Oldukça yorgun eve vardığında onu bir kez daha bölmek istemediğin için, o yayına başlamadan önce yatak odasına çekilmiştin. Jungkook son zamanlarda harika değildi, sana ihtiyacı olduğunda yanında olmaya çalışsan da bazen onu neşelendirmek için ARMY'nin arkadaşlığına ihtiyaç duyduğunu da anladın. Aniden sarsılarak uyandığında saat 4'ü çok geçmemişti. Saate baktığında yorgun bir inilti çıkardın. Jungkook'u kucaklamak isteyerek tembel tembel döndün. Yatağın yanını boş bulduğunda şaşkınlıkla irkildin. Başını hafifçe kaldırdın, yatak odası kapısının altından gelen ışığı fark ederken gözlerin hâlâ yarı kapalıydı. Gözlerini kapattın ve kendini yataktan zorla kaldırırken sıkıntılı bir iç çektin. "Yine mi gececilerle?" Odadan ayaklarını sürüyerek çıkarken terliklerini giyerek kendi kendine mırıldandın. "Kook?" Hâlâ yayındaysa sözünü kesmek istemeyerek fısıldadın. Oturma odasına geldiğinde gördüklerin karşısında yüreğin eridi. Orada, kanepeye yayılmış Jungkook mışıl mışıl uyuyordu. Onun uyku şeklini alırken omuzların gevşedi. Yüzü yumuşak, rahattı ve uyurken ara sıra küçük sesler çıkarırdı. Ayrıca sol kolunun yere düştüğünü fark ettin, şimdi yüzüstü yatıyordu. "Gerçekten mi Kook?" Ona yaklaşırken hafifçe başını salladın, dudaklarında küçük bir gülümseme vardı. Ayaklarının dibinde tehlikeli bir şekilde yanan bir mum bıraktığını fark ettin. Tekmelememesi bir mucizeydi. Onu üflemek üzereydin ki bilgisayarında bir şey dikkatini çekti. Hâlâ yayında olduğunu fark ettiğinde gözlerin şokla açıldı! Aceleyle dizüstü bilgisayara gittin, bunu yaparken dikkatlice Jungkook'un üzerinden geçtin. Hiçbir şey olmamasına rağmen sohbet hala aktifti, izleyiciler aniden varlığınla rahatlamış görünüyorladı. Yorumların çoğu senden Jungkook'a göz kulak olmanı istiyordu ve geri kalanlar lütfen mumu söndürmen için yalvarıyordu. Mesajların gelmeye devam ettiğini izlerken kendi kendine gülümsedin. Ekrana küçük bir el sallamadan ve resmi olarak canlı yayını bitirmeden önce ARMY'yi rahatlatmak için mumları üfleme gösterisi yaptın. Kapattıktan sonra, Jungkook'un uyuyan yüzüne bakmak için yerdeki yerinden döndün. Parmaklarını yere düşen kolunda nazikçe gezdirirken inlemesine ve uykusunda sırt üstü dönmesine neden olurken sevgiyle gülümsedin. Boş yatak odasına gitmeden önce ayağa kalkıp o bunu yaparken hafifçe güldün. Yataktan çarşafı aldın ve Jungkook'a geri döndün ve battaniyeyi vücudunun üzerine örttün. Parmakların yüzüne gitti, biraz saçını hafifçe yana ittin ve sonra eğilip alnına yumuşak bir öpücük kondurdun. Uykulu erkek arkadaşını hallettikten sonra, kendini yatağa attın ve uykunun bir kez daha seni yıkamasına izin verdin. Birkaç saat sonra, arkandaki yatağın çöktüğü hissine uyandığında ve bir çift kolun belini sardığı hissine kapıldığında gözlerini açtın. 'Günaydın.' Yanlışlıkla seni uyandırdığını bilerek mırıldandı. Yüzü neredeyse ensenle aynı hizadaydı. "Uyumaya devam et Kook, daha çok erken." Ellerinden birini onunkinin üstüne koyarak ona sokuldun. Zaten uykuya daldığı için bir yanıt alamamıştın. 'İyi uykular bebeğim.' Onunla tekrar uykuya dalarak fısıldadın. Tahmin edilebileceği gibi, ne sen ne de Jungkook ertesi gün saat 12'den önce kalkmayı başaramadınız. Endişeli hayranlarına onun iyi olduğuna dair güvence vermek için Weverse'e bir mesaj göndermek için sabah 8 civarında yeterince uzun bir süre uyanmayı başarmıştı. "Dün gece benimle ilgilendiğin için teşekkürler noona." İkiniz de banyoda tazeleniyordunuz, ikiniz de pijamalarınızı değiştirmeye zahmet etmediniz. "Ben bunun için buradayım!" Saçlarını tararken düşündün. "Dün gece evi yakabilirdin, biliyorsun!" Şakacı bir şekilde onu azarlamak asla eskimedi. 'Üzgünüm! Uyuya kalmışım!' 'Aish! Seni sevdiğim için şanslısın.'
----
Son yayından sonra ona özel daha güzel bir bölüm yapmak istiyordum aslında ama odaklanamıyorum yazarken... Sadece kocaman sevgi ve sarılma göndermekten başka ne yapabiliriz ki? Onu böylece üzüntü içinde görmek beni gerçekten üzdü.. Keşke yanında olsak ve onu eski mutlu günlerine geri götürebilsek diye düşündüm izlerken Belki de bize çok şey anlatmak istedi ama sadece ekrana bakabildi bu detay beni mahvediyor.. Umarım bir an önce bu depresif zamanlarından çıkıp eski haline dönebilirsin yanında olan insanlar seni mutlu hissettirir umarım biz sadece sanaldan yazdığımız bir kaç yazıyla yanında olabiliyoruz çünkü..
Aşağıya bizimle eğlenebilmek için küçük uğraşlar veren tatlı birini bırakıyorum 🥺💖
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
