Credible Love

Chapter 2

Chapter 2

Disagreement

“The winner is…….”

Napapikit ako habang hawak kamay kami ng aking kalaban. Ngumiti ako sa kanya at umirap lang siya. Nanatili lang akong nakayuko nalang at hindi nalang iniinda ang kanyang mood sa akin.

People are just like that. Someone will never exchange your goods for them. All they want to do is to make you feel grateful for them> but whatever she or he wanted I always respect their perspective to me. I can’t read her mind… if in her mind I’m a great pretender to anyone. Even if it’s not.

Huminga ako ng mallaim at alam kong sa hawak niya palang sa akin ay ayaw niya na akong hawakan pa. Parang gusto niya ng tanggalin na. Bumuntong hihinga siya at tiningala ko siya. Tinaasan niya ako ng kilay at pinababa ko naman ang aking mga mata.

“Tagal ha. Bakit ayaw nalang kasing sabihin na ako na nga ang mananalo,” aniya.

Hindi nalang ako umumimik noon. Nanatili lang akong nakayuko na. ALam ko naman na kapag merong mga tao na ay ngigingisi na siya. Plastic siya kumbaga pero hindi ko siya kailangan pang pakialaman.

Kanina pa man ay kami na ang palaging nanalo sa mga ganimpala. I just walked straight before and now…I can’t belive we are the survivor.

Whatever the results are, I will embrace it will all my heart.

Hiyawan ang aking mga nairirnig at ang nagpapakaba na tunog sa may stage banda. Pumikit ako ng dahan dahan ng nagsalita ang mc.

“And the winner is…… from grade nine.”

Agad siyang bumitaw sa akin at ako anamn ay ngumiti nalang ng salubungin ako para sa sash at sa bulaklak. Kumaway pa ako sa mga tao at ang gaan na sa pakiramdan kahit hindi ako nanalo.

Hinanap ko sila sa aking mga mata at nakita kong si Henry na umalis na sa pakikipaghalo sa mga tao. Nakita ko din si mommy na tinaasan ako ng kilay at umiling nalang

Gustuhin ko mang mawala nag ngiti ko pero alam kong sa sairli ko na ginawa ko anman ang lahat ng mkakaya ko. Mommy have a creep smile on her face. She just went straight to our car and I know… she will never wait for me… I know what would scenarios will come… always like before.

“Okay lang iyan. Para sa amin ikaw parin ang nanalo,” ang mga kaklase ko.

Ngumiti naman ako at tinapik ang kanyang mga balikat.

“Okay alng naman sa akin na matalo, Addi. Alma mo naman na kaya kong bumangon at magiging experience lang naman ito.  Sa susunod tatanghalin din akong reyna ng buong mundo,” tawa ko pang sabi.

Umiling lang siya.

“Si Henry, bakit daw iyon umalis?”

Ngiti ko pang pagbabangit pero bumuntong hihinga lang siya.

“Ayaw kong makialam, Grace pero kayo nalang ang mag usap ng jowa mo.”

Tumango ako at nagtungo sa dressing room.

“Dapat marami kang pera para Manalo,” bulong ng make up artist niya.

Yumuko nalang ako at umiling sa knailang pinagsasabi.

“Dapat kasi hindi feeling. Iyan tuloy natalo. Sayang ng lang at reyna lang siya ng Caledonia nila pero rito sa Tagum, hindi na.”

Alam kong ako iyon. Namataan ko si Addison na umuusok na ang ilong.