırdığını gördüklerine inanmaya
başlamışlardı. Ayrılmalarının hemen ardından, herkes onları taklit etmeyi diline dolamıştı.Esther'ın kulağına sık sık, "Cidden, bazı günler süpürgeme atlayıp buradan gidesim geliyor, " ya da, "Böyle bir derse daha girersem, her an bir Weasley çıkabilirim, " gibi sözler çalınıyordu. Fred ve George kimsenin onları kısa sürede unutmamasını sağlayacak şeyler yapmışlardı. Bir kere, doğu kanadının beşinci katındaki koridoru hâlâ baştan başa kaplayan bataklığın nasıl kaldırılacağı hakkında hiçbir şey söylememişlerdi. Umbridge ve Filch'in bataklığı yok etmek için çeşitli yöntemler denediği
görülmüştü, hepsinde de başarısız olmuşlardı. Sonunda, bölge iple çevrildi ve Filch'e de, hınçla dişlerini sıkarak, öğrencileri sudan geçirip sınıflarına götürme görevi düştü.Esther , McGonagall ve Flitwick gibi öğretmenlerin isteseler bataklığı anında yok edebileceğinden emindi, ama tıpkı Fred ile George'un Şimşek Vızpatlar'ı olayında olduğu gibi, bir kenarda durup Umbridge'in bu sorunla cebelleşmesini izlemeyi tercih ediyor gibiydiler. Bir de Umbridge'in odasının kapısında, Fred ile George'un Silsüpürleri'nin sahiplerine ulaşmak için açtıkları iki tane kocaman süpürge biçimi delik vardı tabii. Filch yeni bir kapı taktı ve Harry ve Raven'ın süpürgelerini alıp zindanlarda bir yere koydu; rivayete göre, Umbridge silahlı bir ifriti süpürgenin başına nöbetçi dikmişti. Ancak sorunları bununla sınırlı değildi.
Fred ve George'un örneğinden ilham alan birçok öğrenci, boş kalan Başabela Müdürler makamına kurulmak için birbiriyle yarışıyordu. Yeni takılan kapıya rağmen, biri Umbridge'in odasına kıllı burunlu bir Burnuk sokmayı başarmış, Burnuk da parlak nesneler bulma hevesiyle derhal odayı darmaduman etmiş ve Umbridge içeri girdiğinde onun üzerine atlayıp güdük parmaklarındaki yüzükleri kemirmeye çalışmıştı. Koridorlara öyle sık Tezekbombası ve Pis Kokulu Topak atılıyordu ki, öğrencilerin dersten çıkmadan önce kendilerine Kabarcık-Kafa Büyüsü yapması âdet haline gelmişti; bu sayede biraz temiz hava soluyabiliyorlarsa da, kafalarına balık kavanozu geçirmiş gibi tuhaf bir görünüme bürünüyorlardı.
Bütün bunların üzerine bir de, Montague tuvalette misafir olduğu sürenin etkilerinden hâlâ kurtulamamıştı; sürekli şaşkındı, nerede olduğunu bilmiyor gibi bir hali vardı. Bir salı sabahı annesiyle babası, yüzlerinde son derece kızgın bir ifadeyle ön kapıya doğru yürürken görüldüler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Children of the Marauders
FantasyYa Potter ailesi son anda kaçabilseydi ve bu yüzden de Karanlık Lord, bir sonraki kurbanını evine doğru gitseydi? "I solemnly swear that I am up to no good. " * Black İkizleri, Lupin İkizleri, Seoul Hwang, Hera Hwang ve Christopher Felix Malfoy kar...