Chapter 6
ယခုမူ ကမ်းခြေတွင်ထိုင်ကာ ရေသူငယ်လေး ရေထဲမှာဆော့ကစားနေသည်ကို ကြည့်နေရ၏။
အချိန်တွေ ကုန်လွန်လာသည့်အခါ သူကပေါ်လာပြီး သူရှိမရှိအတည်ပြုဖို့ရာ ကြည့်တတ်သည်။
သူ့ကိုမြင်ပြီးသည်နှင့် ရေထဲပြန်ငုပ်သွားပြီး ရေကူးပြန်သည်။
ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်း၏။
ဖုယွမ်ချွမ်း ရေသူငယ်လေးနှင့် ကစားပေးနေစဥ်တွင် သူ့လက်ကောက်ဝတ်ရှိ ဥာဏ်ရည်တုစက်မှ သတင်းများရောက်ရှိနေကြောင်း အချက်ပြလာခဲ့သည်။
သူက ပထမသတင်းတစ်ချို့ကို ကျော်လိုက်ပြီးနောက် နောက်ဆုံးသတင်းစာသားကို ကြည့်ကာ မျက်မှောင်ကြုံ့သွားသည်။
ကျွင်းချင်ယွီ က ထိုအသံကိုကြားပြီး ကမ်းခြေသို့ ကူးခတ်သွားသည်။ ရေက မြင့်သည်။သူက ခုန်မသွားပဲ ကမ်းခြေသို့ ရောက်ရှိရန် တိကျသော အကွာအဝေးတစ်ခုအထိပင် ရေပေါ်တွင် ရွေ့လျားသွားသည်။
ကျွင်းချင်ယွီက ဖုယွမ်ချွမ်းအား မော့ကြည့်လိုက်သည်။ '
"အာ?''
''တစ်ခုခုပဲ"
ဖုယွမ်းချွမ်းက ရေသူငယ်လေးကို ကိုင်လိုက်ပြီး မေးလိုက်သည်။
'' မင်းဆက်ပြီး ကစားနေချင်လား ၊ဒါမှမဟုတ် ကိုယ်နဲ့လိုက်မလား''
''အွီး"
ကျွင်းချင်ယွီက ချက်ချင်းပင် ဖုယွမ်ချွမ်း၏ လက်ကောက်ဝတ်အား ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး ကြီးမားသော ရေသူကစားကွင်းကြီးအား ချက်ချင်းစွန့်ပစ်လိုက်သည်။
ဖုယွမ်ချွမ်းက ရေကန်အတွင်းရှိ ရေ၏အမြင့်ကို ချိန်ညှိလိုက်ပြီး ပြန်လှည့်လာကာ ရေသူငယ်လေးအား လေ့လာရန် ခေါ်သွားလိုက်သည်။
ပြန်ရောက်သောအခါ ရေသူငယ်လေးကို ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီးမှ သူနှင့်အတူယူလာသော စာရွက်စာတမ်းများကို မေ့နေကြောင်း တွေ့သွားသည်။
ဖုယွမ်ချွမ်းက ရေသူငယ်လေးအား ငါးကန်ထဲကို ထည့်ပြီး ''ငါ့ကိုစောင့်နေ'' ဟုပြောလိုက်သည်။
