Credible Love

Chapter 29

Chapter 29

Preliminary

Kumunot ang noo ko habang ang mga mata ay nasa baba. Nanumbalik sa akin ang mga alala kanina sa baba. He is walking towards the shore and went nack after to the swimming pool.

Nakita ko ang ang kanyang pabalik balik hanggang sa huminto na siya ng tuluyan. Kinuha ko naman ang panahon na iyon para bumaba. Hindi na nga ako nakakuha ng jacket nang nagmamadali akong bumba habang naka robe. Doon ko lang naramdam na wala pala akong dalang jacket. I stepped outside and I can almost shivered when I felt the southern wind blew my hair away.

I want to clarify something, I want to have a good sleep tonight so that tomorrow will be enthusiastic.

Umatras ako pero mas pinatuloy ko na nga ang paglalakabay ko. Nandito na ako sa baba ano pa bang gagawin ko sa taas kung ang isipan ko ay walang magagawa kundi mag tanong.

Sa paglakbay ko patungo sa kinakaroonan niya ay ramdam ko ang bawat kalabog ng puso ko. Kaba dahil ngayon lang ako lumapit sa kanya ng ganito. He is one of the people who smiled at me backstage. Pero hindi na siya nag congrats sa akin kanina.  Tuluyan niya akong tinalikuran at ngayon ay nandito ako papalapit na sa kanya.

Humapas ang malakas na alon sa kanyang paa. Walang sapin sa paa ay tanging dinadama lang ang tubig dagat. Hindi ba siya nalalamigan kasi ako, oo. Tumingala ako sa taas at namataan kong on ang aking kwarto kahit na off ko naman ito. Malalim na ang gabi pero nandito pa rin siya kanina pa. Hindi naman sa sasamahan ko siya kundi may kla klaruhin lang ako.

Nanatili akong nakatingkn sa kanyang likod. Umatras ako nang dahan dahan siyang bumaling sa akin. Huli na para magtago at umatras pa.

Ang lanyang mga mata ay nagulat sa bigla kong pagpakita. I crossed my arms almost hugged my body. Naka sweater naman pala at naka jacket kaya hindi nilalamig. Tiningnan niya ako hanggang baba.

"You are out because?" Taas kilay niyang ani sa akin na tila ba casual lang ang lahat ng ito.

Tumikhim ako at yumuko. Kunware nag iisip kung bakit ako na dito.

"Grace, it's getting cold and you are here outside. You should relax for tomorrow," at dahan dahan siyang lumapit sa akin dahan dahan din akong umatras.

Huminto siya at may kung ano sa mata niya. Lungkot? Imposible. Tinangal niya ag jacket niya sa kanyang katawan at agaran akong hinila para masuotan noon. Gusto ko sanang umapela pero baka mas lalo akong lamigin ngaton.

Fine. I will accept that.

Unti unti kong naramdam ang init nito. Unti unti rin humupa ang lamig sa akin. Tumikhim ako..wala na ngang masabi pa. Mukhang pilit kong kinakalimutan kung bakit nga ba ako nandito.

Nasa harapan mo lang ayaw mo ng magsalita.

Yumuko ako. Pilit na winawala ang presenta niya

If he treats me as his friend then maybe I will do that for him.

Umahon ako sa aking pagkakahiya sa kanya at sinalubong ang bawat atake niya. Infairness hindi masama ang pinukol niya sa akin. At may fiancee man siyang bago kaya bakit pa ako kakabahan dito. Kung may makakita man ay wala akong pake. Sasabihin ko na may lilinawin ako at nandito ako as his good friend not more than to it.

"May kinalaman ka ba sa pagkapanalo ko kanina?" diretso ko ng sabi sa wakas at wala ng bahid ng pag aalinlangan.

Kumunot ang noo niya, nagtatala sa akin sinabi pero lumingon lang ako sa dagat.