ZEVAHİR

10.BÖLÜM-SIRADAN

Keyifli okumalar.

10.
BÖLÜM-SIRADAN-

Sıradan bir güne aralasam gözlerimi, bu gün seni görmesem mesela, acıtmasan bir kereliğine içime açtığın o derin yaraları. Bir günlük izin versen bana, gitsem yıllardır varlığına esir olan yüreğimide alıp senden uzaklara.

✯...

Bu gün dönüşünü kutluyorum bal kız, yarınsa ölüşünü kutluyor olacağım..

K.A.

Okuduğu notla güzünde belli belirsiz bir gülümseme peydah olurken elindeki kutuyu açtı Asel. Kutunun içinde bir zarf ve Asel'in en sevdiği çıkolatalar yer almaktaydı. Kız zarfı açtığında içinden her an takip altında olduğunu belli eden bir sürü fotoğrafı çıkmıştı.

Namlunun ucunda hedef alınmış şekildeydi fotografları. Ofisteyken, Balkondayken, hastahendeyken çekilmiş onlarca fotoğraf.

Asel elindeki fotograflara bakıp içinden küfürler savururken gülümsüyordu. Hiç akıllanmayacaktı bu çocuk. Demre'nin çığlığıyla başlarına toplanmıştı herkes. Yazgı kızın elindeki fotografları alırken kaşları çoktan çatılmıştı.

"Tehtid mi ediliyorsun?" diye sordu oldukça ciddi bir sesle.
Asel anahtarıyla kapıyı açarken "Önemli bir şey değil" diye yanıtladı onu. Elindeki sargı yüzünden biraz zorlansa da nihayet kapıyı açabildiğinde içeri girebilmişlerdi.

Asel çantasını ve ceketini çıkarıp astığında yatak odasına geçip üzerine rahat bir şeyler giyindikten sonra elinde dosyalar ve leptoplarıyla birlikte tekrar salona girdi.

Bu sırada Yazgı fotografları salonun ortasındaki sehpaya sermiş, hep birlikte onları inceliyorlardı. Elindekileri sehpaya bırakan Asel Demre'nin önlerine bıraktığı kahveye minnetle bakarken yanında duran çikolata kutusunu alıp içinden çikardığı çikolataları keyifle yemeye başladı.

"Ne yapıyorsun kızım sen?seni ölümle tehtid eden bir adamın gönderdiği çikolatayı nasıl yersin!." dedi Asel'in önündeki kutuyu alırken. "Ya zehirliyse?" genç kadın pronayak olan arkadaşına göz deviriken cevap verdi.

"Birdiniz iki oldunuz başıma! O beni çıkolatayla öldürecek biri değil. Aslınsa amacı beni öldürmekte değil. Sadece yine şımarıklık yapıyor, onunla çalışmam için ikna etmeye çalışıyor o kadar."

"Ölmek istiyorsun" dedi Arın karşısında zevkle çikolata yiyen kadına bakarak. Asel, Arın'ın verdiği cevapla şaşırmıştı. Oysa günlerdir onu hiç umursamıyor gibi bir tavrı vardı şimdiyse ona sataşıyordu. Karşısındaki adama kaşlarını çatarak bakarken devam etti genç adam. "Hatta belkide ölmek için bahane arıyorsun." dediğinde Asel ellerini gögsünde bağlayıp "Yok öyle bir şey abartıyorsunuz" dedi somurtarak.

"Sence bu normal bir şey mi Asel belliki adam takmış seni öldürmeyi kafaya." Kime, ne anlatıyorum ki diye düşündü Asel. Ne de olsa onu dinlemeyip kendi arlarında konuşuyorlardı o zaman neden konuşacaktı ki.
"Vallahi çok korkuyorum bir gün ölünü bir çöplükten toplayacağız diye"