Love & Vanity (အချစ် နှင့် မာန)

အခန်း-၂၇

မဟာမြိုင်မှာ စေ့စပ်သေချာသူပီပီ အလုပ်တစ်ခုလုပ်မည်ဆိုပါက ဒေါင့်စေ့အောင် တွေးတတ်ကြံတတ် စဉ်းစားတတ်၏။

ယခုလည်း စံရှားမောင်၏ ချစ်ကိစ္စကို
စဉ်းစားပေးနေသည်မှာ တစ်လကျော် နှစ်လနီးပါး ရှိပြီဖြစ်သည်။

ယောက်ျားချင်းချစ်သည်ဆိုရာ၌ ပတ်ဝန်းကျင်၏ အပုတ်အခက်များ၊
မိမိ၏ သိက္ခာ မာနများ စသည် ပစ်ပယ်မထားသင့်သော ကိစ္စများကို အဆုံးထိတွေးကြည့်လိုက်သောအခါ၌
မဟာမြိုင် ကြက်သီးတဖြန်းဖြန်းပင်ထ ရ၏။

သဘာဝကိုလွန်ဆန်ရဲသော သတ္တိမရှိ၍မဟုတ်ဘဲ လူ့အသိုင်းအဝိုင်း၌ ကျင်‌လည်နေရသောလူသားပေမို့
*ဟုတ်မှဟုတ်ပါ့မလား*
*ဖြစ်မှ ဖြစ်ပါ့မလား* စသည်ဖြင့် ဇဝေဇဝါအတွေးများ တစ်တန်းကြီးဝင်လာသောအခါ ခွန်အားသတ္တိအပြည့်ရှိပါသည်ဆိုသော မဟာမြိုင်
စိမ့်ခနဲ ဖြစ်သွားရသည်။

ထိုလူကြီးရော ဒီ‌လိုတွေ တွေးမှတွေးပါရဲ့လား ဟု စဉ်းစားမိတိုင်း အရာရာသူ့ထက်ကျောနေသော လူကြီး၏ စွမ်းပကားများကို ယုံကြည်၍ တွေးလက်စများ ယတိပြတ်ဖြတ်လိုက်မိ၏။

*ဒီလူကြီး ကိုယ့်‌အပေါ်
လွှမ်းမိုးထားနိုင်ပုံက...*

တစ်ဖက်မှ စံရှားမောင် မှာလည်း အချစ်ကြီးသူဖြစ်ရကား မဟာမြိုင် ကအချိန်ယူစဉ်းစားပေးနေသည် ဆိုသည့် ကာလပတ်လုံး စိတ်ရှည်လက်ရှည် မညည်းမညူ စောင့်စားနေရှာ၏။

တစ်လကျော်နှစ်လနီးပါးလောက်ကိုပင် မနည်းအောင့်အီးသည်းခံနေရသော စံရှားမောင်မှာ သုံးနှစ်သုံးမိုးစောင့်စားကြသည်ဆိုသည့် အချစ်ဆရာသမားကြီးများကို အိမ်၌ပင့်ကာ
ကန်တော့ပွဲနှင့် ထိုင်ကန်တော့ပစ်လိုက်ချင်မိတော့သည်။

စိတ်ကိုအလိုလိုက်ချင်တတ်သော ဝါသနာအရ သူကလေးက ကတိမတည်တဲ့လူကြီးဟု ရန်တွေ့ချင်တွေ့စေတော့ အလွမ်းရောဂါ အသည်းအသန် ထသည့်အခါ ဒင်းကလေးခြံရှေ့သို့ ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်သော်လည်းကောင်း၊
ပြောင်ပြောင်တင်းတင်းသော်လည်းကောင်း၊ ပြေး၍ ချောင်းမြေင်းကြည့်ရှု့မိပြန်ပါသည်။

အိမ်တွင်းပုန်းရသည့်အတောအတွင်းများ၌လည်း စံရှားမောင် က အအားမနေဘဲ မဟာမြိုင်၏ နည်းနာနိသျှများကိုယူကာ အိမ်မှု့ကိစ္စအဖြာဖြာများကို အကျွမ်းကျင်ဆုံးဖြစ်အောင် လေ့ကျင့် သည့်အပြင် မဟာမြိုင် မကြိုက်သည့်အကျင့်များကို ကြိုးစား၍ ပြင်ပါ၏။