Credible Love

Chapter 40

Chapter 40

Shop

"Max! Here you are!"

Palagi din nilang siansabi na kapag sa kusina ilalagay ang pagakain niya ay hindi lang siya ang makakaubos. He is a great giver, he wants to share his food because he knows that his owner can provide anything he needs.

They also send me a lot of pictures until now. Kaya gustuhin ko mang uwi dito sa Caledonia noong panahon na iyon ay aayw talaga akong pakawalan ni tita. Dahil alam niya na nandito lang sa Caleodnia si Felix noong mga panahon na iyon.

I hugged him.

Malambing na pusa. Mabait at masunurin. Kaya lang ay minsan palaging curious sa lahat. Matalino ang sinasabi nila dahil kung saan ang ingay ay doon siya pero nagbago din naan noong nagdaang taon. Palagi na lang siyang kumukulong sa kwarto minsan na ring lumabas kapag tatawagin at lalalurin nila daddy. Kahit labag daw sa loob ni mommy ay hinayaan niya na ito dahil natutuwa si daddy. Stress reliver kumbaga para sa kanila.

Bumaling ako sa mga taong lingon nang lingon sa amin. I am wearing a simple T-shirt and pants with boots and shades on me. I let my hair down. We are here in the nearest drive-thru of our company.

I started to eat as he begin to mumble something. Alam kong ayaw niya na maliit ang kinakain ko sa payat ko daw.

“You know what, you should eat plenty, you will never join Miss Powerful again, right?”

“I am doing some shoots and commercials, Felix."

“Parang walis?”

Pinaliit ko ang mata sa kanya habang seryoso kong nilingon ang bawat galaw niya. Yumuko siya at tinaggal ang wrapper nito at tumawa sa aking reaksyon.

I remember when the news begins to scatter as they capture our moment with Tita Gianna talking and saying congrats to me. All the people are issuing that I and Felix are back.

Ang aking inaalala ay ang paglipad nito sa ibang bansa at isa siya sa judge noon. Pero so far wala akong na tanggap mula sa head ng Miss Powerful dahil doon. Even Miss Thailand and Miss Peru who called last night, they never mention it. Its either they never know or they never want me to know about that, that they know already. Whatever their reasons would be. I just need to live and be careful.

“Hi, congrats. You’re back together again,” ani ng isang businessman na taga Davao.

Felix runs his hand to my waist.  I smiled and shake hands with the man in front of us. I saw how the eyes shift to my waits.

The wind from the south passed and it makes my hat separate from me. Mabuti at nakuha ko agad ito. Nang magsimula na namang huminga ng malakas.

I am now wearing a beige dress. Lately, I am now comfortable of wearing dress. Dahil siguro sa sali nang sali ako sa mga pageant at noong natuto akong makisama sa lifestyle sa abroad. Mas lala pa nga doon at halos mag bra na sa daan. Wala pa rin silang pakialam doon. Talagang tayo lag talaga nag conservative.

Lumakad ako hanggang sa magpasya kong umupo na lang sa isang tabi kung saan rinig na rinig mo ang pag haplos ng tubig dagat sa mga bato. Hinaplos ko ang tela at namataan ang basket na dala ko. Nadala ko rin ang paborito kong libro.

I am here to relax myself. They said that beach will calm you down. From being stress you will release it here and forget about it. Mahilig ako sa dagat pero mas mahilig ako sa mga tanim. Talagang laking Caledonia ako.

I closed my eyes as I begin to relax and let the time pass.

Napamulat ako nang may umangkin sa beywang ko. Pinatong niya ang mukha sa aking leeg banda.

"What thoughts do you have?" he whispered.

"I will go shopping later," sumbong ko.

"Okay. Then we will go shopping later," panggagaya niya.