Chapter 19
ကျွင်းချင်ယွီကမူ သူအရွယ်ရောက်တာနှေးလွန်းသည်ဟု ထင်နေသော်ငြား ဆရာဝန်ပြောပုံအရ သူ၏ကြီးထွားနှုန်းမှာ အခြားရေသူမျိုးနွယ်များထက် မြန်ဆန်နေသည်ပင်။
သူနာပြုအကူပြောသည့်အခါမှ ကျွင်းချင်ယွီက ပြသနာကိုနားလည်သွားတော့သည်။
သူက နေရာလွတ်ထဲရှိ ဝိဉာဥ်စမ်းရေထဲတွင်စိမ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
ရေသူမျိုးနွယ်များနှင့် ဝိဉာဥ်စွမ်းအင်ကဆက်နွယ်နေခြင်းဖြစ်ရာ အကယ်၍ ဝိဉာဥ်စွမ်းအင်သာ အကန့်အသတ်မရှိရနေပါက ကြီးထွားမှုဖြစ်စဥ်သည်လည်း ပြောင်းလဲလာလိမ့်မည်ပင်။
အဲ့လိုဆိုရင် သူမြန်မြန်ကြီးလာဖို့အတွက် အခွင့်အရေးရှိတာပဲမဟုတ်လား...
သူနာပြုက ဆက်ပြောသည်။ "ဒါပေမယ့် မြန်မြန်ကြီးလာမယ်ဆိုရင် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာသက်တောင့်သက်သာမဖြစ်တာမျိုး ခံစားရနိုင်တယ်...ဒါကပုံမှန်ပါပဲ...မာရှယ် သူ့ကိုသက်သာအောင်ကူညီပေးနိုင်ပါတယ်..."
"ကျွန်တော်တို့မှာ အဆင်မြင့်အနှိပ်စက်တွေရှိပေမယ့် ရေသူမျိုးနွယ်တော်တော်များများက အနှိပ်ခံရတာကိုမကြိုက်ကြဘူး..."
"အဲ့ဒါကြောင့် သူတို့ကိုနှိပ်မပေးခင် အိပ်ဆေးအရင်တိုက်လေ့ရှိတယ်..."
သူနာပြုအကူက တစ်ခွန်းထပ်ပြောလိုက်သည်။ "သူတို့နိုးနေတဲ့အချိန် နှိပ်ပေးတာက ပိုပြီးအဆင်ပြေပေမယ့် ပြသနာနည်းနည်းရှိနိုင်လို့ပါ..."
ဖုယွမ်ချွမ်းက မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်ကာ "အိပ်ဆေးလား..."
သူနာပြုကပြောသည်။ "နှိပ်တဲ့အခါ ရေသူမျိုးနွယ်တွေရဲ့ အမြှီးကိုလည်းနှိပ်ပေးရတယ်လေ...အမြှီးကသူတို့အတွက်အရေးကြီးဆုံး အစိတ်အပိုင်းဆိုတော့ တခြားလူကို လုံးဝကိုင်ခွင့်မပေးကြဘူး..."
သူနာပြုအကူက အလွန့်ကိုကူကယ်ရာမဲ့နေ၏။ ရေသူမျိုးနွယ်များအတွက် ၎င်းအစီအစဥ်ကိုပြုလုပ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သော်ငြား အဆုံးသတ်တွင် အသုံးမဝင်သာဖြစ်ခဲ့ရသည်။
သူကဆက်ပြော၏။ "အကယ်၍ အိပ်ဆေးကြိုမတိုက်ထားဘူးဆိုရင် သူတို့အမြှီးကိုထိတဲ့အခါ ပြန်တိုက်ခိုက်ကြလိမ့်မယ်..."
