ZAMAN GERİYE AKSIN

158 22 157
                                    


"Pazar günü... sabahın bu saatinde senin aklına uyup neden güzel uykumdan uyandım ki ben?"

"Efsuncuğum seni ben davet etmedim hatırlarsan. Dün gece telefonda konuşurken gelmek istiyorum diye atılan sendin!"

Efsun pembe Adidas eşofman takımıyla Vedat'ın kıpkırmızı takımını aratmayacak kadar renkliydi.

"Bana bak," dedim hınzır bir şekilde gülümserken "Siz Vedat'la baya ruh ikizi gibisiniz..."

Efsun koşarken temposunu yavaşlatıp "O nerden çıktı kanka?" diye sordu hayret dolu bir yüz ifadesiyle.

"Ne bileyim ikinizde atarlı, hırslı, agresifsiniz ya... E tabi bir de giyim zevkiniz aynı sanki..."

"Sanki Adidas marka giyen sadece biziz!"

"Ondan demedim ki!"

"Vedat dünyaya gelen en değişik yaratık tamam mı? Ben istesem de ona benzeyemem."

Tam Efsun'a bir şeyler daha ima edecektim ki ikimizin de telefonu aynı anda çınladı.

Tempomu daha da düşürerek telefona uzandım.

"İyi insan lafının üstüne vallahi,"

Vedat gruba bir mesaj yollamıştı.

VEDAT : İnek gibi yan gelip yatmayın da kalkın! Acil toplanmamız lazım

Ben henüz cevaplama fırsatı bulamamışken Efsun çoktan bir mesaj yollamıştı.

EFSUN : Sen kendine bak canım, biz sabah koşusundayız.

Daha ben doğru dürüst kadraja giremeden Efsun telefonu yüzümüze doğru tutup otuz iki diş sırıtarak fotoğrafımızı çekti.

"Efsun sakın onu at... ma!"

Ne fayda!
Çoktan göndermişti.

"İnanamıyorum sana ya! O grupta Ceyhun var. Beni bu halde mi görsün istiyorsun."

"Halinde ne var ki?"

Gerçekten çok normalmisim gibi bunu soruyordu. Efsun bazen öyle hareketler yapıp öylesine düşünmeden yaptığını belli ediyordu ki ona kızamıyordum bile. Ona göre anlık fotoğraf çekilmek, tamamen dikkat çeken renkler, kıyafetler giyinmek, bazen kimseyi umursamadan kahkahalar atmak çok normaldi. Bense tam tersiydim. Evet, artık daha çılgın daha umursamaz davranabiliyordum ama yine de Efsun gibi değildim. Ayrıca fotoğrafta da iğrenç çıkmıştım.

VEDAT: iltifat etmek için çok zorladım kendimi ama yok... olmuyor.

"Kanka Vedat ne yazmış gördün mü?"

Efsun üzgün bir şekilde parkın içine doğru yürüyüp bir banka çöktü.

"Amannn üf! Islakmış bu bank."

Gece yağmur yağdığı için banklar hala ıslaktı.

"Sen kaşındın Efsun hiç öyle bakma! Ayrıca klasik Vedat işte niye bu kadar takılıyorsun?"

"Vedat'a özel değil, sadece güzel olduğumuzu düşünüyorum ve böyle alay edilince sinirleniyorum."

Telefon tekrar çınladı.

CEYHUN:Seni anan benim için doğurmuş çilek aromalı yoğurdum 😎

"Deli çocuk ya!"

Telefona bakıp bakıp sırıtırken Efsun'un bana ölümcül bir bakış atmasıyla ciddilestim.

Efsun "işte tam da bundan bahsediyorum! Kibar çocuğun hali bir başka oluyor tabi!" Dedi ama memnuniyetsizce devam etti "yine de sadece sana gelmiş iltifat. Amannn neyse be! Ben kendimi biliyorum ya o bana yeter!"

RAMAK KALAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin