Chapter 133
ထိုစကားကို ကြားတော့ ဖုယွမ်ချွမ်းက စကားလမ်းကြောင်း မလွှဲတော့ဘဲ လက်က သူ့ ခါးထက်သို့ ရွေးလျားလာပြီး တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်လာသည်။
“အဲ့အချိန်တုန်းက အခြေအနေတွေက ရှုပ်ထွေးနေတယ် ပြီးတော့ ကိုယ်ထင်တာ တစ်ခုခုသာ ဖြစ်ခဲ့ရင် မင်းလက်ထဲ မှာ ဘာ အာဏာရှိလဲပေါ့ ကိုယ် နည်းနည်းလေးမှ အမှား မခံနိုင်ဘူး”
အာဏာလွှဲပြောင်းတာက ကြိုတင်ကာကွယ်ခြင်း ဖြစ်ပြီး ရှောင်ယွီ၏ လက်ထဲကို မြန်မြန် လွှဲပြောင်းပေးလိုက်သည်က ပိုကောင်းလေသည်။
ထို့အပြင် ယခင် အာဏာလွဲပြောင်းခြင်းက သူတို့အတွက် အခြေအနေ မကောင်းလို့ပင်။ တစ်ခုခု မှားသွားသည်နှင့် ပြသာနာ တက်နိုင်သည်။
ယခုတော့ အရာအားလုံးက အဆင်ပြေသွားပြီဖြစ်ပြီး ဆိုးဆိုးရွားရွား ထိခိုက်စရာ လည်း မရှိတော့ပေ။ ထို အမည်မသိ ပစ္စည်းကြောင့်သာ မဟုတ်ပါက ဖုယွမ်ချွမ်းက ထုတ်ပြောပြီး ရှောင်ယွီအား စိတ်ပူအောင် လုပ်မည် မဟုတ်ချေ။
ကျွင်းချင်ယွီ၏ နှုတ်ခမ်းက အပေါ်သို့ တက်သွားပြီး အသံတိတ် ရယ်လိုက်သည်။
“ကျွန်တော်က မှားနေတယ်ပေါ့”
“အဲ့လို မဟုတ်ပါဘူး”
ဖုယွမ်ချွမ်းက ပြုံးပြလာပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းပေါ်ကို နမ်းလာသည်။
“ကောင်းပါတယ်”
“အခု အဆင်ပြေသွားပါပြီ မပျော်မရွှင် ဖြစ် မနေနဲ့တော့”
“ကျွန်တော် မပျော်တာ မဟုတ်ပါဘူး” ကျွင်းချင်ယွီသည် ရေခဲမုန့်ကို စားလိုက်ပြီး ဆက်ပြောလိုက်သည်။
“အဲ့တာကို ခင်ဗျားက ကျွန်တော့ကို ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ဟာလို့ သတ်မှတ်လို့ ရမလား”
“အရမ်း မလွန်ဘူးလား”
“ဟမြ့”
ဖုယွမ်ချွမ်း က ရယ်လိုက်ပြီး ငါးလေးကို ချော့ရတော့သည်။
ဖုယွမ်ချွမ်း၏ စကားချိုချိုတွေကို နားထောင်ပြီးနောက် ကျွင်းချင်ယွီက မေးလိုက်သည်။
