Credible Love

Chapter 37

Chapter 37

Concede

“What?” I ask as he keeps on staring at me.

Halos ilipad ko ang kawali sa titig niya. Nakaailang.

I started to put all the ingredients of his favorite pakbet.. well, it’s one of my dishes today.

“What? I am just staring at you. There’s no wrong about that.”

I sighed defeatedly and looked at him with warned eyes.

“Wag palaging sarcasm, Felix. Hindi mo alam ay ang iba ay hindi ka naiintidihan at hindi ka nila alam."

“Wala naman akong ibig sabihin na iba.”

“Pero paano kung ganyan ang anak mo? Anong gagawin mo?”

Napatigil siya. Napalunok naman ako ng matindi sa sinabi ko.

My mouth! Gosh, I should filter this sometimes. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Tumalikod na lang ako para naman mabasan ang kaba ko. Kunware kukuha ako ng isa pang pan sa taas ng cabinet.

Binuksan ko ang cabinet na nasa taas ko. Nang aabutin ko na sana ay hindi ko kayang abutin. Matangkad ako oo pero parang dito ko pa namalayan na ang pandak ko pala paa sa taas ng ceiling ng kitchen.

I heard him move. I should stop him in the first place but it sounds so bitter so I let him walk towards me. I closed my eyes as I felt his warm breath behind me.

One move and he touched my hand. Hinawi ko ito at lumayo na. Yumuko at pinabyaan siyang kunin kung anong pilit kong inaabot kanina.

“Titigil ako at hindi ko gusto ito sa akin. Sana sa iyo nalng at mabait.”

I could not expect that he will answer what I was saying earlier. I expected that he ignore that one.

Grace, you should never bring back that topic again. Baka kung ano pang sabihin ng mukhong na ito. Pinag iisipan ko pa ang pagsagot sa kanya.

He handed me the pan. I smiled and bow. And proceed at the next step. Tumalikod na ako sa kanay at bumalik na sa may stove banda. Nagtungo na rin siya sa dati niyang pwesto.

“Mabait ka naman, Felix. Kailangan mo lang ng mag taong ma iintindihan ka. “

Hindi ko alam kung kailan ako kinabahang ng ganito. .

“Yes, pero kung magmamana ang anak natin sa akin….”

“Maka natin sure na sure ka yata na ako ah.” I laughed while looking at the pan.

“Yes... alam kong ikaw lang”

“After this, Grace? Can you spend the remaining time of your day with me?”

Kumunot naman ang noo ko.

“Sure ka ba? Magtatanim pa ako sa labas,” pagsisingit ko rito.

“Eh di sasamahan kita.”

“Mag pi picture pa ako doon sa dulo ng hacienda namin.”

Pilit kong hindi siya makasama ngayon. Pilit kong isipin kung tama nga ba ang nararamdaman ko ngayon.

“Okay. Sasama ako.”

“Talaga?” umahon ako at sinuri ang kanyang kulay asul na mata.

Ayan na naman ang mapanuring niyang tingin sa akin. Hindi ko kayang matagalan.

“Wala ka bang trabaho ngayon? Himala yata at hindi ka kinulit ng mama mo?”

“What do you mean?”

I swallowed hard and move my eyes to the side. There, I bring back the past to the table.

“Nothing,” sabay talikod ko sa kanya at hinugasan na ang ibang mga nagamit ko kanina.

“Ako na riyan. Luto ka, ako hugas.”

Napakurap kurap ako sa bilis nyang umabot dito sa akin banda. Lumayo ako ng kusa niyang inagaw sa kamay ko ang kaldero. Nakasuot na siya ng apron at tumitig pa ako ng ilang minute sa kanya.

“If you will think that I will be busy the same as in the past. You’re wrong, Grace because I will make time for you starting now. Hindi ko na kayang mawala ka pa sa akin ulit.”

Napakamot ako sa may batok ko banda ng tinitigan niya ako ng mariin. Umiwas ako ng tingin at nagtungo na sa aking niluluto.

Pero habang naghuhugas siya at nakatalikod sa akin ay hindi ko maiwasang silipin siya. He is wearing an azure t shit paired with pale pants and a slippers.

Wearing my simple white dress with a white cap on my head. I smirked and tapped my white boots on the floor.  Inayos ko ang DSLR ko na nakasabit sa leeg ko. I let my hair now in a curly one.

I managed to walk while searching for the brand. when I found it I let it be seen for a while.

I do my pose together with the brand. May isang pose na nakaupo ako habang kita ang bundukin ng hacienda. May nakaupo ako at nakatingin sa brand sa baba. Ang isa ay pinahid ko kuno ito sa akin at nakangiti hbaang ginagawa iyon.

Pero iyon ang I popose ko. For the paid partnership.

"Grace!" si Tito Maynard. Nakasunod si Tita Gianna sa kanya.

Napalunok ako at alam kong ramdam ni Felix.

“Don't mind her. She is just that. Mga manliligaw ng kapatid ko ay ayaw niya halos.”

“Kaya ayaw niya rin sa akin,” puna ko.

“Well, she doesn't have the right to choose who will I love and spend the rest of my life. She is my mother, my guide, but I never allow her to manipulate my heart.”

“But---”

“Grace and Felix. Come here. Mga batang to, oo.” Tawag ni Tito Maynard sa amin.

“Grace, Mommy will always be like that but you see. Daddy accepts her flaws even when he knows in the first place how Mommy hard is to handle. She is like a chest, hard to move, and needs to protect. “

Huminga ako nang malalim.

“Sometimes, we tend to misunderstand her, but if you deep through you will see how much she is fragile inside.”

“I understand,” I said.

I watch every person who is all staring at us. But I don’t mind.  I don’t please anything they think about us. All I think about now is me and him.

Siguro ay darating ang punto na tuluyan mo na siyang makikita ang kabutihan ng puso ng isang tao. Siguro ay darating din anga araw na makakalimutan mo na ang nakaraan at papapalitan na ng kinabuksan kasama ang taong ito.

In the end, it’s all about the forgiveness you need to seek. In the end, you will realize how much the past determines me now. It will never erase from me how much I love this person. Now I concede. Now I am alive.