Chapter 81
အကုန်လုံးအဆင်သင့်ဖြစ်သည်နှင့် ဖုယွမ်ချွမ်းလည်းသူ့ကိုကူညီ၍ မက်စ်တပ်ပေးလိုက်သည်။
"ကိုယ်ဆိုင်တံခါးဖွင့်လိုက်မယ်"
တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် လူတိုင်းကချက်ချင်းတိုးကြိတ်၀င်မလာကြချေ။ တစ်ခါလျှင်လူသုံးယောက်ချင်းစီသာ ၀င်လာကြသည်။
ပထမဆုံးကောင်လေးကဆိုသည်။ "ဖု, ဖု, ဖု..."
စကားလုံးတစ်လုံးတည်းတွင်ထစ်ငေါ့လျက် သူကရှက်သွားခဲ့လေသည်။
"ဒီမှာမှာလို့ရပါတယ်"
ဖုယွမ်ချွမ်းကမီနူးကိုကမ်းပေးလိုက်သည်။
"အိုကေ" ကောင်ကလေးကနှလုံးသားထဲမှစိတ်လှုပ်ရှားမှုကိုဖိနှိပ်လျက် မမေးပဲမနေနိုင်ချေ။
"မာရှယ်ဖု အင်တာနက်ပေါ်မှာပြောတာကအမှန်ပဲလား၊ ဒါကတကယ်ခင်များရဲ့ဆိုင်လားဟင်"
ဖုယွမ်ချွမ်းအသာအယာပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"မဟုတ်ဘူး"
၄င်းကိုကြားလျှင်ကျွင်းချင်ယွီမှာခေါင်းမော့လျက် ဖုယွမ်ချွမ်းကိုမကြည့်ပဲမနေနိုင်ခဲ့ချေ။ သူဘာလို့ငြင်းလိုက်သည်လဲ နားမလည်ခဲ့ချေ။
ကောင်လေးမှာတန့်သွားလျက် "ဒါက.."
ဖုယွမ်ချွမ်းသည်သူ့ဘေးမှကျွင်းချင်ယွီကိုကြည့်လျက် သူ၏မျက်လုံးတို့ကညင်သာသောအပြုံးဖြင့်ဆိုလိုက်သည်။
"မာရှယ်ဖုနဲ့သူ့ဇနီးလေး အတူဖွင့်ထားတဲ့ဆိုင်ပါ"
ကျွင်းချင်ယွီက ထိုစကားကိုကြားချိန်၌ ဖုယွမ်ချွမ်းကို အမှတ်တမဲ့ကြည့်လိုက်မိသည်။ တစ်ဖက်လူ၏ အလေးအနက်ဆုံးဖြတ်ထားဟန် မျက်ဝန်းများကိုတွေ့ရချိန်၌ သူ့မျက်နှာကသွေးရောင်လွှမ်းသွား၏။ သူက ချောင်းအသာဟန့်ရင်း မီနူးကိုယူလိုက်ကာ ဝယ်သူထံကမ်းပေးရင်း အမြန်ပြောလိုက်သည်။
“ဘာများမှာချင်လဲ ခဗျ...”
ကောင်လေးက ထိုအခါမှသတိပြန်ဝင်လာကာ... “ကျွန်တော် သစ်သီးနဲ့ ဟင်းသီးဟင်းရွက်ဗန်းတစ်ဗန်းမှာချင်ပါတယ်...”
