freckled boy • yoonseok

🌘 31 🌒

Eğitime başlayalı yaklaşık üç gün olmuştu ve kızıl kurt uzun zaman sonra ilk kez kontrolü insanına verecekti. Dönüşümün ağrısını düşünmek istemiyor, göz açıp kapayıncaya kadar her şeyin bitmesini umuyordu.

Kendi formuna çok hızlı alışıp uyum sağladığı için adaptasyon testinden geçmişti. Hoseok, dönüşümlerin üç gün aralıklarla gerçekleşmesini uygun bulmuştu. Sürenin kısalığı bedenen çok sık sancı çekmesine sebep olacaktı fakat iki tarafın da psikolojisini düşündüğünde gayet makuldü.

Hoseok kızıl kurdu kucağına alıp bahçeye çıktı. Dönüşüme ikna etmeye çalışıyordu. Omega tatlı tatlı sesler çıkartarak insanını reddediyor ve patileriyle Hoseok'un giydiği kazağı çekiştiriyordu.

"Biliyorum, biliyorum. Yoongi seni çok kırdı. Ama artık birbirinizi anlama ve birlikte yaşamayı öğrenme zamanı, değil mi?"

Kafasını iki yana salladı. Kurt bir türlü Yoongi'nin yaptıklarını kabullenemiyordu. Serbest kalalı sadece birkaç gün geçmişti ve kontrolü tekrar bırakacak kadar güvenemiyordu insanına. Hoseok bunu normal karşıladı. Ona göre anlayışlı davranmak her zaman işe yarardı.

"Rahat ol, artık yanında ben varım. Kimse seni bastıramaz."

Kızıl kurt mavi gözlerini kaçırıp başını eğdi.

"Aynı şeylerin tekrarlanmasından korktuğunu biliyorum. Seni anlayabiliyorum fakat-"

Kızıl kurt, karşısındaki adamın konuşmalarına dayanamayıp başını tekrar kaldırdı. Hoseok'un boynuna uzandı ve yalamaya başladı. Resmen alfanın sabrı sınanıyordu. Derin bir nefes alıp kurdu boynundan uzaklaştırdı. Çimenlere oturdu, kızıl kurdu kucağına yatırdı.

''Her konuşmamızdan böyle sıyrılamazsın. Dönüşmen gerektiğini biliyorsun.''

Kızıl, hafif bir kırgınlıkla alfasının kucağına kıvrıldı. Sadece geçmişin tekrarlanmasından korkuyordu. Hoseok'un alfa içgüdüleri bunu hissetmiş olacak ki konuyu değiştirmek istedi. Güven zamanla oluşacak bir şeydi, şimdilik ikna etmek için başka yöntemlere başvurmasında bir sakınca yoktu.

"Bahçemi çok sevdin, değil mi?"

Onaylamak ister gibi sesler çıkardı. Ne kadar tatlı göründüğünün farkında bile değildi.

"Eğer kontrolü tekrar insanına verirsen bahçede daha fazla vakit geçirebiliriz. Yeteri kadar beceri kazandığında birlikte ormana bile inebiliriz."

Kızıl omega gözlerini kısıp alfasına baktı. Pazarlık yapmak istediğini görebiliyordu. Onaylamazca başını salladı.

"Bundan ormana inmek istemediğin sonucunu mu çıkarmalıyım?"

Kızıl omega elbette ki ormana inmek için can atıyordu. Nazdan başka bir şey değildi bu yaptığı.

Hoseok elini kurdun başına çıkardı ve parmaklarıyla kulak arkasını okşadı. Kızıl omega aniden başını sallayıp hassas noktasını okşayan parmaklardan kurtulmaya çalıştı.

"Huylanıyor musun?"

Hoseok gülümseyerek aynı yere tekrar dokundu. Omegası kuyruğunu hızla sallamaya başlamıştı. Dudaklarını kurdun başına bastıracağı an, kızıl birden ayağa kalktı ve kucağından çıktı. Hoseok omeganın ne yaptığını izlerken ektiği çiçeklerin yanına gittiğini fark etti. Yürüdüğü zaman yumuşamış toprakta minik pati izleri bırakıyor ve başını dik tutuyordu. Yeni yeni serbest kalmasına rağmen duruşu asildi.

Kurt, dişleriyle birkaç papatya ve karahindiba kopardı ve hevesle eğitmeninin yanına döndü. Ağzında çiçeklerle Hoseok'un kucağına geri gelip oturduğunda alfanın kalbi yumuşacık olmuştu. Bu görüntü o kadar güzeldi ki... Omeganın tatlılığından kafayı yiyebilirdi.