WILDFLOWER [▪︎COMPLETED▪︎]

19 ° ᥫ᭡

"ජිමින් තමුන් කොහෙද? "

ජන්කුක් නයිල් ගඟේ ඉවුර දිගේ අශ්වයාව ගමන් කෙරෙව්වා. එයාගෙ ඇස් අඳුරට හුරු වෙලා තිබුනා වගේම හඳ එළියෙන් විතරයි නයිල් ගඟේ නිල්වන් දියවර පෙනුනෙ. නයිල් ගඟේ තිබුනෙ හරි නිස්කලංක වගේ. ඒකට සඳ එළිය වැටිලා හරියට ජිමින්ගේ ඇස් වල පාටට ජන්කුක්ට පෙනුනෙ. එයා කොහෙ ඇතිද? මේ පැත්තට ඇවිත් නැතිව ඇතිද?

ජන්කුක් ඊජිප්තු නගර සීමාව පහු කරලා ඈතට ආවේ ජිමින් මෙච්චර දුර එන්න ඇතිද කියලා හිතේ සැකේට. නැහැ එයා මෙච්චර දුර සීතලේ එන්න නැතිව ඇති. ජන්කුක් තීරණය කලා ආපහු හැරෙන්න. සමහරවිට ගඟේ පහලට මේ වගේම දුරක් ඇවිදන් ගියාද දන්නෙ නැහැ.. ජන්කුක් ඒ පැත්තට හැරෙන්න සැඳැල්ල ඇද්දෙ ඒ පැත්ත පරික්ෂා කරන්න යන්න. ඒත් ඔසෙයින් හිතුවක්කාර අශ්වයා නයිල් ගඟේ ඉවුරෙන් පහලට හොම්බ දාන්න ගියේ මුරණ්ඩු විදිහට.

ඒත් ජන්කුක් දන්නවා තමන්ගෙ අශ්වයා තමන්ගෙ හුරතලාමත් තමා කියලා. එයාට බුද්ධිමත් අශ්වයෙක්. ජන්කුක් ආයෙත් නයිල් ගඟ ඉවුර පරික්ෂා කලේ පහලට එබිලා. ජන්කුක් දැක්කා ගඟ ඉවුරෙ තිබුනෙ විශාල ගහක්. ඉවුරෙ ඉඳන් වතුරට නැවිලා වතුර අල්ලන්න පොරකන දඟකාර මහත ගහක්.ජන්කුක් ඒ පැත්තට අශ්වයා අරන් ගියෙ ඇස් හිනී කරලා බලන ගමන්.

අන්තිමට එයාට දකින්න ඕනි වුන සුදු පාට ඡායාව එයා දැක්කා!

"දෙවියනේ ජිමින්! "

ජන්කුක් ඔසෙයින්ගෙ පිටෙන් බිමට පැනලා ඉවුර දිගේ ලිස්සමින් පහලට දිව්වෙ එයාගෙ පාලනය නැති වුනොත් පෙරලිලා ගිහින් ගඟට වැටෙන්න පුලුවන් කියන එකත් අමතක කරලා. ඒ තැන ඒ ගහේ අත්තක් පහත් වෙලා කලුවර ගුහාවක් වගේ පෙනුනෙ. හොඳින් බැලුවෙ නැත්තම් ඒක පේන්නෙත් නැහැ.

කලු ඇඳගත්ත රූපයක් තමන් ලඟට දුවන් එද්දි සුදු ඇඳගත්ත කෙනා ගැස්සුනා. අශ්වයෙක් ගං ඉවුරෙ නවත්තලා ඉන්නවා දැක්කම එයා විශ්වාස කලා ඒ ක්ලියෝපැට්‍රාගෙ සෙබලෙක් කියලා. වැය කරන්න කාලයක් නැති තැන ජිමින් ගඟට දිව්වෙ අර කෙනා දුවන් එනවටත් වඩා වේගෙන්. එයාගෙ කකුල් වලට වතුර දැනුනා.එයා ජීවිතේ නැති කරගන්න කොහොමත් තීරණය කරලා ඉවරයි. එකපාර මැරුණාම වේදනාව අඩුයි. එයගෙ ඉණ ගාවට එනකන් වතුරෙ එයා දුවලා ගියෙ නින්දෙ හිටිය නයිල් ගඟත් කැළතිලා යන්න.

"ඒයි දුවන්න එපා! නවතිනවා..! ඕක කරන්න එපා! "

ජිමින්ට ඒ කටහඬ අඳුරගන්න බැරි වුනා.එයා වේගෙන් වතුරට දුවන හැටි දැක්කම ජන්කුක්ට කෑ ගැස්සුනා.එයා තවත් වේගයෙන් දිව්වා. ජිමින්ගෙ ඉණත් පහු කරලා වතුර ගිලිලා.තවත් ඉස්සරහට දුවන්න ජිමින් අමාරු වුණේ වතුරෙන් ඇතිවෙන ප්‍රතිරෝධය නිසා. ජන්කුක් ඒ වේගෙට වතුරට පැන්නා.

ජන්කුක් වතුර හරහා ජිමින් ගාවට ලං වුනේ අරමුණකට ඔලුව වතුරෙන් උඩ තියාගෙන පීනන ශක්තිමත් අශ්වයෙක් වගේ.ජිමින්ගෙ පපුවෙ මට්ටමට වතුරෙ ගිලිලා.ඒත් ජන්කුක්ගෙ ඒ ඉණෙන් ටිකක් උඩට විතරයි. එයාට ඒ නිසා ජිමින්ට ලං වෙන්න පුලුවන් වුනා.

" නවතිනවා! "

ජන්කුක් ජිමින්ගෙ අතින් ඇදලා ලඟට ගත්ත පාර ජිමින් වේගෙන් ඒ වෙතට ඇදිලා ගියා. ඒත් ජන්කුක් කලේ ඒ සැණින් එයාගෙ පීඩනය දරාගන්න බැරිව අත පුරවලා ජිමින්ගෙ කම්මුල දෙදරන්න පාරක් ගැහුව එක.

"තමුන් මරනවා මම..! සිරීමක් හරි වෙලා නම් මගෙ අතින් ඔය බෙල්ල හිර කරන්නෙ. එනවා මං පෙන්නන්නම් මැරෙන්න තව ලේසි විදි..! "

ජන්කුක්ගෙ ඇස් තරහට රතු වෙලා. එයා හිතුවෙ නෑ ජිමින් මැරෙන්න තීරණය කරයි කියලා. එයාට අදාල ප්‍රශ්නයක් නොවුනත් ජිමින්ට මොනවා හරි වුනා නම් එයා ජීවිත කාලෙම විඳවයි. ජන්කුක් බය වුනා.එයා හේතුවක් නැතිවම බය වුනා.. එයාගෙ අත එසවුනේ නොදන්න රිදෙන හැඟීමකින් හදවත ගැහුන නිසා.

"ජ්..ජ්...ජන්..කු......"

"කට වහනවා! "

ජන්කුක් කෑ ගහලා ජිමින්ගෙ කකුල් යටින් අත් දාලා වඩාගත්තෙ හරි ලේසියෙන්.එයා වතුර කපාගෙන ආයෙමත් ඉවුරට එද්දි ජිමින් මොකුත්ම කිව්වෙ නැතත් ජන්කුක් ගහපු කම්මුල අල්ලන් සද්ද නැතිවම අඬන්න පටන් අරන් තිබුනා.

ඒත් ජන්කුක් ආයෙත් වතුරෙම නැවතිලා ජිමින් තද කරන් හිටිය කම්මුල දිහා බැලුවා. එයාටම නොදැනුවත්ව වැටුන කඳුලක් ඒ ඇඟිලි අතරින් ජිමින්ගෙ රතු ගැහුන කම්මුලක් හොයාගෙන නොපෙනී ගියා..

________________________________

■. මේ කතාව හරි නැද්ද ළමයි..? විකාරයි වගේද?

මට දැනෙනවා නිකන් එන්න එන්නම මාව ඔයාලගෙන් මැකිලා යනවා කියලා.ඒත් ඒක සාමාන්‍යයි නේද.. ම්... ලැජ්ජ හිතුනා. එකම කෙනාගෙන් පොත් විස්සක් තිහක් කියවන්න පුලුවන් කාටද.මං වුනත් කියවන එකක් නෑ.. ඉතින් මම මටම මේ නිදහසට කාරණා කියනවා...ඒකට දුක හිතුන නිසා..