JEON (Completed)

Part-31

'လူကြီးရေထမင်းစားမယ်'

စာရွက်စာတန်းတွေကြား ခေါင်းမြုပ်နေသူသည် အသံပင်မထွက်နိုင်၊ လူကြီးကိုကြည့်ရတာ ခုတလောသိပ်ပင်ပန်းလှပါသည်၊ အိပ်ချိန်စားချိန်မမှန်တဲ့အပြင် ကျန်းမာရေးပါထိခိုက်လာသည်အထိ လူကြီးကအလုပ်ပေါ်ကို တာဝန်သိပ်ကျေပါသည်။

'ထမင်းလေးတော့စားအုံးမှပေါ့ဗျ'

လူကြီးလက်ထဲက စာရွက်လေးကို လုလိုက်ပြီး စားပွဲထက်ချပေးကာ ထမင်းစားရန်တိုက်တွန်းရပြန်ပါသည်။

'ဒါလေးလက်စသတ်ပြီးမှပဲစားတော့မယ်'

'အဲလိုပြောတာပဲ ပြီးရင်စားဖြစ်တော့တာမဟုတ်ဘူး'

လူကြီးကမျက်မှန်လေးပင့်ရင်း သဘောတကျပြုံးသည်၊ သူ့အကြောင်းတွေတောင် အညိုရောင်လေးက တော်တော်သိနေပြီပဲ။

'လာပါဗျာ ထမင်းစားရအောင် ကျွန်တော်ဗိုက်ဆာနေပြီ'

သူမထမချင်း ဒီကောင်လေးကလဲထမင်းမစားပဲ နေပြမယ်ဆိုတာသိနေတော့ အရှုံးပေးကာ ထလိုက်ရသည်၊ ဖွယ်ဖွယ်ရာရာချက်ထားတဲ့ ဟင်းတွေက အစားစားချင်စိတ်ဖြစ်စေ၏။

'ထည့်စားနော်လူကြီး ကုန်သွားရင်အိုးထဲမှာထပ်ရှိသေးတယ်'

'မင်းဘယ်တုန်းက ဟင်းချက်တတ်သွားတာလဲ'

'ဒီလိုပဲသင်ထားရတာပေါ့ ကျွန်တော်မှဟင်းချက်မကျွေးရင် လူကြီးကမစားတော့ဘူးလေ'

အဲဒါလဲဟုတ်ပါတယ် ခုရက်ပိုင်းအညိုရောင်လေးချက်ကျွေးတာစားနေကျဆိုတော့ အပြင်အစားစာတွေတောင် သိပ်မတိုးတော့သလိုပဲ၊

'လူကြီး! ဒီနေ့ကျွန်တော်စောစောပြန်ခဲ့မယ် ညစာကိုဝိုင်နဲ့အမဲသားကင်လေးစားရအောင်'

'ဝိုင်?'

ဆိုဂျူးတောင်မသောက်နိုင်တဲ့သူက ဝိုင်ဆိုတဲ့စကားထွက်လာတော့ ရီမိသွားသည်၊ ဒီကောင်လေးဘာတွေအတတ်စမ်းအုံးမလဲမသိ။

'အင်း…ဝိုင်လေ နှစ်ချို့ဝိုင်လေးသောက်ချင်တာ လူကြီးသိမ်းထားတဲ့ ဝိုင်တွေထဲကတစ်ခုကိုတွေ့ထားတယ် သောက်ခိုင်းမယ်မလားဟင်'