🥀~Rozdział 41~🥀

62 9 2
                                    

🥀~Finał~🥀

Perspektywa Antoniego

  Jak bardzo jesteśmy w stanie kogoś kochać. Czasami traktujemy to jako zabawa, odskocznia, ale gdy robi się poważnie wszystko się zmienia. Mu się zmieniamy, dla tej jedynej osoby. Nie można zapomnieć tylko o tym, żeby nie za bardzo stłamsić ją. Kłótnie są naturalne, ale najważniejsze to złapać złoty środek...

Dzisiaj był już finał wszystkiego, to co fotek pory ćwiczyliśmy musiało dać nam przewagę. Już się liczyła się sama wygrana, a to jak daleko doszliśmy. Spojrzałem na Kiare, która znów chodziła w te i we te. Na jej twarzy już pojawiał się delikatny grymas. Dzisiaj rano znów słabo się czuła. Martwiłem się jej stanem. Leki brała czas, a wcale się nie poprawiało.

— Jak się czujesz? — zapytałem z troską, kiedy ją objąłem. Miała na sobie idealnie dopasowaną czerwoną sukienkę, która podkreślała jej talię, do tego lekki makijaż.

— W porządku — wyszeptała i delikatnie się uśmiechnęła.

— Uważam, że Kiara powinna zostać tutaj, a nie występować z wami — odezwał się nagle menadżer, a ja zmarszczyłem brwi.

— Dlaczego tak uważasz? Ona jest częścią mas, na niej opiera się występ — powiedziałem, a ten tylko się uśmiechnął.

— I to jest wasz błąd, powinniście być niezależni. Kiara może jest dobra, ale nie będzie przecież z wami cały czas — wyznał, a ja się skrzywiłem.

— Nie, już dość mieszałeś w naszym życiu. Teraz jest ostatnia prosta, nie będziesz decydować za mnie co jest dobre, a co złe. Najlepiej by było, gdyby ciebie zwolnili — prychnęła dziewczyna, a ja się z nią zgodziłem.

Menadżer tylko wzruszył ramionami, po czym zaczął odchodzić, ale gdy był już przy wyjściu, zatrzymał się — Powinniście mi podziękować, gdyby nie ja zbłaźnilibyście się. Szkód a, że Ci motocykliści wam pomogli, a ty Klaro źle się czułaś, bo podmieniłem Ci tabletki. Ale niestety jesteście tu.

Kiedy zniknął nam z oczu, doszło do mnie co on powiedział. Nie mogłem w to uwierzyć. Nasze wszystkie niepowodzenia były jego sprawką.

— Nie przejmujcie się nim, doszliśmy do tego momentu, dzięki sobie, a teraz pokażemy na co nas stać — powiedziała Kiara, a ja się uśmiechnąłem.

Musieliśmy teraz dać z siebie wszystko. Z tymi słowami wyszliśmy na scenę. Wziąłem szybki wdech, po czym zacząłem ruszać się w takt muzyki...

Czasami mam wrażenie, że wszyscy czegoś ode mnie chcą
Sometimes feels like everybody wants something from me

Nie rozumiesz, że mogę być tylko jedną osobą, to jest Joey
You don't understand I can only be one person, that's Joey

Mam grę, mam sławę, mam wszystko na tym świecie, czego potrzebuję
I got game, got fame got everything in this world I need

Nie znam jej imienia
I don't know her name

Bo spotykałem ją tylko w snach
'Cause I've only met her in my dreams

Ale znajdę ją, bo jest
But I'm gonna find her 'cause she's

Tylko ta dziewczyna
Just that girl

Ten, który tańczy w moim umyśle
The one that's dancing through my mind

Tylko ta dziewczyna
Just that girl

Dziewczyna, którą próbowałem znaleźć
The girl that I've been trying to find

"𝐂𝐡𝐨𝐫𝐞𝐨𝐠𝐫𝐚𝐟"Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz