Credible Love

Chapter 24

Chapter 24

Seduce

I don’t know, how can  handle this. Can I leave here for me to think and let the time be heal? Pero hanggang kailan ko na naman siya makikita? Hanggang kailan ko na naman makikita ang ganitong mukha.

Maybe that is the world of adulting stage. I am a student and he is a boss. Why would I cmpare and let all things be at ease when in the first place our world is different. Kung sana ay ka age ko siya ay baka sabay lang kami sa lahat at magaan ang bawat pakitungo pero iba ang nandito.

In my mind, I always hope I can jump to college but someone is telling me that I should do that if I am intelligent like Felix. Wala naman akong magawa roon at mukhang standards na nila.

I sighed heavily when I looked at my scores and grades in every project. I am still inspire that was at least I can describe to myself right now. I am inspire t the point I can maintain everything.

I managed to smile. To be anormal life, but I never imagine a life without him in tge pictre. 

I smiled everytime and to be happy.

I sighed havily when I am in still at the stage of proudness

“You’re done. Can we talk?”

Nang pasara na at maaliwas na ang aking mukha ay namtaan ko ang aking inang naka crossed arms at masungit na tiningnan ako. Napaawang ang aking labi habang hindi pa rin makabawi. Kinuha ko ang tray at nilagay sa sink. At pinunasan ang kamay. Lumingon ako sa kanya,

‘About what mommy?” usisa ko sa kanya habang patuloy ko siyang nilampasan at hinugasan na nga ang aking kamay.

Nilingon ko sila at tumango lang si manang sa akin.

“It is all about the marriage we arrange, Grace,” malalim niang boses na sabi sa akin.

“What about it mommy?” may halo ng alinlangan sa akin ang lahat.

About what? At umuwi pa si mommy para rito? In fact, she is here right now. Even when I know her for being so naïve and damp at this house but she is with daddy always huh. It that good to hear but unpleasant to see her, and no more greetings just asking me casually as if nothing happens.

Sininasan niya ako sa sala. Kumunot ang noo ko pero umuna na siyang tumalikod. Pinagmasdan ko ang bawat taray niyang maglakad kahit nakatalikod sa akin at ang mga helper namin na isa isang nagyuyuko kapag nandiyan na siya.

“Can you leave us here?” normal niyang boses sa mga taong naglilinis sa sala.

It was the other sala we have secluded and have locks.

Tumango ang iba at umupo si mommy sa magarbong upuan sa gitna. Lumunok ako ng maigi habnag umupo lang siyang galing pa nga sa flight ang damit.

Sa malamig na kwartong to ay hindi ko maiwasang magtaka sa itsura nito ngayon. Sa busy ko nga ay hindi na ako gaanong nakapasok dito. Nagulat ako ng tumaas ang kilay niya pa sa akin.

“Sit, Grace Caroline. I will never gonna bite you. So sit,” she commanded like I am a damn dog and her pet.

Seriously? Are we going to have this conversation like this?

Slowly, I sit in front of her. She get some pale of water and drink it while looking at me. Wearing my floral dress, pinagsikop ko ang aking buhok at tinabi ang aking tuhod. Para akong nilaamig sa nanagyayari ngayon.