Credible Love

Chapter 3

Chapter 3

Leer

Agad akaong nag iwas ng tingin ng sumilip na naman siya sa akin. Nang namataan ko an hindi na siya nakatingin sa akin ay agad ko namang pinabalik ang aking mga mata sa kanya.

Someone reminds me of him. But I never want to keep it down. It is all in the past. I just need to focus on the future and the present I’m in right now.

If Mom wanted me to meet the person I will marry then there was no need to escape. Nandito na siya ano pang magagawa ko?i know that woman. If she wanted me to meet this guy she will make a way just to fulfill her dreams.

“Sino ba siya, Manang?”tanong ko kay manang habang nasa kubo.

“Baka bagong trabahador nating anak. Alam mo naman iyan na kung mayamn siya hindi ganyang mga postura nila. Who knows, anak. BAkit?”

Manang were just my bestfriend. Parang siay pa nga ang mama ko ditto. When I was young, I wanted to have a mother like I treated her like a bestfriend. Iyong siya ang magpasasabihan ko sa lahat pero ang mommy na meron ako ay hindi ko kayang mabuksan ng kahit isang problema ko. Kung susububikin ko man ay alam kong talo ako at dapat siya ang mananalo. She was just so bossy. Kaya naman hangga ako sa kabaitan at sa kataasan ng pasensya ng daddy sa kanya. In fact, daddy were so kind and lovable.

“Sa tingin niyo po mag tatatgal kami?’

“Bakit naman hindi kung gugustuhin ni’yo anak?”

“Manang…. Tama naman po, di ba ang ginawa ko? Tama naman po lahat ng sinabi ko di ba?”

“Anak tama lahat ng iyon. TAma lahat.. kaya wag kang maging guilty. Kung totoong mahal ka niya hindi ka niay dpaat pagbabawalan. At kung totoong mahal ka niya .. may tiwala siya sa iyo. Ang kailanagn niya nalang ay bantayan ka sa lahat ng bagay at hindi iyong kokontrolin ka. Jowa palang kayo ay masyado na siayng mahigpit… masasakal ka lang niyan anak. MApapagod ka rin niyan.”

“Kailan niyo pong masasabi na tama na po?”

“Kapag hidni ka na masaya anak. Kapag nagkakasakitan nalang kayo at wala ng batian. Iyong hindi na kayo nagkakaintindihan. Kaya ikaw…. Wag mong ibigay nag lahat.. ibigay mo ;ang iyan sa mga taong deserving sa iyo… “

Agad ko namang siyang niyakap ng kanyang mag salita na humaplos sa aking damdamin. She never failed to advise me such things. She taught me how life will work in reality. Better than my mom who only knows how fairytale works. NA sa isang iglap ay para ka ng prinsesa. Because life is not like that. Life is about opening to reality. Na sa isang iglap ay magiging prinsesa ka na? Magiging mayaman ka na but that’s bawal. Life is about working in your dream and achieve it by the process.

“Mainit, Miss, dapat nasa may kubo ka na, “aniya at tiningnan niya ako mula ulo hanggang baba.

Inaabot ko pa ang aking ginhawa sa kanyang pagsulpot. Niyakap ko ang sarili ko ng tiningnan niya ko nang mariin. Umiling siya at bumalik sa pagtatanim.

Naka tabon ang kanayng bibig na may panyo. Titiningnan koa ng kanayng mukha pero ayaw niya talaga.

“BAgo ka lang ba rito, kuya?”

He chuckled of what I said. Hinahanap ko naman ang istura niya pero nilayo niya na naman sa akin.

“Ang damot itsura lang naman ang titingnan ko hindi kaluluwa,” bulong ko sa sarili ko.

Huminag ako ng malalim at pumikit nalang. Nang makabawi ay nilingon ko siya pero siya ay natatawa nalang na umiling sa akin.

“Miss mabuti pa at pumaosk ka na sa kubo o sa bahay ninyo.”