THIRD PERSON'S POV:Tapos ng maligo si Ferdinand. Paglabas nya ng banyo ay nakita nyang malalim ang iniisip ng kanya aswang si Imelda. Agad niya itong nilapitan at niyakp mula sa kanyang likuran.
" Mukhang malalim ang iniisip ng mahal ko ah, bungad niya sabay halik sa leeg ng kanyang asawa.
" Iniisip ko kasi ang mga bata. Di pa rin kasi aila nagkakaayos. Mukhang nasagad na talaga ang pasenaya ng anak natin eh, paliwanag ni Imelda sa asawa.
" Eh, wala naman tayong magagawa para sa kanila. Kinausapa na natin sila at pinayuhan, tugon naman ni Ferdinand.
" Oo, nga pero nag aalala parin ako. Sna maayos nila. Alam mo boto talaga ako kay Claudia, sabi pa ni Imelda.
" Ako rin naman eh. Pero ang anak pa rin natin ang magdi desisyon sa bagay na yan. Kaya hayaan na lang muna natin sila sa ngayon. Di na sila mga bata, saad ni Ferdinand.
" Kung sa bagay tama ka! Hay, sige na matulog na tayo, aya ni Imelda sa asawa.
Napakunot naman ang noo ni Ferdinand. Mayroon kasi syang nais gawin. Kaya nung akma ng hihiga si Imelda ay hinila nya agad ito papalapit sa kanya.
Nagulat naman si Imelda sa inasal ng asawa. At agad na nagtanong.
" Am , mahal bakit? nagtataka nyang sabi.
" Di ka ba nanghihinayang sa pagkakataon? Matagal na kasi mula ng masolo natin ang isat isa, pahayag ni Ferdinand.
" Pero lagi naman tayong may oras sa isat isa . Mula nga nung magsilakihan ang mga bata laging tayo na ang magkasama di ba? Inosenteng sabi ni Imelda.
Muling napakunot ang noo ni Ferdinand na tanda ng kanyang pagkadismaya. Sa puntong iyon ay nakuha na ni Imelda ang pinupunto ng asawa. Kaya agad nya itong niyakap ng mahigpit .
" Pero tama ka ngayon lang natin nasolo ang isat isa lalo na sa ganito ka romantic na lugar, pagbawi ni Imelda sa kanyang nasabi kanina.
Nagliwanag ang mukha ni Ferdinand. Agada nyang hinawakan ang mukha ng kanyang asawa at marahang hinalikan ito.
Tinugunan naman ito ni Imelda. Pinagsaluhan nila ang masuyo at puno ng pagmamahal na mga halik. Kung tutuusin ay matagal na rin nung huli nila itong ginawa. Bagamat lagi silang may oras sa isat isa. Madalas ay pagod na sila dahil sa trabaho nila.
Kaya nga sinamantala nila ang pagkakataong ito. Pinagsaluhan nila ang mapupusok at puno ng pagmamahal na mga halik. Halos kawalan ng hangin na lang ang dahilan para saglit na matigil ang kanilang halikan. Ramdam na ramdam nila ang kasabikan sa isat isa ng mga sandaling iyon. Kaya nga buong pagmamahal nilang pinaligaya ang isat isa .
----------------------------------------------------
LIZA'S POV:
Pabalik na si ate Cecille sa New York. Hanggang ngayon ay di pa rin kami okey. Casual lang ang aming pag uusap at di pa rin kami tuluyang nagkakaayos.
Papalabas na ako ng kwarto ko noon matapos kong maligo at mkapag ayos, ng makita ko ang isang libro sa aking study table.
Binuksan ko ito at nakita ko sa ang sulat ng ate ko pa ra sa akin.
" Dearest Liza,
I'm sorry if I led you to make a decision. Because I got used to doing that since you were young. I forgot that you are an adult and you can make decisions for yourself.
I hope you will forgive me for meddling with your decisions in life. I hope we can settle things before I return to New York. I miss my baby Liza so much. I love you my dear sister.
BINABASA MO ANG
" My Serenity & Happiness "
FanfictionThis story is based on creative thinking only. A fanfiction about which the protagonist is the First Couple. It's about love that is forged and strengthened by trial and circumstances where they found happiness and comfort in each other's compan...