Big boss ကြီးရဲ့ရေသူလေး

Chapter 33

အစကတည်းက သူကသစ်သီးရောင်းဖို့ အစီအစဥ်မရှိချေ။ စင်ပေါ်တွင် သစ်သီးများပြသထားခြင်းက ဟန်ပြသက်သက်သာဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် သစ်သီးများ၏စျေးနှုန်းကိုလည်း ပုံမှန်ထက် အဆများစွာတင်ထားသေးသည်။

ကြယ်စုတွင် သစ်သီးများရှားပါးသော်လည်း ဤကဲ့သို့ အဆမတန်စျေးတင်ထားသောသစ်သီးများကိုမူ မည်သူမှမဝယ်လိုကြချေ။ သူတို့က အလိမ်အလည်တစ်ခုဟူ၍သာ သတ်မှတ်လိုက်ကြမှာဖြစ်သည်။

တစ်စုံတစ်ဦးက သစ်သီးများအကြောင်း စိတ်ဝင်တစားလာမေးလိမ့်မည်ဟု ကျွင်းချင်ယွီထင်မထားခဲ့ချေ။

အမည်မသိဝယ်သူ: [ဘယ်အချိန်လောက်ပြန်ရမလဲမသိဘူး...ကြိုမှာလို့ရောရလား..】

ကျွင်းချင်ယွီ: [အမှာစာ လက်မခံပါဘူး...】

ထို့နောက် သူက ဉာဏ်ရည်တုကိုပိတ်ပစ်လိုက်သည်။

သို့သော် ဝယ်သူကဆက်လက်၍မေးနေတုန်းပင်။

[ကျေးဇူးပြုပြီး စတိုးဆိုင်ကိုမေးပေးနိုင်မလား...ငါ သစ်သီးတွေကို အရေးတကြီးလိုအပ်နေလို့ပါ...မင်းကြိုက်တဲ့စျေးကိုတောင်းနိုင်တယ်... 】

[ငါ့ညီမလေးက အရမ်းခံစားနေရတယ်...ကျေးဇူးပြုပြီး သစ်သီးရောင်းပေးပါ... 】

[ကျေးဇူးပြုပြီး... 】

…

အဆက်မပြတ်ကျလာသည့် စာများကိုတွေ့ပြီးနောက်တွင် ကျွင်းချင်ယွီက တစ်ဖက်လူ၏ဇွဲကို အနည်းငယ်လေးစားသွားသည်။

ဤသို့သော လိမ်စားသည့်အွန်လိုင်းစတိုးပုံစံဖမ်းထားသည့်ဆိုင်ကိုပင် ထိုသူက စျေးကြီးပေး၍ လာရောက်ဝယ်ယူနေလေရာ သစ်သီးများကို အမှန်တကယ်လိုအပ်နေခြင်းဖြစ်ရမည်။

သို့သော် နေရာလွတ်ကအသီးအရွက်များမှာ ကြယ်စု၏အသီးအရွက်များနှင့် အလွန်ကွဲပြားသည်။ ထို့ကြောင့် ဒီတိုင်းရောင်းချ၍မဖြစ်နိုင်ချေ။

ကျွင်းချင်ယွီက ခဏတွေးလိုက်ပြီးနောက် စာပြန်လိုက်သည်။ [လောလောဆယ် အသီးအရွက်တွေတော့မရှိသေးဘူး...ဒါပေမယ့် လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်အရည်ညှစ်ထားတဲ့ သစ်သီးဖျော်ရည်တွေတော့ရှိတယ်.... 】