ZEVAHİR

19.BÖLÜM-OPERASYON

19.
BÖLÜM-OPERASYON

Bir Asel atasözü der ki;
"Aldatılan taraf olmak istemiyorsan, ilk aldatan sen ol" :)

Boğazındaki elin sahibiyle yoğun bir savaş veririken nefessiz kalmış çiğerleri yüzünden tüm enerjisi çekişmiş gibiydi.

Artık nefessizlikten gözleri kayarken son gücüyle parmağını zorlukla haraket ettirip tetiğe bastı. Kurşun muhtemelen adamın bacağına isabet etmişti. Acı dolu iniltisi ve silah sesi odada yankılanırken yakalanmamak uğruna hızla üzerinden çekilen gölge pencereye yöneldi.

"Tekrar görüşeceğiz!" diyen ürkütücü ses hızla uzaklaşırken Asel korkudan dilinin tutulduğunu fark etti. Tıpkı yıllar önce olduğu gibi bu adam yüzünden yine konuşamaz hale gelmişti.

İçin için ağlarken sesini duyurabilmek için ard arda bastı tetiğe. Boş kovanların yere dağılma sesi bile kulaklarına gelirken gözlerinden akan sicim gibi yaşlara rağmen ağlarken sesi çıkmıyordu.

Silah sesleri tüm evi kapladığında hızla yatağından kalkan Arın komidinin üzerindeki silahını alıp direkt Asel'e koşmuştu.

Odaya girdiğinde ışığı açmasaydı asla fark edemezdi Asel'in ağladığını. Genç kadının eli boğazında omuzları sarsıla sarsıla sessizce ağlıyordu.

Hızla yanına koştuğunda elinde gördüğü silahla başta onun korkunç bir kabus görüp silahını ateşlediğini düşünsede yerdeki kan izlerini görünce kaşları en derinden çatıldı.

"İyi misin?" diye sordu karısının yüzünü avuçları arasına alırken. Bir yandanda bedenini gözleriyle tarayıp uerdeki kanın sahibinin karısı olmadığından emin olmaya çalışıyordı.

Gözleri karısının boynuna takıldığında sertçe yutkundu.
Boynundaki gördüğü izle dumura uğrarken Asel'in kendinde olmadığını fark etmesi uzun sürmedi.

Nefes alamıyordu genç kadın. O adamın elini hala boynunda, nefesini ensesinde hissediyordu. Korkuyla titrerken gözlerinden akan yaşlar Arın'ın avuçlarını ıslattı.

"Asel" dedi adam onu kendine getirmek için omuzlarından tutup sarsması bile bir işe yaramamıştı. "Nefes al Asel!" öfkeli sesi odada yankılanırken kadının hala nefes almadığını fark edip onu kucağına alarak hızla balkona çıkarttı.

Hala nefes almayan kadının gözleri kararmaya başlamıştı. İstiyordu ama hala o el boğazını sıkıyor gibi hissettiği için nefes alamıyordu. Gözlerinden usul usul süzülen yaşlar saçlarını ıslatırken hıçkırıkları dışında hiç sesi çıkmıyordu.

Bu durum Arın'ı korkuturken hızla içeri geçip komidinin üzerindeki su dolu sürahiyi alıp tekrar Asel'e koştu. Eğer onu kendüne getirmezse boğulup ölecekti. Ki ölüyordu zaten. Kendi kendini öldürüyordu nefesini tutarak bilinçsizce.

Eline aldığı suyu Aselin yüzüne çarparken onu kendine getirmek için hafif hafifi vurdu yanaklarında. Elindeki suyu hala kendine gelemeyen kadının başından aşağı boşaltmakta buldu çareyi. Birden başından aşağı dökülen suyla bedeninden bir ürperme geçti ve zorlukla kendine gelip nefes alabildi Asel.