Credible Love

Chapter 22

Chapter 22

User

Care. Caring was the first word that come to my mind when I was just about to step down from the car. Someone is willing to hold it for me to properly settled my feet on the ground. I looked at him so deeply. I smiled and he just raised her brow to me.

"What's with that stare Grace? Am I going to melt by that or I should be treated? Did I do wrong for you to kill me using your eyes?"

I just shrugged my shoulders and I let Tito Maynard invited us for lunch. Siya ang gusto ko sa kanilang mag asawa. Mabait at masyadong friendly.

"Grace!" si Tita nang nakalayo si Felix sa akin.

Agad siyang lumapit at hinawakan ang dalawang braso ko.

"Ma!" si Felix.

Naalarma ako.

" She is nothing but empty anak. Kung hindi dahil ama niya si Karl ay baka kung saan sila pinulot ngayon. Problema ko sa babae mo ay dahil napipilitan lang siya. Di ba napipilitan ka lang??  Sa kasal na walang kabuluhan. Are you really gonna married that girl? Hindi kayo bagay, anak. And I am here making you in the right path. I am disciplining you and rooting for the right path you will take. Anak, you are more btter than this. Don't seattle for less!"

Nag iinit ang gilid ng mata ko. Somehow I can't endure the pain she is inflicting on me right now. I swallowed hard trying to stop my hard heart trying to be weak right now.

Lumingon siya sa akin. Tinaasan niya ako ng kilay.

"By loooking at her, she deserve someone not like you. As a mother, I want the best for you. And I am willing to be the villian just your future be better. Bahala ka kung masaktan kita man ngayon. Kung nilalayo kita sa kalandian mo. Kundi para to sa ikakabuti mo."

Hingal na hingal siya habang titig na titig sa anak niya.

" But are you still a woman, ma? Are you still a person? Or you remained cold-hearted?"

"I don't trust her for you!" her mother's word lamented.

"Ayaw na naman tayo, Ma. Can't you respect my decision? Can't you respect my happiness? Why are you pulling it away from me?"

" Break her up. I don’t need your explanation."

"She is still a woman mama. If you don't want our relationship might as well respect her not just as my girlfriend or fiancee but respect her as a person. "

Isang ingay ang agad na nakapagpakuha sa amin. Hinila ako ni Felix palayo roon. Tumingin ako sa kanya at tinigil ang bawat pag higpit at bigat ng yapak niya palayo roonm hindi niya man ako binalingan kung anong magiging desisyon ko. Dahil alam niya, alam niya ang takbo ng isipan ko. Kundi manatili dito para sa ikakabubuti ng lahat. Nahihiya ako sa ginawa niya. Nahihiya ako para sa lahat. Alam kong nakarinig ang mga kasambhay dooon pero iba nga talaga ang ugaling mayroon si Tita Gianna.

But somehow I know right now that. He accepts me. He accepts me fully. He never thinks twice. He just stared at me and pulled me inside the car.

Nang sinardo niya na ito ay narinig ko ang habol ng ama niya. Tumigil siha at lumingon ito sa loob siguro para sa akin.

"I'm sorry po," paumanhin ko.

"Pa, I’m sorry but I don't think I can have dinner here peacefully, " Felix said.

" I am sorry anak. Wala ako kanina. But can you still forgive her? I know she is impulsive sometimes but I am here for a deeply sorry."

"Pa."

"Anak, believe her. Don't ever doubt her actions. Alam mo naman ang isang yon. Alan mo ang nakaraan niya. Understand her please," hinawakan ng ama niya ang balikat niya and tapped it hard.

Nakapamulsa na si Felix at umiwas ng tingin. Hinawi niya ito at tumango.

"Well see Pa. I just need space. I don't need anyone to be a hindrance to this. We should go," he said finally.

Nahihiya akong bumaling sa ama niyang hinanap ako. Sinirado ko ang bintana at yumuko.

The more I fight for this love, the more the enemy will fight for their beliefs. The way they love the person they are willing to do everything.

I closed my eyes as the silence embrace me.

As perfectly the wind blew south. I looked suddenly when I feel someone approaching.

I smiled more and stood up just to be witb him. Sasalunungin ko sana siya pero napawi ang ngiti ko ng umayos ako ng tayo.

Lumunok ako ng makita ko ang mapaglaro niyang ngiti.

"Waiting for someone so dear huh?" She said that without rumor.

Dahan dahan siyang lumapit sa akin habang naka t-shirt at tucked in pa sa shorts niya. She curled her hair a bit now. But i don't think it suits her for now.

I remained silent as she surveyed every move I have. Yumuko siya. Pilit na pinahiran ng putik ang kanyang kamay. Napaawang naman ang labi ko roon. Habang nakamasid sa bawat gagawin niya pa.

Lumingon siya sa akin at tinaasan ako ng kilay.

"Bakit ka ba nandito pa, Grace? Di ba ayaw ni Tita Gianna sayo?"

She surveyed me more and walked so slightly. Akala mo sa bawat kilos niya ay maria clara na nga siya. Lumingon siya ng dahan dahan sa baba. Kung saan tanaw na tanaw mo ang bajay ng mga Villanueva. At ang kabayo ni Felix na pabalik na rito. Sa layo nito ay alam kong pwede akong itulak ni Olivia kung gugustihin niya. Humakbang ako ng mabilis, ayaw ko pang I sugal ang buhay ko sa bangin. Baka siya pa.

The dirty hands she make my white sports bra in a mess. Sinirado ko ang aking jacket para hindi makita ni Felix ang pinagagawa ng babaeng to.

Kung tutuusin ayaw kong ganituhin pero kung away na naman ang dala nito sa bahay na nama nila ay baka hindi ko na kayanin. Ayaw ko ng magdala ng gulo kay Felix. Nahihirapan na siya sa trabaho,  sa ina niya at sa akin. Pati ba maman sa kaibigan?

"Tell something, Grace. Bakit ayaw momg magsalita? Ano bait baitan? Para masabing karapat dapat nga kay Felix. Alam mo kahit anong gawin mo ayaw niya sayo. Itatak mo yan sa kukote mo,".aniya.

Nilagay niya sa tuktok ng ulo ko ang daliri niya at tinulak ito. Napapikit ako at kung ang buhok ko ay nasa messy bun na. Ngayon ay mas messy na nga sa messing gumawa.

" You are nothing but a cheap daughter of Mercury Hernandez, alam mong walang wala ang mama mo kung hindi yan kapit sa patalim!"

"Could you please stop?" I uttered so badly. I can't even control the pain I have right now.

Napaawang ang kanyang labi at binawi kaagad. Tila namangha sa ginawa niya. Nilagay niya sa tuktok ng ulo ko ang daliri niya pero hinawi ko ito. Napaatras siya at tiningnan ang braso niya. Akala mo naman kung namula.

"Talaga may angas ka ng pumatol sa akin ah?"

I could take any more. I opened my eyes. Why would i let anyone do it to me. I should fight for myself. Where is the brave Grace I know?

Binuhay ko ang tapang sa akin. Matapang kong tiningnan ang bawat atake ng tingin ni Olivia sa akin. Hindi ako umimik pa. At masamang tiningnan siya.

"Bakit ba, Olivia?! Bakit ginugulo mo na naman ako. At hindi porket hindi ako pumatol sayo noon ay akala mo makukuha mo rin ang pagkakabait ko noon. Mukhang mali ka yata sa point na yan."

I smiled so sweetly.

"Ginugulo kita? Are you so full of yourself? Bakit naman kita guguluhin kong akin di naman ang huling halakhak?" She giggled soft badly.

I gritted my teeth.  Stopping the storm what I was about to do.