THIRD PERSON's POV:
Humahangos papasok ng bahay nila si Liza. Agad niyang hinanap ang tatay nya. Gusto niyang malaman ang totoo kung talaga bang aalis na siya sa Basketball Team ng Pilipinas.
" Dad, is it true? Nag quit ka na ba talaga sa basketball? , Naiiyak na tanong ni Liza.
" Yes, dear I need to do it. para sa family natin" , panimulang paliwanag ni Manuel. " You know . Bata palang ako pangarap ko nang marepresent ang bansa at maging part nga Philippine Team. Kaya lang kailangan din ako ng family natin. Lumalaki na si Martin , pati yung pangangailangan nyo sa pag aaral lumalaki na rin. Kaya mas mabuting tutukan ko naman ang family business natin para sa future nyo . Saka para di na rin magalit sa akin ang lolo at lola nyo hehe "
" Hmm!!! .... buntong hinihnga ni Liza. " Di na kita mapapanuod sa t.v ... Sayang naman Dad !! Malungkot na sabi ng anak kay Manuel." One day my dear, mauunawaan mo rin ako . When you need to choose between love and your dreams " . Ang mahalaga alam mong worth it ano man ang pinili mo ksi pinaglaban mo" sabi ni Manuel habang yakap yakap ang anak.
FLASHBACK:
Isang olympian medalist si Manuel Araneta. Bahagi sya ng Philippine Team ng Basketball. Masasabing sya ang secret weapon ng team kahit di sya ganona katangkaran ay nag uumapaw naman ang kanyang galing. Bagamat galing sya sa mayamang pamilya pinili nyang abutin ang kanyang pangarap na maging part ng Philippine Team at marepresent ang ating bansa. Suportado sya nag kanyanag asawa na si Mila Cacho Araneta , isang kilalang free lance model. Pero nung maipanganak niay ang kanilang bunso. Napagpasyahan na ni Manuel na talikuran ang kanyang pangarap para sa kanilang pamilya ni Mila. Ipinagpatuloy nya ang pagiging bahagi ng Araneta Corporation para masecure ang future ng walo nilang anak.
(........ End of Flashback......)MANUEL'S POV:
Ang bilis talaga ng panahon. Parang kelan lang nung tinalikuran ko ang aking pangarap para sa pamilya ko. Nagyon unti unti na silang bumubuo ng sarili nilang buhay.
Ngayon ay kasal ng pang apat naming anak ni Mila na si Cecille. Tulad ng dalawa nyang ateng naunang mag asawa sa kanya. Ihahatid ko ang anak ko na may laman na ang tiyan. Oo , patatlong beses ng ganito. Mula sa panganay ko at pangalawa , ngayon ay sa pang apat ko. Ito namang pangatlo kong anak, Manuel jr. nga talagang matinik . Ayun kinasal sila kasi nabuntis nya rin ang girlfriend nya. Tapos katatalino. Sa ibang bansa titira para iwas tsismis . Kagagaling talaga.!!! Hay, sa natitira ko kayang apat pang anak , may maihahatid kaya ako sa altar na di nagpakasal dahil buntis?!
CECILLE'S POV:
Tapos nakong ayusan ngayon at hinihintay ko na lamnag dumating ang bridal car na sususndo sa akin. Habang nag hihintay ay nilapitan ako ng aking nakababatang kapatid na si Liza .
" Ate aure ka na ba talagang magpapakasal ka kay kuya Dan?
Alam mo namnag babaero yun eh!Pano kung iwan ka lang nyan sa huli?, pag aalalang sabi ni Liza." Sure ako dito! Alam mo namang di ba, mahal na mahal ko sya. " Paliwanag ni Cecille.
" Eh, ikaw ba mahal talaga nya o pinakasalan ka dahil iwas kahihiyan ksi nabuntis ka nya? Sabi nito sabay irap.
" Huy, Marie Louise grabe ka makatrashtalk ah sagot ni Cecille sabay irap din kay Liza.
Ilang minutong katahimikan ang nangibabaw pagkatapos ay malakas na tawanan naman ang kanilang pinakawalan.
" Wag mong gagayahin kaming mga ate mo ha.. sabi ni Cecille sa kapatid habang hawak ang kamay nito. " Kapag nagka-boyfriend ka . Wag ka munang magpapabuntis. kung di nyo tlg maiwasan gumamit kayo ng proteksyon, wag unahin agad ang paglandi. ( Naiiyak na ito) . " Wag kang gagaya sa amin na pagtungtong ng 21 yrs kundi nabuntis, nakabuntis.
Maging mabuti kang ate sa mga nakababata nating kapatid" sunud sunod nyang bilin kay Liza.
![](https://img.wattpad.com/cover/337957579-288-k97884.jpg)
BINABASA MO ANG
" My Serenity & Happiness "
FanfictionThis story is based on creative thinking only. A fanfiction about which the protagonist is the First Couple. It's about love that is forged and strengthened by trial and circumstances where they found happiness and comfort in each other's compan...