Chapter 12
ရေသူငယ်လေးကိုကြည့်ပြီး ဖုယွမ်ချွမ်းသက်ပြင်းရှူထုတ်လိုက်သည်။ ရေမွန်းသွားမှာကို စိုးရိမ်သဖြင့် သူ့လက်ကို အဝေးကိုဖယ်လိုက်သည်။
ကျွင်းချင်ယွီက ရယ်နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ရေထဲမှနေ၍ ဖုယွမ်ချွမ်းအား တိတ်ဆိတ်ကြည့်နေသည်။
ဖုယွမ်ချွမ်းက မူလတွင် သူ့ကိုကြည့်နေသော်လည်း ရေသူငယ်လေးသည် မကောင်းတာတစ်ခုခု လုပ်ချင်ပုံနေသောကြောင့် ရေသူငယ်လေးအား ဆက်ကြည့်နေရန် သူ့အတွက် အနည်းငယ်အဆင်မပြေ ဖြစ်သွားသည်။
ဖုယွမ်ချွမ်းက သူ့မျက်လုံးများအား ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဖြင့်ခနကြည့်ပြီးနောက် အကြည့်လွှဲလိုက်သည်။
ကျွင်းချင်ယွီက တိတ်တဆိတ် သူ့လက်ကို ဆန့်ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့လက်မှရေများဖြင့် ဖုယွမ်ချွမ်း၏အဝတ်များပေါ်သို့ ဖိလိုက်သည်။
လက်ဗွေငယ်လေးတစ်ခုထင်သွား၏။
အထူးပြည့်စုံသည်။
ဖုယွမ်ချွမ်းက ရေကို ငါးအမြှီးဖြင့် ရိုက်ခတ်ပစ်လိမ့်မည်ဟု တွေးထားခြင်းပင်။ သို့သော်လည်း ဤကဲ့သို့ နူးညံ့သော ကျီစယ်မှုလေးဖြစ်မည်ဟု မထင်ထားမိပေ။
ဖုယွမ်ချွမ်းက ရေသူငယ်လေး၏ ခေါင်ထိပ်လေးကို ထိလိုက်ပြီး
"အိမ်ကိုရောက်တော့မယ်''
"Eh~"
ပြောနေစဥ်မှာပဲ ယာဥ်ရပ်သွားသည်။
ကျွင်းချင်ယွီ၏ခေါင်းလေးက မြင့်တက်လာကာ လှမ်းကြည့်လိုက်ပြီး ထိုနေရာအားတွေ့သွားသည်။
တစ်ချက်ကြည့်ရုံမျှဖြင့် ဘယ်နှင့်ညာ နှစ်ဘက်စလုံးကိုမြင်ရသည်။
ကျယ်ဝန်းသည့် ဧရိယာက နေရာယူထားသည်။ အလယ်တွင် မိသားစုဗီလာကြီးရှိပြီး မနီးမဝေး တစ်ဖက်စီတွင် နှစ်ထပ်အိမ်တစ်လုံးစီရှိသည်။ သို့သော် အလယ်မှတစ်ခုထက် ပိုသေးသည်။
ဗီလာသုံးခုကြားတွင် ချိတ်ဆက်မှုများရှိနေပြီး စိမ်းလန်းသော အပင်ကြီးများရှိသည်။ယာဥ်ပျံသည် ခြံဝင်းတံခါးဝမှ ဗီလာဝင်ပေါက်ထိ တိုက်ရိုက်မောင်းနှင်သွားသည်။
