WILDFLOWER [▪︎COMPLETED▪︎]

18 ° ᥫ᭡

ජන්කුක් තමන්ගෙ මන්දිරයට ඇවිත් උණුසුම් වතුරෙ බැහැලා ඇස් පියාගෙන හිටියෙ. ඒත් ඇස් පිය වුන සැනින් එයාට මතක් වුනේ ඒ දිළිසෙන වීදුරු ඇස්. ඒවා තමන් දිහා බලන් ආයාචනා කරපු විදිහ. මුලින් රේ ආමෙන් දෙවියන්ට තමන්ව බේරගන්න කියලා පණ්ඩිත විදිහට කතා කරපු පොඩි ඒ ජීවියා අන්තිමට අසරණ ඇස් වලින් තමන් දිහා බලන් හිටිය හැටි ජන්කුක් ඇයි අමතක කරන්න?

"මේක නම් කරදරයක්. ජිමින් ඇයි තමුන්ව මට හම්බුනේ..! "

ජන්කුක් එයාගෙ තටාකයේ පිට දී හිටිය බිත්තිය දිගේ රූටලා වතුරෙ ගිලිලා ගියා.

තවත් විනාඩි කීපයක් යද්දි ජන්කුක් හිටියෙ ලොම් වලින් කරපු කබායක් පිටින් අශ්වයාව ආයෙමත් ගේට්ටුව වලින් එලියට අරන් යන ගමන්.එයාගෙ කොණ්ඩෙවත් හරියට වේලිලා තිබුනෙ නැහැ.

"පාක් මන්දිරේ ගාවට ගිහින් බලලා එනවා එච්චරයි. මට ඕනි එයා ගෙදරට ගියාද කියලා දැනගන්න විතරයි.."

ජන්කුක් එයා කරන දේට නිදහසට කරුණු මුමුණද්දි අශ්වයා සමච්චලේට වගේ නහයෙන් පිම්බා.ජන්කුක් ඌටත් රවලා පිටට නැග්ගා.

"ඔසෙයින් කට වහන් ගිහින් බලලා එමු.මොනවා වුනත් මනුස්සයෙක් එහෙම රෑ තනි කරලා දාලා එන එක හරි නැති නිසා යන්නෙ. එච්චරයි.."

ජන්කුක් ඊළඟට අශ්වයට පවා නිදහසට කාරණා කියද්දි අශ්වයා ආයත් නහයෙන් පිම්බෙ 'ඔව් ඔව් මං දන්නවා.වෙනදටත් හැම මනුස්සයම ගෙදර ගිහින් දාන්න ඔයා ගියානෙ' කියන්න වගේ.

" කට වහනවා.." ජන්කුක් ආයෙත් ගෙරෙව්වා. ඊට පස්සෙ නම් එයාලා නිදියන් ඉන්න නගරය අවදි කරන්නෙ නැතිවම පාක් මන්දියට ඇවිදන් ගියා.

පාක් මන්දිරය තිබුනෙ ක්ලියෝපැට්‍රාගෙ මාලිගාව ලඟට වෙන්න ඇතුලු නගරයෙ. ඇතුලු නගරය රෑට වහලා දානවා කියලා ජන්කුක්ට මතක් වුනේ ඒ දොරටු ගාවටම ආවට පස්සෙ. ජිමින් දොරටු ඇරවන් ඇතුළට යන්න ඇතිද සෙබලුන්ට කියලා?

"උදේ සෙබලුන්ට බයේ දිව්ව කෙනා එහෙම කලා කියලා හිතන එක තර්කානුකූලද? " ජන්කුක් මුමුණද්දි ඔසෙයින් ඔලුව දෙපැත්තට ගැසුනෙ බිම එක කකුලකින් පහුරු ගාලා.

"හ්ම්..නෑ තමා. ඒක වෙන්න බෑ. මෙයා කොහෙ යන්න ඇතිද? "

ජන්කුක් ඇතුළු නගරෙ දොරටු වෙනකන් යන්නෙ නැතිව මගින් හැරුණා. ඒ වීදිය සිව්මංසලක්. කෙලින්ම ගියොත් ඇතුළු නගරයට යන දොරටුව.ආපහු ගියොත් එයා ආව පැත්ත ඒ. දකුණට ගියොත් කඳුවැටිය. කාන්තාරය මැද්දෙන් කඳුවැටියට යන කෙනෙකුට සති හතරක ගමනක් තියෙන්නෙ පයින් ගියොත්. ජිමින් එච්චර මෝඩ වැඩක් කරාවිද? කෑමත් වතුරත් අඩුම තරමෙ ඔටුවෙක්වත් නැතිව කඳුවැටියට යාවිද?

ජන්කුක් වම් පැත්තට හැරුණේ නිකන්ම. ඒ පාර යන්නෙ නයිල් නදියට..!

ඒක හිතද්දි නම් ජන්කුක්ගෙ හිතත් එක්කම වෙව්ලලා ගියා.

"මේ මනුස්සයා ගඟට පනීවිද?"

"නෑ එච්චර මෝඩද?"

"ඒත් එයාට ජීවත් වෙන්න ආසාවක් නැති නම්?"

"එහෙනම් දෙවියන්ට බිලි වෙනවනෙ. දැන් මැරෙන එකක් නෑ.."

"ඒත් දවස් ගාණක් තිස්සෙ කෑමත් වතුරත් නැතිව පෙට්ටියක් ඇතුලෙ හුස්ම හිර වෙලා මමියක් වෙනවට වඩා ක්ෂණික මරණයක් හොඳයි කියලා හිතාවිද? "

ජන්කුක් තමන් එක්කම තර්ක කරලා අන්තිමට හිතුන දේ එක්ක වෙව්ලලා ගියා.එයා ඔසෙයින්ගෙ සැඳැල්ල ඇද්ද පාර ඔසෙයින් වේගෙන් ඒ පැත්තට දුවන්න ගත්තා.

"එපා ජිමින් ඕක කරන්න එපා. මං එනකන් ඉන්න! "

ජන්කුක් බය වුනා.එයා එයාටම සාප කරගත්තෙ ජිමින් වීදිය දිගේ ඇවිදන් යද්දි නවත්ත ගත්ත නැති එකට.එයා මොන තරම් මෝඩ වැඩක්ද කලේ ජිමින් යන්න දීලා..