13.BÖLÜM-DAVET GECESİ

172 32 59
                                    

13.
BÖLÜM
- Davet gecesi -

Yüreğimi pare pare eden acımasız bir aşkın pençelerinden can verdim ben o gece. Herşeyin sonu zannetmiştim, meğer daha hiç bir şey yaşanmamış ve bitmemiş.

✯... 

Günlerdir bu ihale için hazırlanıyordum
Koçbarların çekilmesiyle ihaleyi almayı başarmıştım şayet çekilmeselerde daha iyi bir fiyat verip yine alırdım ama böylesi elbetteki bizim için fazlasıyla karlı olmuştu.

Arabama doğru giderken bir anda etrafımı saran adamları görünce bu günün de pek rahat geçmeyeceğini anlamıştım. Kapalı otoparkta beni sıkıştırmaları için elbetteki onları Cahid Koçbar göndermiş olmalıydı.

Bu günün hırsını almayı kafasına takmıştı demek ki adam. Bileğimdeki tokayla saçlarımı toplarken sadece beş adamla beni kaçırtabileceğini ona düşündüren hayal gücüne müsait bir zamanda gülmeyi aklıma not edip karşımdaki adamlara alayla baktım.

Onlara göre fazlasıyla kolay bir lokma gibi görünüyor olmalıyım ki diğer dördü bizi izlerken yanlızca biri gelip bileğimden tuttu. Tabiki buna izin veren bendim yoksa bir metre yaklaşamazdı bana. Sadece tshminlerimin doğru olup olmadığını anlamaya çalışıyordum şimdi boşuna dövmeyelim değil mi adamları.

Büyük babam ve Yazgı'nın saçma sapan oyunları yüzünden ağız tadıyla adamda dövemez olmuştum iyi mi? Önce bir sicil araştırması yapmak zorunda hissediyordum kendimi.

"Kimsiniz siz?" dedim gözlerimi kısarak karşımdaki adamlara bakarken. "Kim olmamızı istereen o oluruz güzelim" diyen adam diğer eliyle yüzüme dokunmaya çalışınca daha fazla nezakete gerek olmayacağını düşünecek sağ elimle bana uzanan elini kendimden uzaklaştırırken sol kolunu sıkıca tutup hızla etrafında döndüm aynı anda tam diz kapaklarının arkasına sertçe tekme attığım için yere çökmüştü. Kolunu omuzundan çevirip serçte beline vurduğumda hem kolundan hemde omuzundan kırılma sesi gelmişti.

Adam yerde inleyerek kolunu tutarken diğerleri bunu benim mi yğakıyorlardı yüzüme. Anlaşılan oyuncak bebek gibi gördükleri kadın onları dumura uğratmıştı. Hızla toparlanırlarken bu defa ikisi birden geldi üzerime.

Biri sağ eliyle yüzüme vurmaya çalısırken onu sol elimde engelleyip çok sert bir şekilde parmaklarımı hızla boynuna geçirdim tam nefes borusunun üzerine baskı uygularken onu kendime çekip üzerinden destek alarak arkamdaki adamın burnuna sert bir tekme attığımda omuzlarından güç aldığım zıplayarak ıp na  geçtiğimde kollarımı boynuna dolayıp boynuna dolayıp svurarak bayılttım.

Diğer iki adam tam hamle yapacaklardı ki hangi ara geldiğini fark etmediğim Arında onları sert Arınlarıyla yere sermişti.

"Bu defa kimin damarına bastın?" dedi sert çıkan sesiyle. Ona gülümseyerek bakarken "Sanırım bunlar Koçbarların adamlarıydı" dediğimde öfkeli bakışları üzerimde gezinirken burnundan oluyordu.

"Sana o şserefsizden uzak durmanı söylemiştim. Uyuşturucu sevkiyatını da sen ihbar ettin değil mi?" dediğinde onu arkamda bırakıp arabama doğru ilerledim.

"Ne var bunda? Bıraksaydım da memeleketimin gençlerini mi zehirleselerdi o adi herifler?"

"Bunu yaparken o adamın kuyruğuna basıp kendini hedef haline getirmene gerek var mıydı cidden?"

ZEVAHİRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin