UMUT KIRINTISI

UMUT KIRINTISI 3.BÖLÜM

Arkadaşlar yeni bölüm geldi. Keyifli bir okuma diliyorum.Her türlü yorumunuzu bekliyorum. Birde yıldızcığa dokunursanız sevinirim... Sevgiler...

Multide ise Sema'dan ''fikrimin ince gülü '' var... !!!

mrymmz

MASAL

Herkesten farklı gelmişti bakışları. Okyanus mavisi gözlerde tarif edemediği bir şey vardı. Neydi o bakışlardaki farklı olan şey??? Aklını yitiriyor gibiydi... İçinde şimşekler çakıyor, fırtınalar kopuyordu... Eğer öyle bakmaya devam ederse içinde hiç sönmeyen bir yangın çıkacakmış gibi... Kendini fırtınada kalmış bir kaptan gibi hissetti. Sağa sola yalpalanıyor, fırtınadan en az zararla kurtarmaya çalışıyordu. İlk kez böyle bir şey yaşıyordu...

Daha fazla bakmaya devam edemedi. Gözlerini hemen çekmeye çalıştı. Ama aklı ile kalbi arasında sıkışıp kalmıştı. Aklı ''Yeter artık sadece bir bakış dese de kalbi okyanus mavisi gözlerde gizli bir şeyler var sakın bırakma'' diyordu. Sonunda aklını dinleyerek bakışlarını çekti. Zaten dikkatler üzerindeydi eli ayağına dolaşmıştı. Bir de o bakışları hissedince iyice gerilmişti.

Acaba bakıyor muydu ,onu izliyor muydu ...??? Diye düşünmeden edemedi. Kafasında bir sürü soru oluşmuştu. Tekrar kaldırıp baksa... Bir kez daha baksa... Okyanus mavisi gözlerde kaybolsa... Oradan çıkmadan saatlerce ona izlese ...olmaz mıydı???

Olmazdı tabi !!!! ne diyordu ...?? Bunları o mu söylüyordu ??? Daha önce hiç düşünmediği şeyleri nasıl aklından geçiriyordu... Hemen aklını toparlamaya çalıştı ''kendine gel !!!! '' diye kendini uyardı. Hem ona ne ne yapıyorsa yapıyordu, Masal'ı ilgilendirmezdi sonuçta söylenerek saate bakmaya başladı.

Daha 5 dakika bile geçmemişti.''üfff zaman da bir geçmedi ''diye kendi kendine söylendi. Ne yapacağını bilemeden şaşkınca oturuyordu. Sürekli saate bakıyor ne zormuş beklemek diye kendine kızıyordu. Erken geldin de ne oldu ??? diye hayıflanıyordu.

Zaten trene binince her şey bitmeyecek miydi?? O kim bilir nereye gidecekti??? Aynı tren de olacak halleri yoktu sonuçta. Birbirlerini bir daha nerde göreceklerdi. Belki hiç görmeyeceklerdi... Aklından neler geçmişti dakikalar içinde...

Tam saatine baktığın da trenin anonsunu duydu. Duymasıyla yüzünde bir tebessüm oluştu. Annesine kavuşmasına az kalmıştı. Bir de tabi okyanus mavisi gözlerden kurtulmasına...

Banktan kalktı. Bir eline çantasını aldı. Diğer eliyle de bavulunu çekerek trene doğru yürümeye başladı. Acaba o ne yapıyor? diye aklından geçirmeden edemiyordu. 'son kez dönüp baksam mı ?'' diye düşündü.

Masal aklındakilerde uğraşırken yanından biri gidiyordu. Oydu evet !!!! Hissediyordu. Ne yani şimdi de takip mi ediyordu? Yok artık!! Belki başka yere gidiyordur sende hemen kendine pay çıkarıyorsun diye kızdı.

Masal nereye gidiyorsa o da o tarafa doğru gidiyordu. Böyle olmayacaktı. Yavaş yürümeye karar verdi. Sonuçta Masal'ın yanından geçip gidecekti işte nereye gidiyorsa. Tam da istediği gibi olmuştu. Masal yavaşlayınca önüne geçmişti. Artık daha çok dikkatini çekmeye başlamıştı.

Üzerinde koyu lacivert bir pantolon beyaz gömlek vardı. Sanki gömleği biraz dardı ya da fazla kaslıydı. Saçları ise siyahtı, esmerdi. Boyu herhalde 1.80 filandı yani Masal'a bakarak çok uzundu. Elinde ise bir el çantası vardı. Gittiği yerde kısa duracaktı herhalde bir çantayla gittiğine göre diye düşündü.