Düşmanın Oğlu - Gay

Yirmi beş

Eşcinsel etiketinde #1 olmuşuz! ❤️

Destekleriniz için çok çok teşekkür ediyorum.
Herkese keyifli okumalar dilerim :)

_

-Gerizekalı şey! Oturmuş ben de burada iki saatdir test çözüyorum.

Deyip sinirle laptopun ekranını sertçe kapattım.

Çok saçma sapan bir cevap vermiş olsa da şu konuda kesinlikle haklıydı; İnternette yer alan saçma aşk testlerine kadar düştüğüme göre emin olmadığım birşeyler vardı.

Sanırım sakin bir kafa ile iyice düşünüp öyle bir karar vermem daha iyi olacaktı.

***

Akşam oluncayadek odanın içinde volta atıp düşündükten sonra en son yatakta uyuya kalmıştım.

Gözlerimi açtığımda hava yavaştan kararmaya başlamış ve Aziz de biraz sonra gelecekti.

Bu konakta en başından beri rahat hissetmem için elinden geleni yapışı, her seferinde ailesine karşı beni koruyuşu, bana bir zarar gelmesinden deli gibi korkuşu için bile ona bir şans verebilirdim. Ancak ben sadece bunlar için değil aynı zamanda onu sevmeyi denemek için vermek istiyordum bu şansı. Yada ona karşı olan ama henüz yüzleşemediğim duygularım varsa bu duygular ile yüzleşebilmek için.

Evet, kararımı vermiştim artık. Bana olan bu duygulara, beni böylesine , bu kadar çok seven bir adama öylece sırtımı dönemezdim. Gerçek eşler olabilmemiz için ona bir şans vermek istiyordum. Zaten konakta değişen birşey olmayacaktı ve ben her halükarda bu topraklarda kalmaya devam edecektim. Bir süre denemek, olmazsa anlaşamazsak öyle ayrılmak istiyordum ama bunu karşısına geçip de Aziz'e kesinlikle söyleyemezdim.

Bana yeni bir mektup yazıncayadek veya hisslerini söyleyinceyedek yazdığı mektuptan haberim yokmuş gibi davranacaktım. Önce kendisinin bahsetmesi, içindekileri söylemesi daha uygun olurdu.

Cebimden çıkardığım mektup ile bir süre bakıştıktan sonra onu kimsenin bulamayacağı bir yere saklayıp, gördüklerimi unutarak normal davranmaya karar verdim.

Aziz odaya girdiğinde heyecandan ve gerginlikten nerede duracağımı bilemiyordum. Bana olan hisslerinden artık emindim ve bu ister istemez daha çok heyecan yapmama neden oluyordu.

-İyi akşamlar hoşgeldin.

-İyi akşamlar.

Dolabın karşısına geçerek kendisine temiz kıyafetler çıkarırken omuzunun üzerinden yükselen bakışları ile sordu.

-Dosyayı getirmişsin teşekkür ederim. Neden uğramadın yanıma?

-Çalışıyordun ya bölmeyeyim dedim.

-Senin bölmen sorun olmaz. Ayrıca aile işten önce gelir.

Aile..

Ailesi miydim Aziz'in.

Bu kadar içten ve sanki kırk yıllık evliymişiz gibi söylediği söze belli belirsiz bir şekilde gülümserken Aziz de duşa girmişti.

Yarım saat ve belki daha fazla kaldığı banyodan çıktığında akşam yemeği için salona geçtik. Biz masaya oturduğumuzda konuşulan konuya anlamaz bakışlar attık ikimizde. Birinin düğününden bahsediyorlardı.

-Evet baya kalabalıktı düğün.

-Siz Yalçın ile aynı sınıftaydınız değil mi?

Kazım ağanın Mehmet'e sorduğu soruyla bakışlarımız Mehmet'i bulmuştu sanki konuya çok hakimmişiz gibi.