Chapter 44
သာမန်လူများသည် သူတို့ဆီသို့ ဓားပြတစ်ယောက်ဝင်လာခဲ့လျှင် သေချာပေါက်ကြောက်လန့်ကြလိမ့်မည်။ ထိုအချိန်တွင် ဝမ်ချန်းယောင်က သူ၏ကြယ်တာရာဓားပြနောက်ခံဖြင့် ဘာလုပ်ရမည်ကို တွေးနေ၏။
ကျွင်းချင်ယွီက သူ့အား ပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရန် ပြောပြီး သဘောထားချင်းကွဲလွဲပါက ရဲခေါ်လိုက်မည်ဖြစ်ကြောင်းပြောလိမ့်မည်။
ဝမ်ချန်းယောင်က အေးစက်စက်ရယ်လိုက်ပြီး လက်ကောက်၀တ်ကိုပွတ်လိုက်သည်။ သူ၏လက်ထဲ၌ရှိနေသော ငွေဖြူရောင်သေနတ်က အေးစက်စက်အငွေ့အသက်တို့ စိမ့်ထွက်နေသည်။
ဖုယွမ်ချွမ်း မျက်မှောင်ကြုံ့လိုက်ပြီး သူ၏မျက်နှာက တစ်ဖက်လူအား အေးစိမ့်သွားစေသည်။ သူ့လက်ကိုမြှောက်လိုက်ကာ အနီရောင်ခလုတ်အား ဖိချလိုက်သည်။
" တီ တီ…"
အချက်ပေးသံနှစ်ချက်ထွက်ပေါ်လာပြီးနောက်…။
အိမ်ငယ်လေးအတွင်းတွင် စက်ရုပ်လက်လေးများက မျက်နှာကျက်အထက်နှင့် ကြမ်းခင်းများပေါ်မှ ဟိုဟိုသည်သည်ထိုးထွက်လာခဲ့သည်။ စက်ရုပ်လက်တစ်ခုစီတွင် အမျိုးအစားအမျိုးမျိုးနှင့်သေနတ်တစ်လက်စီရှိနေကြသည်။
ဝမ်ချန်းယောင် : "..."
" ဒါဘယ်လိုခြိမ်းခြောက်မှုမျိုးလဲ…"
ဝမ်ချန်းယောင်က လက်သီးဆုတ်ကိုဖြေလိုက်ကာ ထောင်ထနေသည့်အကြောများက ပြေလျော့သွားပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ငါကသဘောပြောတာပါ…၊မင်းအတည်ကြီးယူစရာမလိုပါဘူးကွာ…"
ဖုယွမ်ချွမ်းက အနီယောင်ခလုတ်အားတဖန်ပြန်နှိပ်လိုက်ချိန်တွင် စက်ရုပ်လက်များပြန်ဝင်သွားပြီး အိမ်တစ်ခုလုံးက ပကတိအတိုင်းငြိမ်သက်သွားပေသည်။
ကျွင်းချင်ယွီက အခန်းတစ်ခုလုံးတွင် မည်သည့်အရာများထည့်သွင်းထားသည်ကိုသိထားပြီး လုံးဝပြီးပြည့်စုံသောဒီဇိုင်းကိုလည်းမြင်ခဲ့ရသည်။
ထိုအရာများပေါ်ပေါက်လာသော်လည်းကျွင်းချင်ယွီတစ်ယောက်လုံးဝမအံ့ဩခဲ့ပေ။
