Düşmanın Oğlu - Gay

Kırk üç

Yine herkesin olduğu ortak bir bölüm yazdım.

Bölümün bir kısmında küçük +18 sahne bulunuyor. Bunun da uyarısını önden yapayım.

Keyifli okumalar ❤️

_

Yazar'dan;

Züleyha da dail herkes Beyhan hanım ve Ünal ağa'dan duyduklarını şaşkınlık ile dinlemişti, daha önce böyle bir konunun bahsi geçmediği için. 

-Senin bundan haberin var mıydı?

Diye sordu Deniz, odalarına geçerken.

-Yoktu birtanem. Hatta ben de şaşırdım, sordum, gördün sende.

-Böyle herkese sürpriz olduğuna göre belli ki Züleyha'nın isteği ile değil, ailen uygun gördüğü için gerçekleşecek bu düğün.

-Ben yarın bir konuşacağım Züleyha ile. Nedir ne değildir, gönlü var mı yok mu öğreniriz.

-Neyse ne diyeyim hayırlısı olsun.

Diyerek üzerini değiştikten sonra yataklarında kendisini bekleyen kocasının kolları arasına girip kafasını göğüsüne yatırdı.

Konağa geldiği ilk günlerde ve sonra ki günlerde de Züleyha kendisine pek iyi davranmadığı için, şuan Züleyha'nın istemediği bir adam ile zorla evlendirilme ihtimalini düşünecek değildi. 

***

-Ne yapıyorsun burada bu saatde?

-Uyku tutmadı, odamda sıkıldım ben de müzik dinleyeyim dedim.

-Hmmm beni beklemiyordun yani?

Diyerek her zaman oturdukları salıncakta Tuncay'ın yanına oturdu Mehmet.

-Evet seni bekliyordum.

-Niye yalan söylüyorsun o zaman?

-Çünkü şımarmanı istemiyorum.

-Hala tavırlıyız yani? Özür de diledim Çağrıdan bak evleniyor bile.

Diyip gülümsediğinde Tuncay da göz devirdi bu haline.

-Seviniyorsun değil mi içten içe?

-Seviniyorum evet.

-İyi en azından açık sözlüsün.

-Ben hep açık sözlüyüm yavrum.

-Neyse anlat bakalım ne oldu şu dava?

-Karşı tarafı anlaşmaya ikna edinceyedek canımız çıktı ama neyse ki ikna oldular. Çekişmeli dava olsa işimiz zordu.

-Anladım, sevindim kolay yoldan bitmesine. Karnın açsa birşeyler ye, gerçi Nazlılar yok ama.

-Şey...

-Ney?

-Hani bir sandviç yapıyordun ya eskiden. Sonra yengem kızmıştı sana, kız mısın da mutfağa giriyorsun diye.

-Ha evet şu fransız sandviçi. Ama şimdi hiç uğraşamam dolapta vardır yemek onlardan yesen?

-Tamam sorun değil, ben o zaman bir duş alıp uyuyayım.

Diyerek ayaklandığında Tuncay gülerek kolundan tutup geri oturttu.

-Sen istersin de yapmaz mıyım ben? Şaka yapıyorum, inanıyorsun hemen.

-Gerçekten yapar mısın?

Dediğinde küçük çocuklar gibi sevinmişti.

-Hadi sen ellerini yıka o zaman ben de mutfağa geçiyorum.