JEON (Completed)

Part-25

(အစ်ကိုကကျွန်တော့်ဆီတောင် ဖုန်းလေးတစ်ချက်မဆက်ဘူး)

'မအားလို့ပါကွာ'

(မအားလဲ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက်တော့ဆက်ပေးပါ အစ်ကိုဖုန်းမဆက်ရင်လူကနေလို့မကောင်းတော့ဘူး)

Screenထက်ကဟာရူလေးသည် မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် သနားဖွယ်ရာတောင်းဆိုလာ၏။

'အင်းပါ နောက်ဆိုအစ်ကိုဘက်ကနေစပြီးဖုန်းဆက်မယ် ဟုတ်ပြီလား'

ဟာရူလေးနဲ့ video callတွေပြောနေရင်းမှ ဟာရူလေးထထချွဲရင် အိမ်ကမလိမ္မာတဲ့ကလေးကြီးကိုသတိရမိ၏။ဒီချိန်ဘာများလုပ်နေမလဲ စိတ်ဆိုး‌ပြေသွားပြီလားလို့တွေးမိတော့ ခေါင်းခါမိ၏။

သူစိတ်ဆိုးသေးလား မဆိုးတော့ဘူးလားဆိုတာ ငါကဘာလို့ဂရုစိုက်နေရတာလဲ၊ Jiminလဲကိုယ့်ပါးကိုယ်အသာပြန်ရိုတ်ကာ အသိစိတ်ကပ်အောင်လုပ်ယူနေရ၏။

(အစ်ကိုကျွန်တော်အစည်း‌ဝေးသွားရတော့မယ်)

'အင်း…ဒါဆိုအစ်ကိုဖုန်းချလိုက်တော့မယ်နော်'

(ချစ်တယ်နော်အစ်ကို ဘိုင့်ဘိုင်)

တာ့တာလေးပြကာ screenလေးငြိမ်သက်သွား၏။Jiminလဲဘေးက ကော်ဖီခွက်လေးအား တစ်ငုံသောက်ကာ သက်ပြင်းချမိ၏။တပ်ထားသောမျက်မှန်အဝိုင်းလေးအားချွတ်ကာ ခြေဆန့်လက်ဆန့်လုပ်နေတုန်း…

"ဒုန်း…! ဒုန်း…!"

'အစ်ကိုလေး!! အစ်ကိုလေးJimin!!'

'ဘာဖြစ်တာလဲ'

'ဟိုလေ…ဟို…သခင်လေး…သခင်လေး'

'Jungkook?'

'သခင်လေး…'

အိမ်အကူကောင်မလေး၏ ကြောက်လန့်နေသောပုံစံနှင့် ပြတ်တောက်နေသောစကားတို့ကို စိတ်မရှည်စွာ အောက်ထပ်သို့ပြေးဆင်းလာလိုက်သည်။Jeon Jungkook ဘာတွေထပ်ပြီး မွှေထားလဲလို့ပေါ့။

'အားးး!!'

ဆူလိုက်ဖို့ ရိုတ်လိုက်ဖို့ပြေးလာပေမဲ့ Jungkookသည်သွေးအိုင်ထဲလဲနေသည်၊ ရဲရဲတောက်နေသောသွေးတို့သည် သူ့ထက်ငါအပြေးစီးဆင်းနေကြသလို၊

လန့်သွားတာကြောင့် အော်မိကာ ခြေလှမ်းတို့အားနောက်ဆုတ်မိ၏။