35.BÖLÜM •ŞİFA•

504 39 15
                                    

Yüzüme vuran güneş ışığıyla gözlerimi açtım. Yeni bir gün başlıyordu. Yerimden doğrulup esnedim. Telefonumu elime alıp saate baktım sekiz buçuk olmuştu. O sırada gözüm bildirimlere takılmıştı. Arel'den mesaj vardı.

Nefes..Ben üzgünüm. Dün eğer seni üzdüysem,pişmansan özür dilerim...

Güzel kalpli sevgilim benim. Beni öperken izin almasına rağmen pişman olduğum için gittiğimi sanmıştı.

Ama ben sadece utanmıştım.

Hayır Arel,sorun yok.

Saniyeler içinde cevap gelmişti. Telefonun başında olmalıydı.

Sen öyle bir anda gidince ben sandım ki...

Sanırım çekip giderek ben onu üzmüştüm. Yeni mesaj sesiyle telefona baktım.

Sorun yoksa neden beni dinlemeyip gittin arkandan sana seslenmiştim?

Ne diyecektim şimdi? Sanırım en mantıklısı konuyu değiştirmekti. Tam yazmaya başlayacakken telefon çalmaya başladı. Arıyordu.

"Efendim?"

"Nefes'im, sesini duymak istedim. Özledim seni."

Sesi çok kötü geliyordu,hasta gibiydi.

"Arel sen hasta mısın?"

Öksürmeye başlamıştı.

"Sana demiştim değil mi? Hasta oluruz yağmurun altında ne dansı demiştim!"

Bir gülüş sesinden sonra konuşmaya başladı.

"Evet haklı çıktın,fena hasta olmuşum. Ama olsun buna değdi."

Mesajlaşmak daha iyiydi sanki ya niye açmıştım ki. Konuyu değiştir Nefes!

"Tamam o zaman geçmiş olsun sana,yat dinlen umarım hemen iyileşirsin."

"Hiç halim yok biliyor musun yatıyorum zaten. Bana bakacak kimse de yok bizimkiler şehir dışında."

"İlaç içtin mi peki?"

Gülümsedi.

"İçtim ama en önemli ilacım yok maalesef. Sen yoksun.."

Ben sessiz kalınca devam etti.

"Yanıma gelsen ya. Sevgiline sıcak bir çorba yapsan. Şifam olsan?"

Karar veremiyordum, gitmeli miydim? Sessizliğim üzerine yeniden konuşmaya başladı.

"Lütfen, çok özledim seni."

Ben de onu özlemiştim. Hem sesi de çok kötü geliyordu. Gitmeye karar vermiştim. Ama ona sürpriz yapacaktım.

"Arel üzgünüm gelemem."

Kısa bir süre sessiz kalmıştı. Belki de gideceğime inanmıştı.

"Neden ki?"

Gülümsedim. "İşlerim var biraz onları halletmem gerek."

"Peki."

Umarım üzülmemiştir. "Seni seviyorum." dediğimde birkaç saniye sonra cevaplamıştı.

"Ben de seni seviyorum,çok."

"Görüşürüz o zaman."

"Gelseydin görüşecektik Nefes'im."

"Yaa Arel yapma böyle."

"Tamam tamam demiyorum bir şey kendine dikkat et. Hoşça kal."

"Hoşça kal."

ÇARESİZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin