Chapter 145
ကိတ်မုန့်ထားရန် စင်မြင့်တစ်ခု ထားရှိသော်ငြား ကိတ်များမရှိသဖြင့် စင်သည်လည်း ဗလာဖြစ်နေသည် ။
ဖုယွမ်ချွမ်းက လက်ကိုမလွှတ်ဘဲ သူ့ဘေးမှ စဥ်းနှီတုံး(အောက်ခံဖြတ်ပြား)ကို ယူလိုက်ကာ သစ်သီးလှီးရန် စင်အောက်တွင် ထားလိုက်သည်။
သင့်လျော်သည့်အရွယ်လေးများ တုံးပြီးနောက် သစ်သီးကိတ်ကို အလှဆင်ရန် ထိုသစ်သီးများကို တိုက်ရိုက် တင်လိုက်ရုံသာဖြစ်သည်။
ပန်းများဖြင့်အလှဆင်ခြင်းဖြစ်စဥ်ကို လွယ်ကူသက်သာစေပြီး စား၍လည်းအဆင်ပြေသည်။
ခရင်တစ်ထပ်တင်ပြီးသည်နှင့် ဖုယွမ်ချွမ်းက စဥ်းစားကာ ပြောလိုက်သည်။ "ထပ်ထည့်ဦး"
ဖုယွမ်ချွမ်းက အချိုမကြိုက်ပေ။ ကျွင်းချင်ယွီသည်လည်း ခရင်ထူထူကြီးကိုမကြိုက်သဖြင့် သူကိုယ်တိုင်အတွက် ကိတ်လုပ်လျှင် ခရင်ပမာဏကို ထိန်းထားလေ့ရှိသည်။
သို့သော်လည်း ဖုယွမ်ချွမ်းက ထိုသို့ဆိုလာလေလျှင် ကျွင်းချင်ယွီက ထောပတ်အချို့ကို ပိုထည့်လိုက်သည်။ "ဒီလောက်ဆိုရင်ရော"
"ရတယ်"
ကိတ်မုန့်မှာ ခရင်ပမာဏအထူကြီးဖြင့် ဖုံးအုပ်ခံထားရသည်။ သစ်သီးများတင်လိုက်လျှင် အနည်းငယ် နစ်မြှုပ်သွားသည်မှလွဲ၍ သူ၏ပုံစံအပေါ် သက်ရောက်မှုမရှိချေ။
ပြီးသည်နှင့် ဖုယွမ်ချွမ်းက ရှောင်ယွီအား ပြန်ခေါ်သွား၏။
ကျွင်းချင်ယွီနှင့်ဖုယွမ်ချွမ်းက တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ရောက်လာသည်။ ရပ်နားထားသော ယာဉ်နှစ်စီးရှိနေ၏။ သူတို့ထဲမှ တစ်ခုကို ရှီခိုင်ရှင်းအား ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်က ဗီလာထံ တန်းတန်းမတ်မတ် ပြန်သွားကြသည်။
---
နူးညံ့ပျော့ပျောင်းသည့် ကိတ်မုန့်မှာ ခရင်မပါဘဲ စားပွဲပေါ်တွင် ငြိမ်သက်စွာ ရှိနေသည်။
စားပွဲပေါ်တွင် ခရင်အစွန်းအစများ ရှိနေ၏။
အိမ်တစ်ခုလုံး စတော်ဘယ်ရီကိတ်ရနံ့များ ထုံလွှမ်းနေသည်။
