ZEVAHİR

26. BÖLÜM- KAÇIRILMA

26. BÖLÜM-
KAÇIRILMA

✯...

Parmak uçlarından saç diplerine kadar öfkeyle doluydu Asel. Kocasının onu böyle ucuz bir kadın olarak göremesi daha ne kadar yakacaktı ki canını?

Doğrusu tüm olanlardan sonra bir nebzede olsa ona inanamak isteyen tarafıydı yine Asel'i hezimeye uğratan.

Ona kanıp yenilmekten hiç vazgeçmeyecek miydi kalbi?  Yıllar önce onu bir fahişe yerine koyan adam şimdi de kendi yargıları ve yakıştırmalarıyla bir kez daha infaz etmişti karşısındaki  kadını.

Tüm bunları düşünürken buğlanmıştı gözleri fakat o ciğeri beş para etmez adam için daha fazla gözyaşı dökmek istemiyordu.

Burun kemiği sızlarken kendini sıkıp ağlamamak için içinde büyük bir savaş veriyordu. Arabasını çalıştırıp otoparktan çıkmıştı nihayet. Bir an önce eve gidip tüm eşyalarını toplayıp buldupu ilk uçakla amerikaya dönmek istiyordu.

Burada kaldığı her gün daha fazla avıtacaktı canını. Ne olursa olsun gururunu daha fazla ayaklar altına alamazdı. Aceleyle Amy'i aradı. Zaten Türkyedeki görevin büyük bir kısmını halletmişti. Geriye kalan kısmınıda Amy seve seve hallederdi.

Biz kaç kez çalan telefon nihayet açıldığında Amy'nın küstah sesiyle yüzünü buruşturdu Asel.

"Ne o beni mi özledin sen minik kuş"

Bu kadından nefret eden tarafına sonuna kadar hak verirken söyleyeceğini söyleyip hızla yüzüne kapattı telefonu. Bir kaç kişiyi daha haberdar ettikten sonra buradaki işlerin tamamını Amy'e devretmiş ve gitmek için herşeyi ayarlamıştı.

Eve geldiğinde aceleyle araçtan inip koştur koştur bahçeye girdi. Neyseki Arın'ın ailesi urfaya dönmüştü geçen hafta ve Meryem sultan ise iki gün önce Almanya'ya Ahmet beyin yanına gitmişti.

Anahtarıyla aceleyele kapıyı açtığında koştur koştur merdivenleri çıkıp odaya girdi. Bulduğu valizin içine bir kaç parça eşyası ve bilgisayarlarını doldurup ağzını kapattı. Arın gelmeden bu evden çıkması gerekiyordu.

Elindeki valizle hızla alt kata indiğinde birden karşısında gördüğü kişiyle şaşırmadan edemedi. Aslı elinde bir takım dosyalarla karşısında dikilmiş ona bakıyordu. Yüzünden endişe okunurken Aseli göeünce elinden düşen bir kaç kağıt parçası salona saçılmıştı.

Büyük bir soğuk kanlılıkla kendini toparlayıp zorlukla gülümseyerek konuştu. "Ah Asel hanım beni korkuttunuz " dedi hızla yere eğilip düşürdüğü belgeleri toparlarken.

"Bende Arın beyin istediği evrakları almak için gelmiştim. Sizin evde olduğunuzu bilmiyordum." dedi. Çaktırmamaya çalışsada Asel ters giden birşeyler olduğunu anlamıştı yüzündeki soğuk ifadeden.

Korkuyla titreyen gözbebekleri  onu ele veriyordu. Genç kadın ona doğru iki adım atıp Aslı'nın tam karşısında durdu. Hala yere saçılan kağıtları toplamaya çalışan kadın ona gülümserken önündeki son belgeye uzanmıştı ki Asel kağıdın üzerine basıp buna engel oldu.

Topuklu ayakkabısının altında kalan kağıt parçası her ne ise Aslı'yı fazlasıyla korkutmuştu. Gözbebekleri kocaman olurken Asel'e hayret dolu bir bakış atıp "Ne yapıyorsunuz efendim" dedi bu defa titremesine engel olamadığı sesiyle.