RAMAK KALA

YENİLGİ

AŞKUŞLARIMIZ BOL YORUM VE BEĞENİ ATMAYI UNUTMAYIN. Arayı birazcık açtığımız için yarına yeni bölüm hemen gelecek ❤️ ayrıca yorumlardan bir kişiyi seçip kitap hediye ediyoruz ❤️🌈

********

"Bak kanka elim ayağım titriyor yemin ederim!"

Okula neredeyse yarım saat önce gelmiştik. Efsun'la birlikte soğuk ve kuru çimenlerde oturmuş test çözmeye uğraşıyorduk ama Efsun bir dakika bile susmuyordu.

"Sence geçen günkü deneme sınavı sonuçlarını bugün görecek miyiz?"

"Her hafta aynı gün geliyor! Bugünde gelir herhalde."

Vedat çözdüğü testi bırakıp bize ters ters baktı. Gözlüğünü bugün evde unutmuştu. Vedat ona her baktığınızda değişen o insanlardandı. Çok hızlı ortama ayak uydurabildiği gibi kendini anında soyutlayabiliyordu da. Bugün deri ceket giydiği için daha farklı bir havadaydı.

"Tabi Zehra hanım genelde birinci olduğu için deneme sınavı sonuçları onu hiç heyecanlandırmıyor."

"Vedat bak tam senin hakkında iyi bir şey düşünüyorum, arkadaş olduk iyiyiz diyorum, gıcıklık üstüne gıcıklık yapıyorsun!"

"Biz arkadaş olmadık Zehra kısa süreliğine ateşkes yaptık. O da ortak bir düşmanımız olduğu için."

Yok abi bu çocuğun ukalalığı bakiydi anlaşılan. Ayrıca basbayağı arkadaştık ne diye değiliz diye ısrar ediyordu ki?

"Ayıp ediyorsun ama Vedat!" Ceyhun, benim çilekli çikolatam hemen araya girmişti. Elinde karamelli çikolata vardı ama olsun, hem karamelli çikolata da olurdu.
Yine kafamdan saçmalamaya başlamıştım.

"İyi o zaman," dedim test kitabımı toparlayıp ayağa kalkarken "Sana güvenmemem gerektiğini hatırlattığın için teşekkür ederim. Bizde rakip olmaya devam ederiz böylece."

"Yok öyle şey!" Dedi Vedat kızgınlıkla "Bir müddet daha beraber derslere asılıp o asalak çilek kafanın işini bitireceğiz, ancak öyle eskisi gibi rakip olabiliriz."

Basbayağı kendisi de ayrılmak istemiyordu ama burnu düşse eğilip almayacak bir tip olduğu için triplere giriyordu.

"İyi de her deneme sınavında farklı bir puan yapıyoruz ya yıl sonuna kadar bi o bi bizden biri birinci olursa ne olacak?"
Efsun endişeyle saçını parmağına doluyordu. Onun için çok üzülüyordum. Sınavla ilgili herhangi bir olumsuzluk yaşadığımızda en çok etkilenen o oluyordu.

"Sen merak etme canım nasılsa bütün sınavlarda sonlara oynuyorsun!"

Ceyhun'la ikimiz aynı anda "VEDAT!" diye bağırdık. Yine neler oluyordu bu çocuğa anlayamıyordum. Vedat gerçekten çok ilginç bir karakterdi. Bazen öyle yardımsever öyle iyi davranıyordu ki kırk yıldır dostmuşuz gibi hissettiriyor çoğu zamanda böyle tersliyordu hepimizi.

Efsun ha ağladı ha ağlayacaktı.

"Neyse," dedi bozuntuya vermeden "Ne yaparsanız yapın beni ilgilendirmez." Efsun'un böyle ruhsuz ruhsuz konuşup uzaklaşması hiç onluk bir hareket değildi.
Benim tanıdığım Efsun vurur, kırar, döker yine de Vedat'a haddini bildirirdi. Ceyhun'la beraber Vedat'a yargılayıcı gözlerle bakıp Efsun'un arkasından içeri koştuk ama bizim kız çoktan ortalıktan kaybolmuştu.

Efsun ilk dersin yarısında izin alarak sınıfa geldiğinde meraklı bir şekilde yanıma gelip oturmasını beklemiştim fakat o yüzümüze bile bakmadan en sağdaki sıralardan birine oturup kafasını test kitabına çevirdi. Teneffüslerde yanına gidip konuşmaya uğraşsam bile benimle kesik kesik konuşup sonra yine yanında oturduğu Sude ve arka sırasındaki Alperen ile keyifli bir sohbete giriyordu. Kendimi aşırı derecede rahatsız hissetmiştim. Öğle arasına girdiğimizde yüzüm asık bir şekilde Ceyhun'la bahçeyi turluyordum.